آقای رئیس جمهور،
همکاران محترم
خانم ها و آقایان،
جهان ما در طول دو سال گذشته با وضعیت بی سابقه ای دست و پنجه نرم کرده است. اگرچه پیشرفت های ملموسی در غلبه بر این ویروس چندگانه حاصل شده است، دولت ها و مردم در سراسر جهان هنوز از پیامدهای چندوجهی آن رنج می برند. ویروس ها مرز نمی شناسند و اپیدمی ها بین کشورها و نژادها تبعیض قائل نمی شوند.
تلاش علمی در تولید واکسن ها کلید نجات جان انسان هاست، اما توزیع ناعادلانه، احتکار واکسن و عدم شفافیت از سوی تولیدکنندگان به عنوان عامل اساسی دستاوردهای ناقص باقی مانده است. همه کشورها به واکسن نیاز دارند اما همه قادر به تولید یا تهیه آن نیستند.
آقای رئیس جمهور،
در میان تمام تلاش‌هایی که در سراسر جهان برای مهار COVID-19 انجام می‌شود، کشور من از تحریم‌های اقتصادی غیرانسانی و غیرقانونی رنج می‌برد. این اقدامات قهری یکجانبه مانعی جدی در راه تحقق حق اساسی کشورها برای دستیابی و دسترسی به ابزارهای لازم برای مهار و شکست COVID-19 است.
در نقطه‌ای دیگر، ایران و سایر کشورهای در حال توسعه که واکسن‌های خود را تولید کرده‌اند، انتظار دارند WHO روند ثبت نام را برای دریافت EUL تسهیل و تسریع کند. در حالی که، در نبرد علیه Omicron، واکسن ها باقی می مانند. موثرترین مداخله بهداشت عمومی برای محافظت از مردم در برابر کووید-1/9، رویکرد فعلی به هدف پاسخگویی موفق جهانی به همه گیری کووید-19 کمک نمی کند.
علاوه بر این، دسترسی به ابزار شتاب دهنده COVID-19 (ACT-A) که برای دسترسی عادلانه و عادلانه به کالاهای عمومی راه اندازی شده بود نتوانست موانع دسترسی عمومی را از بین ببرد. بنابراین، اطمینان از انطباق و سازگاری در سراسر خط فعالیت های پیش بینی شده مهم است.
تردید در مورد واکسن و مشارکت ضعیف جامعه هنوز در سراسر جهان رایج است. کار بیشتری برای افزایش آگاهی لازم است، زیرا تا زمانی که همه در امان نباشند، هیچ کس ایمن نیست.
در پایان از تمامی پزشکان، پرستاران و کارکنان بهداشتی و درمانی که در خط مقدم مبارزه با این ویروس هستند تشکر می کنم. همچنین می‌خواهم بر اهمیت اتخاذ رویکردی جامع از طریق افزایش همکاری‌های بین‌المللی با هدف توسعه یک سیستم سلامت قوی‌تر، کارآمدتر و انعطاف‌پذیرتر برای همه‌گیری‌های کنونی و آینده تأکید کنم.