شهرستان
شهرستان مصفای تفرش (Tafresh) واقع در استان مرکزی در 222 کیلومتری جنوب غربی تهران در مختصات جغرافیایی 34 درجه و 41 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه طول شرقی از گرینویچ و در ارتفاع 1878 متر از سطح دریاهای آزاد در دامنه کوه های تفرش به صورت ته یک کاسه واقع و به وسیله ارتفاعات کاملاً احاطه شده است. فاصله تا اراک 90 و فرمهین 45 کیلومتر می باشد
شهرستان تفرش از دیدگاه تقسیمات کشوری دارای دو بخش است به نام بخش مرکزی به مرکزیت شهر تفرش و بخش فراهان به مرکزیت شهر فرمهین.
نام تفرش (Tafresh) در اصل به معنی جایگاه فرشتگان و امشاسپندان و از واژه طبرس، تپرش و طفرش گرفته شده است که سابقه تاریخی آن به قرن سوم هجری می رسد.
در مورد وجه تسمیه تفرش (Tafresh) به این اسم، مولانا میر محمد صادق تفرشی (در دیوان سرخوش بر اساس نظرات میرزا زین العابدین شیرازی)، یکی از حکما و فضلای این ناحیه در تاریخ منظومه خود چنین نوشته است: " تفرش را آرش، که در زمان منوچهر یکی از پهلوانان نامی به شمار می آید و قصه تیر افکندن او در مصاف با منوچهر و افراسیاب افسانه معروفی است بنیاد نهاده و به اسم خود (آرش) معروف نموده و به مرور ایام آرش به نام های گبرش، طبرش، طبرس، تپرش و سپس به تفرش شده است."
تغییر اولیه نام از آرش به گبرش آنچه در افواه عوام می باشد بدین علت بوده است که چون در آن منطقه در زمان های سابق زرتشتی ها (گبر ها) در آن زندگی می کرده اند لذا نام شهر از آرش به گبرش تبدیل و بعداً به تدریج تغییر یافته تا به تفرش رسیده است.
این شهرستان در داخل حوضه ابریز رودخانه ابکمر به ارتفاع 1900متر از سطح دریای آزاد قرار دارد و از طریق رشته کوه مرکزی ایران از سمت شرق جنوب و غرب محصور ست و با شیب تندی به دره پر اب قره چای ختم می شود.
مساحت تفرش 3735 کیلومتر مربع و جمعیت ان 56450 نفر است.
مرکز آن شهر تفرش(ترخوران-فم) است که محله های دامرز؛ کوکان؛ دنیجرد؛ طاد؛ الویجان؛ قلعه قدس؛ محین اباد و کوهین جزء محلات شهر محسوب می شوند.
جمعیت شهر تفرش بالغ بر 18255نفر است این شهرستان شامل دو بخش مرکزی و فراهان است و از شمال به ساوه از خاور به قم از جنوب به اراک و از باختر به استان همدان محدود می شود.
آب و هوای تفرش معتدل کوهستانی با زمستان های سرد و پر برف و تابستان های ملایم است.
میزان بارندگی سالیانه ان 3/254 میلیمتر و ایام یخبندان 73 روز میباشد میانگین درجه دما در تابستان 2/19 و در زمستان 4/6 گزارش شده است.
بلند ترین کوه ان کوه کلاهه؛ کوه دره قاسم کوشه؛ گردنه تهران؛ قله بندیر؛ گندم کوه؛ ورمنار؛ دو برادران؛ گرم آسمان؛ گوه گر و ...
رود هایش رود خلچان؛ اب کمر؛ قره چای آردین و رود خانه بن دریان است.
گویی همه عناصر طبیعی در کارند ؛ تا طبیعت این منطقه به روحبخشی نسیم کوهستان گردد و رود و کوه و چشمه اش؛ سر منشا زلالیت مردم دانش پرور آن