به گزارش وبدا، متن بیانیه به شرح زیر است:
دیری نپاییده که  با ادغام آموزش و بهداشت و درمان در بستر نظام ارائه خدمات سلامت ، کشور ما شاهد ثمرات متعدد آن بوده است به گونه ای که حتی این الگوی مترقی از سوی مراجع بین المللی ذیربط به عنوان سرمشقی برای توسعه بخش سلامت به سایر کشور ها پیشنهاد شده است.
 
ایجاد نظام شبکه گسترده درسراسر جغرافیای کشور، سطح بندی خدمات، کاربردی و جامعه نگر نمودن آموزش ها، حرکت به دسترسی  عادلانه به خدمات از مزیت های غیر قابل انکار این ادغام بوده اند. بدین واسطه آحاد هموطنان از خدماتی نسبتا بهینه، اقتصادی، به موقع و مبتنی بر دستورالعمل های علمی برخوردار گشته اند.
 
این شبکه ادغام یافته توانمندی، پاسخگویی و مزیت خود را در اوج بحران ها نظیر سیل، زلزله، و اخیرا پاندمی کرونا به خوبی  به اثبات رسانیده است.  ورود عباراتی چون بهورز ،خانه بهداشت و ...  از بطن این نظام در ادبیات جهانی سلامت، موید این ادعاست.
 
ادغام آموزش پزشکی در نظام ارائه خدمات  و تدوین محتوای آموزشی به تناسب نیاز های بخش های اجرایی حوزه سلامت به نوبه خود موجب کاربردپذیری، جامعه محور نمودن آموزش ها، استفاده از ظرفیت بخش های اجرایی بهداشت و درمان برای آموزش، خدمات مدیریت شده، فایده بالادر مقابل هزینه یا سرمایه گذاری و اعمال سریع تغییرات اقتضائی محیط خدمت رسانی در محتوای آموزش ها شده است. بدین واسطه در ظرف چند دهه، آن هم در شرایط دشوار آمیخته با جنگ و تحریم، از یک نظام مصرف گرا و وارد کننده در حوزه سلامت به یک تولید کننده و صادر کننده دانش، فناوری و خدمات آن هم در مرز های دانش  از جمله سلول های بنیادی، فراورده های بیولوژیک، پیوند اعضاء، نانوبیوتکنولوژی، ژنتیک انسانی و.... تبدیل شده و در رتبه بندی علمی، جایگاه رفیعی را در انظار و مجامع بین المللی کسب کرده که این امر موجبات فخر و مباهات هموطنان است.
 
همچنین ذکر این نکته که بسیاری از کشور ادغام را  لازمه رسیدن به پزشکی جامعه محور دانسته اند و لی از لحاظ زیر ساخت و نیروی انسانی که در استخدام دولت باشند، امکان این  امر را نداشته‌اند، به عنوان مثال موسسه (National Health Poilcy)NHP  درسال ۲۰۱۷  ادغام آموزش پزشکی در سیستم بهداشتی در جهت فراهم شدن، سیستم آموزش واقعی و مبتنی بر مهارت و پاسخگو به جامعه یک ضرورت دانسته است. ( ۳۱ سال پی از تجربه ایران!) . هندوستان در سال ۲۰۱۸ ، این امر را یک ضرورت در موفقیت در کنترل بیماری های غیر واگیر دانسته است.
 
در مقاله منتشره در سال ۲۰۱۰ در مجله لنست بوسیله آقای FRENK ، مدل آموزشی پزشکی بر امده از سیستم بهداشتی را یک مدل مترقی و بیانگر اموزش واقعی مبتنی بر مهارت دانسته است.) ( CBME) ۲۴ سال پس از ما !)
 
شاید پس از دوران ابوعلی سینا در از نادر مواردی باشد که آموزش پزشکی در کشور  در یک امر بیش از ۳۰ سال از کشور های توسعه یافته جلوتر باشد و جالب این است که به جای ارائه نتایج ان به دنیا در پی پس زدن  ان هستیم ! 
 
نکته حائز اهمیت دیگر جایگاه ممتاز علوم پزشکی کشور در تولید علم، ناشی از تعداد زیاد پزشکان محقق جوان است که قطعا شرایط ادغام این امکان را برای آن ها فراهم کرده است که در کنار کار درمان به تحقیق و تولید علم بپردازند.
 
بالعکس و به اذعان اندیشمندان و اتفاق نظر صاحب نظران بیشمار محتوای آموزش ها در بخش مهندسی، صنعت، علوم انسانی و هنر و.... به هیچ وجه پاسخگوی نیاز های توسعه ای کشور نیست. ناکارآمدی نظام آموزش عالی به گونه ای است که بسیاری از بخش های حاکمیتی در حوزه مهندسی و صنعتی پرکاربرد به تاسی و الگو پذیری از ادغام حوزه سلامت در زیر مجموعه خویش اقدام به ایجاد مراکز آموزشی و پژوهشی مستقل از جمله دانشگاه صنعت نفت، صدا وسیما، وزارت امور خارجه ، وزارت ارتباطات و...  نموده اند. 
 
متاسفانه در چنین فضایی و در جهت خلاف مسیر اولویت های کشور در زمینه توسعه اقتصادی و همزمان با مدیریت بیماری کرونا با موضوع انتزاع آموزش از حوزه سلامت مواجه شده ایم که نوعی پسرفت در اهداف توسعه کشور محسوب می گردد. 
 
از سوی دیگر استفاده بخش آموزش از ظرفیت نظام ارائه خدمت و بیمارستان های درمانی موجب گردید که نیاز کشور به ورود نیروی درمانی بطور کامل مرتفع گردد که این امر با تکالیف جدید وزارت بهداشت مبنی بر افزایش پلکانی سالیانه 20% در ظرفیت پذیرش دانشجو  تا حدی مقدور و متباین است. لذا هرگونه تفکیک در سطح مراکز درمانی و آموزشی به تبعیت از این انتزاع فرصت این افزایش  ظرفیت را سلب خواهد نمود. 
 
به طور قطع و یقین این اتفاق دارای آثار مخربی برای دستاوردها، افتخارات و کارکردهای مدیریت سلامت کشور  بوده و با منویات مقام معظم رهبری، تحقق اهداف اسناد بالادستی، قوانین توسعه ای کشور و اولویت های مندرج در طرح تحول دولت جدید مغایر و در تضاد کامل است.
 
ما خدمتگزاران و فرزندان کشور به نوبه خود با اشراف به تبعات حاصل از اجزای این طرح بدینوسیله مخالفت خود را با این پسرفت و تخریب دستاوردهای کشور در حوزه سلامت اعلام می داریم و پیشنهاد می نماییم قبل از هرگونه تصمیم در این زمینه دستاوردهای حاصله در طول چند دهه اخیر مورد مداقه قرار گرفته و ارزیابی آثار آن در مجامع تخصصی نظیر فرهنگستان علوم پزشکی کشور مورد بحث و بررسی قرار گیرد.