به گزارش وب دا مرکزی، دکتر حسین مظاهر پور بیان کرد: طبق تحقیقات انجام شده، واکسیناسیون علیه آبله می‌تواند حدود ۸۵ درصد در جلوگیری از آن موثر باشد، لذا واکسیناسیون آبله‌ای که در دوران کودکی انجام شده، احتمالا منجر به بروز بیماری خفیف‌تری می‌شود؛ با این حال واکسن در دسترس برخی افراد نیست و هنوز هم درمانی وجود ندارد.

وی اضافه کرد: آبله میمونی یک عفونت ویروسی نادر است که معمولا در کشور‌های غرب آفریقا دیده می‌شود اما اخیرا در ایالات متحده و انگلستان نیز مواردی گزارش شده است.

وی خاطرنشان کرد: میزان مرگ و میر این ویروس حدود ۱۰ درصد و دوره نهفتگی آن ۷ الی ۱۴ روز می باشد که تا ۲۱ روز نیز مشاهده شده است و علائم آن مشابه آبله انسانی اما خفیف تر و شامل تب، سردرد، ورم، کمردرد، درد عضلات، بی‌حالی عمومی و توردم غدد لنفاوی است.

وی در ادامه تورم غدد لنفاوی در آبله میمون را تفاوت مهم آن با آبله انسانی برشمرد.

وی ادامه داد: ۱ الی ۳ روز پس از شروع علائم جوش‌ها و التهاب‌های پوستی ایجاد می‌شوند که اغلب از صورت شروع می‌شوند، سپس به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابند.

وی خاطرنشان کرد: آبله میمون می‌تواند از طریق تماس با حیوانات آلوده مانند میمون‌ها، موش‌ها و سنجاب‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس مانند رختخواب و لباس منتقل شود و انتقال بیماری معمولاً از حیوانات به انسان است اما انسان به انسان نیز دیده شده است لذا آبله میمون می‌تواند زمانی که فردی در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد سرایت کند و این ویروس می‌تواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان و گاز گرفتگی حیوان وارد بدن شود.

وی تاکید کرد: افزایش آگاهی از عوامل خطرو آموزش افراد در مورد اقداماتی که می‌توانند برای کاهش قرار گرفتن در معرض ویروس انجام دهند، جداسازی و ایزوله افراد مشکوک، استفاده از وسایل حفاظت فردی گان و شیلد و شستشوی دست و صورت از اصلی‌ترین راهکارهای پیشگیری از بیماری آبله میمونی است.

گفتنی است که تشخیص این بیماری از طریق PCR اختصاصی و همچنین برخی علایم اختصاصی است.