به گزارش وب دا مرکزی، دکتر پری میرشفیعی بیان کرد: نقص شنوایی در جوامع مختلف به دلایلی نظیـر فقـدان علائم ظـاهری آن در کودک، ناآشنا بودن خانواده ها باعلایم اولیه آن، عدم اطلاع از مراکز موجود و دانش ناکافی متخصصین دربارة میزان شـیوع و عوارض بسیارجدی آن با تأخیر بسیار زیاد شناسایی می گردد.

وی افزود: نقص شنوایی به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل نـاتوانی و معلولیت نوزادان در سراسر جهان مطرح بوده و مسبب عوارض کوتاه و بلند مدتی در زمینه های مختلف رشد کودک از جمله  زبان، فعالیتهای فیزیکی، قوه درک یا شناخت و نیز مهارتهای ذهنی ـ اجتماعی بوده و همچنین در ادامه بر سطح تحصیلات و مهارتهای شغلی افراد اثر منفی دارد.

وی با اشاره به اینکه حداقل یک سوم کودکان مبتلا به نقص شنوایی در آینده مبتلا به نقص رشد سیستم عصبی خواهند شد، تاکید کرد: برنامه های غربالگری موثرترین راه برای شناسایی زودهنگـام ابـتلا بـه نقص شنوایی در میان نوزادان بوده و باعث ارتقای رشد آنها می شود.

دکتر میرشفیعی در ادامه خاطرنشان کرد: مطالعات مختلف نشان داده اند کـه نـوزادانی که نقص شنوایی آنها قبل از 6 ماهگی تشخیص داده شده است دارای توانمندیهای بیشتری نسبت به کودکانی هـستند کـه نقص شنوایی آنها دیرتر تشخیص داده شده است.

رئیس گروه بیماری های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اراک همچنین  با تاکید بر اینکه مداخله درمانی بموقع بـه نـوزاد امکـان توسـعة مهـارتهـای زبـانی و نیـز شناختی را برای وی ایجاد می نماید یادآور شد  : شیوع بالای کم شنوایی نوزادان از یک طرف و امکان تشخیص بموقـع و درمـان آنـان از سوی دیگر، موید اهمیت برنامه های ملی غربالگری می باشد.

او افزود : غربالگری ،تشخیص ومداخله به هنگام شنوایی نوزادان و شیرخوران "  را با هدف تشخیص زودرس بیماری، پیش از بروز علایم یا عوارض بیماری در کمتر از یک ماه، تشخیص تا سه ماهگی و انجام توانبخشی تا حداکثر 6 ماهگی ، بهبود ارائه خدمات به مردم و جلب مشارکت بخش غیردولتی- ارتقاء سطح سلامت جامعه و کاهش شیوع و بروز اختلالات شنوایی  ، با سازمان بهزیستی منعقد نموده  که این غربالگری در حال اجرا است.

دکتر میرشفیعی در پایان گفت : برنامه های راهبردی برای افزایش سواد سلامت گـروههـای سـنی در زمینـه سـلامت گـوش، افزایش پوشش برنامه غربالگری ناشنوایی موالید و کودکان 3 تا 6 سـال، افزایش میزان رفتارهای پیشگیرانه در محـلهـای کاری، تفریحی و زندگی، ادغام بسته خدمتی سلامت گوش در نظام مراقبت اولیه (موجود)، ایجاد برنامه های مراقبت و پیشگیری از کمشنوایی و ناشـنوایی سـالمندان، حمایـت از ناشـنوایان (در اشـکال مختلـف) و حمایـت طلبـی بـرای ارتقـای کیفیـت خـدمات واکسیناسیون و ایمن سازی کودک و دختران، برنامه سالمندان، سلامت باروری (از جمله آگاه سازی مردم و اسـتانهـای پرخطـر از نظر ازدواج فامیلی)، ارجاع بیماران پرخطر و پرهیز از تجویز داروهای مضر به طور منظم در حال اجرا است.