در این شرایط، خانواده‌ها می‌توانند نقش بسیار مهمی در محافظت از سلامت روان فرزندان خود داشته باشند:

۱. کودک باید احساس امنیت کند، نه واقعیت کامل را بداند:
کودک نیازی ندارد همه حقیقت تلخ را بداند. کافی است بداند: «ما مراقب تو هستیم. مامان و بابا کنارت هستند. تو در امنیتی.»

۲. کودک را از صحنه‌های خبری، تصاویر خشونت‌آمیز و گفت‌وگوهای پرتنش دور نگه دارید:
حتی شنیدن گفت‌وگوی بزرگ‌ترها درباره تلفات، حملات و نا امنی‌ها باعث تثبیت ترس در مغز کودک می‌شود.
تماشای اخبار برای کودکان ممنوع است.

۳. احساسات کودک را کوچک یا انکار نکنید:
اگر کودک می‌گوید: «می‌ترسم»، هرگز نگویید: «نترس!»
به جای آن بگویید: «می‌فهمم ترسیدی. طبیعی‌ست. منم کنارتم.»

۴. روال روزانه حتی در حد ساده، باعث آرامش کودک می‌شود:
غذا خوردن در ساعت مشخص
بازی یا نقاشی حتی کوتاه
خواب در زمان ثابت
نظم، پیام غیرمستقیم امنیت است.

۵. کودک برای تخلیه هیجانی، به بازی و نقاشی نیاز دارد:
بگذارید بکشد، بگوید، ادا درآورد. از آن نترسید. این تخلیه هیجانی، از اضطراب شدید آینده پیشگیری می‌کند.

 شما، خانواده‌های عزیز، خط مقدم مراقبت روانی از کودکان هستید. ما در کنار شما هستیم. اگر فرزندتان دچار بی‌خوابی، کابوس، شب‌ادراری یا سکوت طولانی شد، با ما در میان بگذارید.

 شهره امین، روان‌شناس مرکز فوریت‌های پزشکی استان مرکزی