مراقب باشیم که شب یلدا را به تلخ‌ترین شب سال مبدل نکنیم.
کم کم نفس های آخر پاییز برگ ریز هزار رنگ به شماره افتاده و آذرماه می رود تا جای خود را به سردترین فصل سال ۹۹ بدهد، آخرین پاییز قرن دارد به تاریخ می پیوندد
«یلدا» نزدیک است، همین حوالی دارد قدم می زند، شبی که در آن انارهای محبت دانه می شوند و سرخی عشق و عاطفه در کاسه های لبریز از شوق جای گرفته و نگاه های زیبای بزرگترها در چشمان کودکان اوج می گیرد و بالا می رود.
شب یلدا که به بلندترین شب سال معروف است، زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر یعنی آخرین روز پاییز تا طلوع آفتاب اول دی ماه یعنی نخستین روز زمستان را شامل می‌شود و یکی از مهمترین شب‌های ایران باستان بوده که از دیرباز تاکنون مورد توجه و اهمیت ایرانیان واقع شده است.
جشن‌ها و شب نشینی‌هایی که در این شب با محوریت خانواده‌ها در اقصی نقاط کشور برگزار می‌شود یک سنت دیرینه است که جایگاه ویژه‌ای نزد ایرانیان دارد.
خانواده‌ها طبق سنت دیرینه دور هم جمع می‌شوند تا به اصطلاح درازترین و تاریک‌ترین شب سال کوتاهتر شود اما این دور هم جمع شدن در واقع وفاق و همدلی برای غلبه بر سیاهی و تاریکی سردی بوده همان که امروز به شکل ویروس کرونا ظاهر شده است.
یکی از خاطرات خوب این شب حضور در کنار بزرگان خانواده است اما از طرفی این افراد آسیب‌پذیرتر در مقابل بیماری کووید ۱۹ هستند و باید به خاطر حفظ خاطرات خوب سال‌های گذشته امسال بیشتر مراقبت کرد تا این شب را به سیاه‌ترین و غم‌انگیزترین خاطره‌ها مبدل نسازیم
از این رو امسال در شرایط شیوع ویروس کرونا و خطرهای جدی در پی افزایش آمار ابتلا به بیماری کووید ۱۹ نیاز است که با پرهیز از دورهمی و انتقال ویروس کرونا به یاد هم باشیم و برای حفظ سلامتی یکدیگر بکوشیم.
اهمیت این مراقبت زمانی دوچندان می‌شود که هنوز از موج سوم کرونا به طور کامل رها نشدیم هرچند با افزایش رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اجرای محدودیت‌های جدید در آذر ماه نرخ بروز موارد جدید بیماری کووید ۱۹، بستری بیماران و فوتی ها کاهش چشمگیر داشته