از سال 1981 که اولین بیمار مبتلا به ایدز دیده شد تا به امروز تلاش های فراوانی برای مهار کردن این بیماری در سراسر جهان شده است ،ولی تاکنون درمان قطعی برای این بیماری بدست نیامده است و همچنان سالانه شاهد مرگ و میر بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس در جهان می باشیم ، موضوعی که با رعایت چند نکته می توان به این مسئله پایان داد . در این مقاله از سایت سلامت آکاایران به طور مفصل درباره بیماری ایدز ، راههای پیشگیری و درمان آن می خواهیم صحبت کنیم اگر مایل به دانستن حقایقی درباره این بیماری هستید با ما همراه باشید.
پیشگیری از ایدز
ایدز
ایدز  یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی نوعی بیماری است که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می شود.بیماری ناشی از ویروس HIV دارای سه مرحله اصلی است. در مرحله اول (عفونت حاد) فرد ممکن است برای مدت کوتاهی بیماری شبه آنفلوآنزایی را تجربه کند. به همین دلیل معمولاً این بیماری تا یک دوره طولانی بدون هیچ علائمی دنبال می شود که به این مرحله از بیماری، دوره نهفتگی گفته می شود. هر چقدر که بیماری پیشرفت یابد، تداخل بیشتری با دستگاه ایمنی بدن پیدا می کند و باعث می شود که افراد به عفونت هایی مانند عفونت فرصت طلب و تومور دچار شوند، البته معمولاً در افرادی که دستگاه ایمنی آنها به خوبی عمل می کند تأثیرگذار نیست. در نهایت بیماری زمانی وارد مرحله سوم یا ایدز خواهد شد که شمار سلول های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد.
ایدز یک بیماری کشنده است که توسط ویروس HIV ایجاد می شود و با ورود این ویروس به بدن، قدرت دفاعی بدن روز به روز کاهش و هر میکروبی فرصت بیمارکردن فرد را پیدا می کند.

به نقل از آکاایران : نخستین مورد ابتلا به ویروس HIV در جهان در سال 1981 میلادی مشاهده شد و تا به امروز، هر سال سه میلیون و 600 هزار نفر به شمار مبتلایان به این بیماری در جهان افزوده می شود و یک میلیون و 800 هزار نفر از مبتلایان نیز در سال، جان خود را از دست می دهند.

این ویروس، تاکنون نزدیک به بیش از 68 میلیون نفر را در جهان آلوده ساخته که عده زیادی از آنان که در مراحل شناخت اولیه این ویروس به آن مبتلا شدند، جان خود را از دست داده اند.
چرا HIV خطرناک است ؟
اگر سیستم ایمنی بدن به ویروسها حمله می کند و آنها را می کشد پس مشکل چیست ؟
ویروسهای مختلف به سلولها و بافتهای مختلفی از بدن حمله می کنند. برخی ویروسها به پوست، برخی به دستگاه تنفسی و … حمله می کنند. چیزی که HIV را این چنین خطرناک کرده این است که HIV به خود سیستم ایمنی حمله می کند. سیستم ایمنی، گروهی ازسلولها هستند که بدن را در برابر انواع عفونتها محفاظت می کند و بدون آنها٬ توانایی بدن برای مبارزه با نواع عفونتها تضعیف می شود. لذا وقتی ویروس HIV وارد بدن فردی شود به تدریج قدرت دفاعی بدن وی ضعیف می شود و این فرد در برابر انواع بیماریها و عفونتها حتی آنهایی که در حالت عادی بیماریزا نیستند آسیب پذیر میگردد.

چه مدت طول می کشد تا HIV به ایدز تبدیل شود؟
بدون درمان دارویی، بطور متوسط طی ۱۰ سال آلودگی به ویروس HIV به سمت ایدز پیش می رود که البته این مدت ۱۰ سال برای فردی است که تغذیه مناسبی دارد. اما فردی که در منقطه فقیرنشین است  و بخوبی تغذیه نمی شود ممکن است بسیار سریعتر به سمت ایدز و نهایتاً مرگ پیش برود.
راههای انتقال ایدز :
1-خون وفراورده های آن
2- تزریق مشترک
3-مادر به جنین
4- جنسی
رفتارهای حنسی پرخطر عبارتند از :
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• تماس های جنسی نامعمول (تماس مقعدی و دهانی)
• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی
• مصرف الکل، مواد مخدر و یا روانگردان قبل از برقراری تماس جنسی
• تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از کاندوم)
بنابراین برای پیشگیری از HIV و ایدز در جامعه باید رفتارهای جنسی سالم را به افراد به ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد.
در زیر به برخی از علائم وجود HIV در بدنتان اشاره می کنیم: 

تب:
یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف، تا حدود ۱۰۲ درجه فارنهایت باشد. 

این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود. 
در این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند. وقتی این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می دهد. 

خستگی:
واکنش التهابی سیستم ایمنی بدنتان می تواند باعث شود احساس خستگی و بی حالی کنید. خستگی می تواند هم یکی از علائم اولیه HIV باشد و هم از علائم آخری آن.
گلودرد و سردرد:
درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می شوند.
درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره های لنفاوی:
ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می شود. جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی.
جوش و دانه های پوستی:
جوش های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود. این جوش ها ممکن است در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.
کاهش وزن:
می توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز افرادی لاغر اندام هستند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از علت آن مطلع باشند. این افراد وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند. کاهش وزن اولیه معمولا حدود 10 درصد وزن فرد است و خیلی وقت ها از اسهال مقاوم به درمان ناشی می شود.

درمان ایدز
پنومونی یا ذات الریه:
همراهی کاهش وزن و سرفه های خشک می توانند دلیل قطعی تری برای ورود یک عفونت و تحریک شدید سیستم ایمنی باشد. البته باز هم نمی توان تشخیص قطعی داد. عفونت با توکسوپلاسموز و عفونت هایی که مغز را مورد هدف قرار می دهند مثل سیتومگالوویروس نیز می توانند باعث این علائم شوند. اگرچه شیوع این بیماری ها هم زیاد نیست، پس این علامت ما را به تشخیص نزدیک تر خواهد کرد.
تغییر ناخن ها:
یکی دیگر از نشانه های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آنها می باشد.
این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق می افتد. بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض عفونت های قارچی هستند.
عفونت های قارچی
عفونت قارچی دیگر که در مراحل آخری این بیماری ایجاد می شود، تبخال است که عفونتی دهانی است که توسط کاندیدا که نوعی قارچ است، ایجاد می شود.
تبخال یک عفونت قارچی متداول است که معمولاً در دهان یا مری ایجاد می شود و بلعیدن را مشکل می کند.
راه هایی که اچ آی وی نمی تواند منتقل شود: 

از طریق تنفس، سرفه و عطسه. 
از طریق بوسیدن، تماس پوستی یا دست دادن. 
از طریق استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند بشقاب، قاشق و چاقو. 
از طریق تماس با صندلی توالت یا سایر اشیاء عمومی مانند دستگیرهٔ در یا میلهٔ اتوبوس 
از طریق حشرات، نیش یا گاز حیوانات. 
از طریق شنا در استخرهای عمومی یا حمام و حولهٔ مشترک. 
از طریق خوردن غذایی که توسط فرد مبتلا به اچ آی وی تهیه شده باشد. 

ضایعات پوستی یک مبتلا به ایدز، این ضایعات پوستی نشان دهنده کاپوسی سارکوما هستند 

میزان طول عمر بیماران مبتلا به ایدز : 

طول عمر افراد از زمان ورود ویروس HIV به بدن آنها با توجه به سیستم ایمنی فرد، کپی برداری ویروس و دسترسی به درمانهای مختلف از ۱۰ تا ۲۰ سال در میان بیماران متفاوت است.
درمان ایدز
هنوز هیچ راهی برای درمان قطعی HIV وجود ندارد و تا این لحظه تنها راه ایمن باقی ماندن، آلوده نشدن است.
برای پی بردن به میزان پیشرفت دارویی طی این سالها به این مثال توجه کنید: امید به زندگی یک فرد ۲۴ ساله که آلوده به اچ آی وی شده است و برای وی درمان به موقع آغاز شده منجر به ادامه زندگی تا ۳۹ سال بعد میشود (یعنی تا ۶۳ سالگی زنده میماند)
و در واقع می بینم که اکثر بیماران اچ آی وی مثبت به دلایلی بجز ایدز از دنیا میروند

پیشگیری از ایدز
پیشگیری از ایدز
به منظور پیشگیری از سرایت بیماری از راه تماس جنسی:
خویشتن داری و دوری از تماس های جنسی مشکوک، در دوران تجرد،
پای بند به اصول اخلاقی و خانوادگی پس از ازدواج،
وفاداری به همسر و عدم بی بندوباری و پرهیز از انحراف جنسی و روابط جنسی غیر مطمئن،
استفاده از کاندوم،
اجتناب از رابطه جنسی مقعدی.
با کنترل خون و فراورده های خونی،احتمال سرایت آلودگی از این راه بسیار کم می شود.
اجتناب از استفاده مجدد از سرنگ های یک بار مصرف و عدم استفاده از سرنگ های مشترک.
استفادهنکردن از مسواک مشترک و به کارنبردن تیغ ریش تراش یک بار مصرف دیگران .
در حال حاضر تنها راه پیشگیری از سرایت آلودگی مادر به فرزند ، عدم بارداری زن آلوده و استفاده از وسایلپیشگیری از حاملگی است.
روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان محلات