به گزارش venturebeat، در حالی که هنوز ممکن است تعریف دقیقی از متاورس وجود نداشته باشد، نمی‌توان حضور آن را که به طور فزاینده‌ای در تمام جنبه‌های زندگی در حال گسترش است، انکار کرد.

در واقع، انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۲۶، ۲۵ ٪ از مردم حداقل یک ساعت در روز را برای کار، خرید، آموزش، رسانه‌های اجتماعی و یا سرگرمی در دنیای متاورس سپری کنند.
به نظر می‌رسد که متاورس تنها مقصدی نیست که از طریق دستگاه‌های فناوری به آن می‌رسیم، بلکه هویت دیجیتالی است که ما در بستر‌ها و تجربیات خود از آن استفاده می‌کنیم. به نظر می‌رسد صرف نظر از اینکه این مفهوم را چگونه تعریف می‌کنیم، نقش هویت دیجیتال در مباحث مربوط به فناوری افزایش یافته است. این هویت دیجیتالی شامل نحوه معرفی به صورت بصری و شنیداری است.

برای اینکه متاورس در نهایت موفق شود و جای خود را در زندگی مردم باز کند باید سه قابلیت تکنولوژیکی اصلی وجود داشته باشد:شخصی سازی هویت کاربر، توانایی حمل هویت در سراسر پلتفرم‌ها و  دسترسی از دستگاه تلفن همراه کاربر.

شخصی سازی هویت کاربر
امروزه، شخصیت‌های آنلاین ما معمولاً به آدرس‌های ایمیل، شناسه‌های کاربری و عکس‌های نمایه مرتبط می‌شوند و ما اغلب از یک نام کاربری در پلتفرم‌های مختلف استفاده می‌کنیم. آواتار‌های دیجیتال ما اکنون به عنوان هویت آنلاین ما عمل می‌کنند و کاربران زمان بیشتری را برای کسب و کار و سرگرمی در دنیای متاورس صرف می‌کنند.

طبیعی است که کاربران بخواهند داده‌های شخصی و هویت‌هایی را که برای متاورس سفارشی می‌کنند، نسبت به فعالیت آن‌ها متفاوت باشد. به عنوان مثال، شخصیت آن‌ها در محل کار متاورس احتمالاً با هویت آن‌ها در بخش بازی متاورس متفاوت است، همانطور که در زندگی واقعی ابن بخش‌ها متفاوت است.

توانایی حمل هویت در سراسر پلتفرم‌ها
کاربران ممکن است یک آواتار بصری را از یک سیستم، یک هویت صوتی از سیستم دیگر و انیمیشن را از سیستم سوم انتخاب کنند و از این آواتار‌های سفارشی شده برای اتصال دنیای واقعی و مجازی خود استفاده کنند. آنچه مهم است این است که عناصر هویت شما در یک مکان دیجیتال، تحت مالکیت و کنترل شما، ادغام شوند.

برای اینکه متاورس واقعاً اوج بگیرد، باید استراتژی وجود داشته باشد که در آن افراد بتوانند به طور روزمره به هویت دیجیتالی خود در سراسر دستگاه‌ها دسترسی داشته باشند و ارتباطات معناداری ایجاد کنند. توسعه دهندگان در تلاش هستند تا تجربیات فعلی واقعیت افزوده و مجازی را با بهبود طراحی هدست VR گسترش دهند تا آن را سبک تر، متصل‌تر و مقرون به صرفه‌تر کنند. شرکت‌هایی که می‌خواهند کاربران بیشتری را جذب کنند، باید آن‌ها را قادر سازند تا هویت دیجیتالی خود را بدون توجه به نقطه ورود یا پلتفرم در سراسر متاورس حمل کنند به عنوان مثال، پیاده‌سازی استاندارد جهانی شبیه به فناوری استودیوی مجازی (VST) برای آواتار‌های صوتی.

هویت دیجیتال ما باید در تمام جنبه‌های زندگی ما به راحتی قابل دسترسی باشد. هویت دیجیتالی که فقط از طریق هدست VR یا رایانه رومیزی قابل دسترسی است، فقط برای ساعاتی که با چنین دستگاه‌هایی سپری می‌کنیم مرتبط است. به عبارت دیگر، متاورس هم مانند ما باید در حال حرکت وجود داشته باشد.

دسترسی از دستگاه تلفن همراه کاربر

متاورس همچنین باید برای گسترده‌ترین مخاطبان از گسترده‌ترین و آسان‌ترین دستگاه قابل استفاده باشد. امروزه این دستگاه یک گوشی هوشمند است. اکثر فعالیت‌های اینترنتی در حال حاضر از طریق تلفن همراه انجام می‌شوند. در بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، اگر مردم توانایی خرید تنها یک دستگاه اتصال اینترنتی را داشته باشند، یک گوشی هوشمند را انتخاب می‌کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، جای تعجب نیست که کاربران گوشی‌های هوشمند در سراسر جهان تا پایان سال ۲۰۲۴ به ۴.۵ میلیارد نفر برسند.

همانطور که لپ‌تاپ‌ها با ظهور گوشی‌های هوشمند ناپدید نشدند، تجربه‌های متاورس اجتماعی مبتنی بر مرورگر همچنان ادامه خواهند داشت، حتی زمانی که عینک‌ها و هدست‌های واقعیت افزوده رایج شده‌اند. البته باید توجه کرد که مدتی طول می‌کشد تا سخت‌افزار به نرم‌افزار برسد، اما این یک گام اساسی برای دستیابی اکثر شهروندان بالقوه به متاورس است.

هنگامی که مدیر عامل مایکروسافت، ساتیا نادلا، در ماه ژانویه از خرید اکتیویژن بلیزارد خبر داد، ردپای بازی و توانایی آن در ارائه تجربیات موبایلی را تقویت کرد و توضیح داد که بازی نقش کلیدی در توسعه پلتفرم‌های متاورس خواهد داشت. با حدود سه میلیارد بازیکن در سراسر جهان در سال ۲۰۲۱، تلفن‌های هوشمند کلیدی برای هدایت بازی‌های تلفن همراه هستند که از جهت دیگر، متاورس را به حرکت در می‌آورد.

منبع: khabarban.com