یک جراح رباتیک قرار است در آینده به ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب شود تا روزی بتواند به طور مستقل در فضا عمل جراحی روی انسان انجام دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، دانشمندان ایالت نِبراسکا آمریکا پس از سالها حمایت از سوی ناسا، رباتی به نام "MIRA" که نام آن مخفف عبارت "دستیار رباتیک درون تنی کوچک" (miniaturized in vivo robotic assistant) است، ساخته اند.
در سال ۲۰۲۴، این ربات جراحی مینیاتوری به سمت ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد و سپس در آن جا توانایی خود در برش بافت شبیه سازی شده را نشان خواهد داد.
دانشمندان ادعا می کنند که "MIRA" روزی خواهد توانست آپاندیس پاره شده فضانوردان را در حین مأموریت به مریخ جراحی کند یا ترکش سربازی را هزاران مایل دورتر بر اثر اصابت مواد منفجره مجروح شده، خارج کند.
ربات "MIRA" توسط پروفسور "شین فریتور" (Shane Farritor) استاد کالج مهندسی دانشگاه نبراسکا در لینکلن (UNL) ساخته شده است.
در ماه آوریل ، ناسا اعلام کرد که ۱۰۰ هزار دلار برای آماده سازی این ربات جراحی برای ماموریت آزمایشی خود در سال ۲۰۲۴ به این دانشگاه اهدا کرده است.
پروفسور فریتور اظهار‌کرد: سازمان ناسا حامی طولانی مدت این تحقیق بوده است و در آینده ربات ما فرصتی برای ارسال به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد داشت.
MIRA تنها دو پوند (۰.۹ کیلوگرم) وزن دارد و از یک استوانه رباتیک بلند با دو چنگک متحرک در بخش پایینی اش تشکیل شده است.
هر کدام از این چنگک ها دارای دو ابزار کوچک در انتهای خود هستند که یکی از آن ها برای گرفتن اشیاء و دیگری برای برش دادن آنها است.
در نهایت از این ابزار برای برش و نگهداری اندامها و بافت های واقعی انسان استفاده خواهد شد اما به دلیل ایمنی، برای انجام این کار ابتدا باید آزمایشات زیادی روی این ربات انجام شود تا بتواند این کار را انجام دهد.
در حال حاضر، ابزارها از طریق یک برش در شکم بیمار وارد می شوند و همه این مراحل توسط یک اپراتور انسانی از طریق کنسول جراحی کنترل می شود، اما در آینده، این ربات می تواند به طور مستقل کار کند.
MIRA در طول سفر خود به ایستگاه فضایی، بدون حضور پزشک راهنما یا فضانورد (Astronaut)، به طور مستقل کار خواهد کرد البته باز هم نمی تواند کاری بر روی بافت انسانی انجام دهد.
این ربات در داخل یک کمد آزمایشی به اندازه اجاق مایکروویو قرار خواهد گرفت و نوارهای لاستیکی کشیده و محکم را برش خواهد داد و حلقه های فلزی را در امتداد یک سیم قرار خواهد داد. این موارد از جمله حرکاتی هستند که در حین جراحی شبیه سازی می شوند.
اگرچه پروفسور فریتور پیش بینی می کند که MIRA طی ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده خواهد توانست به تنهایی عمل کند، ولی هدف ماموریت ۲۰۲۴ به خودکار عمل کردن این ربات نیست، بلکه تنظیم و بررسی دقیق عملکرد ربات در شرایط گرانش صفر است.
این دستگاه برای حفظ پهنای باند ارتباطات ایستگاه فضایی و به حداقل رساندن مدت زمانی که فضانوردان برای انجام آزمایش صرف می کنند، برنامه ریزی شده است.
پروفسور فریتور گفت: فضانورد یک دستگاه را روشن می کند، فرآیند شروع می شود و ربات به تنهایی کار خود را انجام می دهد. دو ساعت بعد، فضانورد آنرا خاموش می کند و کار تمام است.
در سال آینده او و" راشل واگنر"، دانشجوی مهندسی این دانشگاه برای آزمایش مراحل نهایی قبل از پرتاب این ربات با هم کار خواهند کرد.
آن ها نرم‌افزاری خواهند نوشت و MIRA را طوری پیکربندی خواهند کرد که در یک قفسه آزمایشی ایستگاه فضایی قرار گیرد و دستگاه را بطور کامل آزمایش خواهند کرد تا مطمئن شوند که به اندازه کافی قوی است تا بتواند پس از پرتاب همچنان سالم بماند و سیستم های آن طبق پیش بینی ها در فضا عمل کنند.
توانایی جراحی MIRA قبلا بر روی زمین ثابت شده است و در آزمایش قبلی MIRA، فضانورد بازنشسته ناسا "کلیتون اندرسون" (Clayton Anderson)، هنگام حضور در مرکز فضایی جانسون در هیوستون، کنترل ربات را به دست گرفت. او به MIRA دستور داد تا وظایفی شبیه به جراحی را در اتاق عمل مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها انجام دهد.
پروفسور فریتور و همکارانش نزدیک به ۲۰ سال است که در حال توسعه MIRA هستند. در سال ۲۰۰۶، وی استارت آپ "Virtual Incision" را تاسیس کرد تا رویای خود را به واقعیت تبدیل کند.
منبع: sarpoosh.com