پایش شاخصه‌های بیومتریک چیست؟
پایش بیومتریک ، نظارت بر ویژگی‌های مرتبط با تغییرات آگاهانه و ناخودآگاه خصیصه‌های فیزیکی و روانی یک کاربر، مانند خلق و خو، انگیزه، درجه حرارت، رسانایی پوست، وضعیت ایستادن، فعالیت مغز، ضربان قلب، و غیره...، برای ارزیابی ویژگی‌های پیچیده‌تر کاربران، مانند احساسات و رفتار، می‌باشد. با استفاده از فناوری اینترنت اشیا ، هر دستگاه پایش بیومتریک قادر به برقراری ارتباط بی‌سیم و انتقال این اطلاعات می‌باشد. صنعت مراقبت‌های بهداشتی یکی از پیشگامان صنایع برای پیاده‌سازی اینترنت اشیا می‌باشد و از زمان آغاز به جمع‌آوری داده‌های بیومتریک، دچار انقلاب عظیمی شده است. در حال حاضر بسیاری از تجهیزات مراقبت خانگی، با دستگاه‌های الکترونیکی مجهز شده‌اند که به پزشک اجازه می‌دهد تا با یک کلیک یا فشردن یک دکمه و از هر فاصله‌ای، سلامت بیمار را کنترل کند.
دورانی تازه از پایش بیومتریک
تجهیزات پوشیدنی دارای اینترنت اشیا، سال‌هاست که مورد استفاده بوده‌اند. بااین‌حال، اکثر دستگاه‌های مورد استفاده توسط کاربران، نوع داده‌ای که برای صنعت پزشکی کارا باشد، را ارائه نمی‌دهد. این جایی است که نظارت بر بیومتریک از تکنولوژی استاندارد پوشیدنی استاندارد متفاوت است. این جایی است که پایش بیومتریک از تکنولوژی استاندارد گجت های پوشیدنی، متفاوت می‌باشد.
در بسیاری از مراکز پزشکی سراسر جهان، پایش بیومتریک را به صورت آنلاین جهت اندازه‌گیری و تجزیه-تحلیل تعریق بدن برای تعیین میزان آب بدن و سطح الکترولیت یا PH خون، استفاده می‌شود. اگرچه تجزیه و تحلیل تعریق بدن در آزمایشگاه‌ها چیز جدیدی نیست، ولی سنسورهای متصل از راه دور، توانایی تجزیه و تحلیل تعریق بدن ورزشکاران را حتی درحالی‌که آنها هنوز در یک بازی هستند را دارد.
 
کاربرد دیگری از این فناوری در جهان مسابقات خودرویی یافت می‌شود. در برخی موارد، سنسورهای پایش بیومتریک برای نظارت بر ضربان قلب، دما، فشار خون و سایر علائم حیاتی راننده مورد استفاده قرار می‌گیرند تا تیم پزشکی اطمینان حاصل کنند که راننده در طول مسابقه از سلامت لازم برخوردار می‌باشد، چون وضعیت فیزیکی رانندگان تأثیر زیادی روی زمان واکنش و تصمیم گری آنان دارد. این داده‌های بیومتریک به تیم‌ها کمک می‌کند تا برنامه‌های آموزشی مؤثرتری را طراحی کنند و حتی اگر یک راننده (به دلیل گرما، استرس یا عوامل دیگر) با ریسک تصادف مواجه شود، امکان ارسال هشدار لازم به تیم وجود دارد.
پایش بیومتریک در مقابل گجت های پوشیدنی
بسیاری از افراد به اشتباه بر این باورند که گجت های پوشیدنی و دستگاه‌های پایش بیومتریک، یکسان هستند. این یک اشتباه معقولانه است، اما تمایز بسیار مهمی بین این دو موضوع وجود دارد. درحالی‌که دستبند سلامتی شما از لحاظ فنی جمع‌آوری داده‌های بیومتریک را انجام می‌دهد، ولی این اطلاعات به طور معمول در صنعت پزشکی استفاده نمی‌شود. داده‌های جمع‌آوری شده از گجت های تناسب اندام موجود در بازار، تقریباً در قابل استفاده در پرونده نیست، زیرا هدف اصلی آنها تنها این است که به کاربر کمک کند تا سبک زندگی سالم‌تری داشته باشند. با تجزیه و تحلیل اطلاعات خروجی از این دستگاه‌ها، مصرف کنندگان می‌توانند نگاه واقع بینانه ای به چگونگی مقدار حرکت و میزان نشستن خود در طول یک روز داشته باشند. بسیاری از دستگاه‌ها اگر شما بیش‌ازحد در جای خود نشسته باشید به شما هشدار می‌دهند ، که این قابلیتی بسیار مفید برای بلند شدن از صندلی در طول کارهای روزانه می‌باشد. درحالی‌که این داده‌ها ممکن است در یک محیط پزشکی چندان مفید نباشند، ولی برای آن دسته از افرادی که تمایل به پایش فعالیت‌های فیزیکی خود دارند، امکانات خوبی ارائه می‌دهند.
پایش بیومتریک خیلی پیچیده‌تر از موارد بالا می‌باشد و به صورت عمده توسط متخصصان پزشکی استفاده می‌گردد. اگر شخصی بیماری مزمن داشته باشد، انواع خاصی از داده‌ها بسیار مفید خواهد بود، به ویژه اگر داده‌های درست در نقطه‌ی مناسب ترکیب شده و مسیر دسترسی آسانی برای ارتباط بین بیمار و پزشک وجود داشته باشد.
 
برای مثال، اگر بیماری نارسایی قلبی داشته باشد، افزایش ناگهانی وزن می‌تواند به این معنا باشد که بیمار مایعات را به درستی دفع نمی‌کند، و این نشانه بدتر شدن شرایط بیمار است. بنابراین، یک فاکتور یا مقیاسی که به وسیله‌ی IoT به اینترنت متصل است، هنگامی‌که افزایش وزن بیمار ثبت شود، به طور خودکار یک هشدار را به پزشک ارسال می‌کند. این مثال نوعی از پایش بیومتریک است که در دنیای مراقبت‌های بهداشتی ، حیاتی است. توسط این هشدار پزشک با بیمار تماس می‌گیرد، مشکل را
ارزیابی می‌کند و تغییرات لازم در درمان را انجام دهد. این سیستم هشدار دهنده مبتنی بر اینترنت اشیا یا IoT باعث حفظ سلامت بیماران دوری آنها از بیمارستان می‌گردد. همانند بسیاری از داده‌ها در جهان، درک مفهوم و نوع داده‌ها کاملاً حیاتی است. داده‌ها تنها زمانی با ارزش هستند که به بینش‌های هدفمند و معنی‌دار منجر شوند.
منبع: https://nobka.ir/blog/