کشور عزیزمان ایران در زمان اجرای سرشماری ۱۳۹۵ دارای ۳۱ استان، ۴۲۹ شهرستان، ۱۲۴۲ شهر و ۹۷۵۳۸ آبادی و در زمان اجرای سرشماری ۱۳۹۰ نیز دارای ۳۱ استان، ۳۹۷ شهرستان، ۱۱۳۹ شهر و ۹۶۵۴۹ آبادی بود. تا پایان شهریور سال ۱۴۰۰ تعداد استانها تغییری نداشت، اما تعداد شهرستانها، شهرها و آبادیها در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با سال ۱۳۹۵ به ترتیب به تعداد ۴۶۹، ۱۴۱۹، ۹۸۲۲۲ مورد افزایش یافت.
بسیاری از نقاط شهری سال ۱۴۰۰ ، در سرشماری‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ به عنوان آبادی یا بخشی از یک آبادی، سرشماری شده است. در مواردی نیز قسمت‌هایی از یک شهر جدا و به صورت آبادی سرشماری شده است. بنابراین لازم بود محدوده‌های مورد مطالعه بازسازی شوند تا بتوان جمعیت آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و رشد جمعیتی آنها را محاسبه کرد. این کار نیاز به صرف وقت و دقت زیادی دارد. در این مطالعه تعداد جمعیت شمارش شده در سرشماری سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵، در قالب تقسیمات سرزمینی شهریور سال ۱۴۰۰ بازسازی شدند. پس از بازسازی جمعیت سال ۱۳۹۰ در قالب محدوده جغرافیایی پایان شهریور سال ۱۴۰۰، تعداد جمعیت شهری و روستایی کشور در سال ۱۳۹۰ تغییر یافت. به این ترتیب در یک دوره زمانی ده ساله تعداد ۱,۶۳۶.۰۳۶ نفر بر جمعیت شهری افزوده و در مقابل همین مقدار از جمعیت روستایی کاهش یافت. به عبارتی تغییر تقسیمات کشوری باعث افزایش بیش از یک میلیون و ششصد هزار نفری جمعیت شهری شد، بدون آن که مهاجرتی بین مناطق شهری و روستایی اتفاق افتاده باشد.

برای دستیابی به اطلاعات بیشتر به سند پیوست مراجعه نمایید.