به تماشا سوگند                           و به آغاز کلام

و دست عاشق در دست ترد ثانیه‌هاست.                  

و او و ثانیه‌ها می‌روند آن طرف روز.

و او و ثانیـه‌ها روی نـور می‌خوابند.                   

و او و ثانیه‌ها بهترین کتاب جهان را به آب می‌بخشند.

امسال در جنگ با لشگر نادیدنی کووید 19،آهن و درفش و ناو و توپ و تانک از کار افتاد. کرونا بر پول و پورشه و آهن فائق آمد و بشر تسلیم و خانه‌نشین شد. در این فضای هولناک و ناامید، دانشمندان و مدافعان سلامت ایستادند و موجی از شادی و امید آفریدند. آنان با علم و هنر به جنگ آن تاج‌دار ناخوانده رفتند و عالمانه و عاشقانه کاری کردند که اکسیژن حیات به ریه‌های ترسیده آدمی بازگشت. این شاهکار که به‌زودی به ثمر خواهد نشست نتیجه تلاش‌های انسان‌هایی گزیده و فرهنگ‌مدار در قامت «استاد» است که علم و اخلاق و انسانیت و عشق را به دیگران هدیه می‌دهند.

به‌پاس قدردانی از این‌همه تلاش‌ مبارک و زندگی‌بخش، در «بزرگداشت ‌روز استاد» به شما ادای احترام می‌کنم و توفیق همیشگی‌تان را از خدای منان آرزو دارم.

سرچشمه رویش‌هایی، دریایی، پایان تماشایی.            تـو تراویـدی: باغ جهان تـر شد، دیگـر شد.

                                                                                                                              دکتر کبری راهزانی

                                                                                                                           رئیس دانشکده پرستاری