حضرت امام محمد نقی (علیه السلام)، ملقب به «امام هادی (علیه السلام)»، دهمین پیشوای شیعیان، ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری اطراف مدینه منوره، در محلی به نام «صریا» متولد شدند. پدر بزرگوارشان امام محمد تقی جوادالائمه (علیه السلام) پیشوای نهم شیعیان و مادرشان سمانه مغربیه بود.

این امام بزرگوار  سال ۲۲۰ هجری و پس از شهادت پدرشان به امامت رسیدند؛ مدت ۳۳ ساله امامت حضرت هادی (علیه السلام) با خلافت معتصم، واثق، منتصر، مستعین، معتز و متوکل عباسی معاصر بود. آن حضرت و فرزند گرامی ایشان، امام حسن عسکری (علیه السلام)، به «عسکریین» شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی‌عباس، ایشان را از سال ۲۳۳ به سامرا (عسکر) برده و تا آخر عمر پربرکتشان در آنجا، تحت نظر قرار دادند، حضرت امام هادی (علیه السلام) به القاب دیگری مانند «نقی»، «عالم»، «فقیه»، «امین» و «طیب»، شهرت داشت و کنیه مبارک ایشان نیز «ابوالحسن» است.

ایشان سوم ماه رجب سال ۲۵۴ هجری قمری و در سن ۴۲ سالگی، توسط متوکل عباسی به شهادت رسیدند و مرقد شریفشان در جوار مرقد فرزند بزرگوارشان، حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) در شهر سامرا قرار دارد.

ولادت دهمین گلبرگ آسمانی

اسوه‏ مجد و شرافت

ناخدای کشتی هدایت امام هادی (علیه السلام)

بر پیروان ولایت خجسته باد