به گزارش روابط عمومی معاونت بهداشت، معاون فنی مرکز بهداشت استان به مناسبت ماه خود مراقبتی و لزوم ترویج فرهنگ سلامت اظهار داشت : فرهنگ سلامت، فرهنگی است که بر خودمراقبتی و تقدم پیشگیری بر درمان و مجموعة باورها و رفتارهای سالم و مؤثر در این زمینه تأکید دارد و بسترهای لازم برای تحقق شرایط مناسب جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی  را فراهم می آورد.

وی ضرورت فرهنگ سازی برای ارتقای سلامت جامعه را در چهار حیطه عنوان کرد :

تحقق پوشش همگانی سلامت :

الف -  توانمند سازی مردم باید در محل زندگی، کار ، تحصیل و جامعه برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت به عنوان یک ثروت فردی، خانوادگی و اجتماعی

ب- فراهم نمودن سیستم ارائه خدمات بهداشتی امکان دسترسی به خدمات ارتقای سلامت، پیشگیری از بیماری،دارو، درمان و توانبخشی با کیفیت و ارزان قیمت برای تمامی مردم

ج- ضرورت حفاظت مالی از مردم برای برخورداری از تمامی خدمات سلامت

ارتقای سلامت با رویکرد اجتماعی شدن سلامت

ارتقای سلامت فرایند قادر سازی مردم برای افزایش کنترل بر سلامتی خود و بهبود آن است. شرط رسیدن به بالاترین سطح خوب بودن جسمی، روانی و اجتماعی، این است که افراد یا گروه ها توانایی شناسایی و برآورده کردن نیازها و آرزوهای خود را داشته باشند و بتوانند محیط اطراف خود را تغییر دهند یا با آن کنار بیایند. در نتیجه سلامتی به عنوان هدف زندگی در نظر گرفته نمی شود، بلکه منبع مثبت برای زندگی روزمره محسوب می شود.

تغییر رفتار

رفتارهای سلامت عملکردهای شخصی هستند که خطر بیماری یا آسیب را افزایش یا کاهش می دهند. اغلب به رفتارهایی که قابل پیش بینی هستند عادت می گویند. روانشناسان در جستجوی درک عادت های سلامت، به عنوان نظام های سازمان یافته، متشکل از توالی اعمال روزمره، عواقب و عکس العمل هایی که منجر به نتایج قابل پیش بینی می شوند هستند. برای مثال عادت های غذایی جزو کارهای روزمره تکراری است که هر کدام شامل توالی های آشکار رفتار هستند، نظیر خرید از فروشگاه، آماده کردن و تهیه غذا و لذت بردن از غذا در جمع خانوادگی یا مکان های دیگر.

ترویج سبک زندگی سالم

این مفهوم را می توان مجموعه ای کم و بیش جامع و منسجم از عملکردهای روزمره یک فرد دانست که نه فقط نیازهای جاری او را برآورده می سازد، بلکه روایت خاصی را که وی برای هویت شخصی خویش برمی گزیند، در برابر دیگران مجسم می سازد. سبک زندگی بیان گر نگاه فرد به زندگی، جهان و ارزش های مورد قبول اوست.به عبارت دیگر سمبل و نماد هدایت افراد یک جامعه است که تمامی جنبه های زندگی آن ها را در بر می گیرد. سبک زندگی شیوه های نسبتا ثابتی است که فرد اهداف خود را بوسیله آن ها دنبال می کند. این شیوه نسبتا ثابت شامل بسیاری از حوزه های زندگی فرد، از جمله نظام معیشتی، تفریح و شیوه های گذراندن اوقات فراغت، الگوی خرید و مصرف، استفاده از محصولات تکنولوژیک و امثال آن می شود. سبک زندگی به ما کمک می کند تا معنی عملکرد افراد برای خودشان و دیگران را درک کنیم. اهمیت سبک زندگی بیشتر از آن جهت است که بر کیفیت زندگی و پیشگیری از بیماری ها مؤثر است. فرد با انتخاب سبک زندگی سالم، برای حفظ و ارتقای سلامتی خود و پیشگیری از بیماری ها اقدامات و فعالیت هایی از قبیل رعایت رژیم غذایی مناسب، خواب، فعالیت بدنی، کنترل وزن، عدم مصرف سیگار و الکل و ایمن سازی در مقابل بیماری ها را انجام می دهد. سبک زندگی سالم به تمام رفتارهایی که تحت کنترل شخص هستند یا بر خطرات بهداشتی فرد تأثیر می گذارند گفته می شود و منبعی ارزشمند برای کاهش شیوع و تأثیر مشکلات بهداشتی و ارتقای سلامت، تطابق با عوامل استرس زای زندگی و بهبود کیفیت زندگی است.