خودمراقبتی در سلامت روان نیاز به افزایش سوادسلامت روان دارد بدین معنی که خودآگاهی وباورهای فراددر مورد اختلالات روان افزایش می یابدوبه شناسایی مدیریت وپیشگیری ازاین اختلالات کمک می کند.

ابعادسوادسلامت روان:

1. توانایی بازشناسی اختلالات روانی
2. آگاهی در مورد چگونگی کسب اطلاعات در زمینه سلامت روان
3. آگاهی در مورد سبب شناسی وعوامل خطر اختلالات روانی
4. آگاهی در مورد خوددرمانی
5. آگاهی  در مورد خدمات حرفه ای در دسترس

خودمراقبتی عملی است که درآن هرفردی از دانش،مهارت وتوان استفاده میکند تا "مستقل" از سلامت خود مراقبت کند.منظور از به طورمستقل تصمیم گیری درباره خود است یعنی مسئولیت مراقبت وارتقا وضعیت زندگی خودرا به عهده بگیرد.البته ایسن تصمیم گیری میتوانددر مواقعی متاثراز نظر دیگران باشد.اگرچه خودمراقبتی فعالیتی است که مردم برای تامین ،حفظ وارتقای سلامت هود انجام می دهند،ولی در نگاهی جامع تر،این مراقبت میتواند به فرزندان خانواده ،دوستان،همسایگان،هم محلی ها وهمشهری ها ی آنان نیز گسترش یابد.

خود مراقبتی نخستین گام برای رسیدن به سلامت روان وجامعه سالم است .در واقع در صد بسیار زیادی از بیماری ها با انجام خودمراقبتی کاهش می یابد. مراقبت ازخود راهی است که به وسیله آن افراد تلاش می کنند که از بیماری ها و رنج ها وناتوانی در امان بوده وسلامت خودزرا ارتقا بخشند.

ویژگی های خودمراقبتی:

1. رفتاری است داوطلبانه
2. فعالیتی است آموخته شده
3. حق ومسئولتی است همگانی برای حفظ سلامت خود،خلانواده ونزدیکان
4.  بخشی از مراقبت های نوزادان،کودکان ،نوجوانان وسالمندان است
5. قادر به خودمراقبتی نیستند ونیازمند دریافت مراقبت های بهداشتی از ارائه دهندگان خدمات اجتماعی یا بهداشتی خواهندبود.