دکتر پریسا یوحنایی در گفت و گو با خبرنگار روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان محلات، با اشاره به این که سندرم گیلن باره نوعی نوروپاتی محیطی است که باعث آسیب به ریشه های عصبی و اعصاب محیطی می‌شود، اظهار کرد: گیلن باره به اسم دانشمندانی است که در سال ۱۹۱۶ این سندرم را به جهان معرفی کردند.

طیف گسترده علامت های  گیلن باره از خفیف تا شدید را بشناسید 

وی تاکید کرد: گیلن باره سندرمی است که طیف گسترده ای  از علامت های خفیف تا شدید را شامل می شود، این بیماری در مردان نسبت به زنان ۱,۵ برابر شایع تر و معمولا با افزایش سن بیشتر می شود.

به گفته ی این متخصص مغز و اعصاب متوسط بروز سالانه سندرم گیلن باره حدود یک در ۱۰۰ هزار نفر در سال است و این بیماری از  تظاهرات متنوعی  تشکیل می شود، گیلن باره دارای سه تیپ شایع و هفت تیپ ناشایع است.

وی با اشاره به نشانه های بروز سندرم گیلن باره افزود: این بیماری التهابی دستگاه عصبی محیطی را درگیر و در عرض چندین ساعت تا چندین روز موجب ضعف عضلات و بی‌حسی می‌شود، معمولا ضعف قرینه عضلات اندام ها اولین و شایع ترین نشانه ابتلا به این سندرم است.

دکتر پریسا یوحنایی خاطرنشان کرد: به طور معمول این سندرم به صورت قرینه با ضعف و حمله به عضلات اندامهای تحتانی شروع و در ادامه می تواند عضلات اندامهای فوقانی، قفسه سینه، عضلات صورت، چشم، سروگردن ، دهان و یا حلق را درگیرکند.

بروز مشکلات تنفسی تهدیدکننده از مهمترین نشانه های خطرناک بروز این سندرم است که دکتر یوحنایی به آن اشاره کرد و ادامه داد: این بیماری می تواند به صورت خفیف و یا در حالت های شدیدتر بروز کند، گیلن باره در نوع شدید تر و عدم مراجعه به پزشک باعث مرگ مبتلایان نیز می شود.

متخصص مغز و اعصاب بیمارستان امام محلات اختلال در عملکرد سیستم دستگاه عصبی خودکار یا اتونوم را یکی دیگر از عوامل خطر گیلن باره دانست و عنوان کرد: سیستم اوتونوم ضربان قلب، فشار خون، تنفس و گوارش فرد را کنترل می کند و در صورت اختلال در عملکرد این سیستم بیمار ممکن است دچار شوک، ضعف، غش، سرد شدن دست‌ها و پاها، کند شدن ضربان قلب، تعریق و بالارفتن ضربان قلب و احتباس ادرارشود.

ایشان ادامه داد: در بیماری گیلن باره ضعف عضلات مدت زمان مشخصی دارد به این معنی که باید پیشرفت علایم حداکثر تا چهار هفته به طول بینجامد، گاهی فلج کامل برای هفته‌ها یا ماه‌ها در پی ابتلا به گلین باره باقی می ماند و این درحالیست که علت سندرم  گیلن باره ناشناخته است.

سندرم گیلن باره ناشناخته اما درمان پذیر

این متخصص بیماریهای مغز و اعصاب   تاکید کرد: این بیماری دردسته بیماری های اختلال در عملکرد سیستم ایمنی جای دارد به این شکل که به واسطه سیستم ایمنی و یا به نوعی خود ایمنی که دقیقا دلیل آن مشخص نیست ایجاد می شود. مشاهدات گواه این مهم است که دو سوم بیماران حدود یک تا چهار هفته قبل از شروع بیماری دچار عفونت های تنفسی و یا گوارشی شده اند.

وی توضیح داد: درمبتلایان به سندرم گیلن باره، یک فرضیه این است که یک ویروس یا باکتری وارد بدن می شود و بدن برای نابودی این میکروب اشتباها به عصب های محیطی  حمله می کند.

روش های تشخیص  و درمان سندرم گیلن باره

وی با اشاره به روش های تشخیص سندرم گیلن باره عنوان کرد: پایه های تشخیص شرح حال ، معاینه دقیق، آنالیز مایع مغزی نخاعی و نوار عصب عضله است. به مجردی که مشکوک به ابتلای بیمار به گیلن باره شدیم باید سریعا ارزیابی و درمان آغاز شود.

درمان با  IVIGو یا تعویض پلاسما از جمله درمان های موثر در مبتلایان به گیلن باره است که دکتریوحنایی به آن اشاره کرد و ادامه داد: چنانچه تشخیص و درمان به درستی و در سریعترین زمان ممکن انجام شود در بیشتر موارد مبتلایان درمان می شوند.

 متخصص بیماریهای مغز و اعصاب بیمارستان محلات  ضمن یادآوری این که افراد با علایمی همانند ضعف قرینه درعضلات دست و پا و یا احتباس ادرار باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنند هشدار داد: تشخیص سریع و درمان موثر در مبتلایان به سندرم گیلن باره ضروت دارد چرا که در صورت عدم مراجعه به موقع و یا درمان موثر مرگ و میر این بیماری به ازای هر ۳ نفر یک نفر است و این درحالیست که با مراجعه به موقع می توان در بسیاری از مواقع از بروز این فاجعه پیشگیری کرد.

وی ضمن بیان این مطلب که بهبودی کامل بدون باقی ماندن هیچ اثری در اکثر موارد رخ می‌دهد خاطرنشان کرد: در بعضی از بیماران، بیماری خفیف است و علایم در عرض چند هفته برطرف می‌شود، اما در بعضی بیماران علایم تا یک سال یا بیشتر نیز ادامه دارد. وی افزود: در این موارد با کمک انواع مختلفی از روشهای فیزیوتراپی می‌توان تحرک بیمار را بهبود بخشید تا زمانی که بیمار سلامت کامل را  به دست بیاورد.

دکتر پریسا یوحنایی در خاتمه با تاکید بر این که سندرم گیلن باره پیشگیری ندارد و علل بروز آن ناشناخته است یادآور شد: این بیماری شوخی ندارد و باید به محض شروع علایم و نشانه های ابتلا به این سندرم در سریعترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید.