پرستار، تنها درمانگر زخم‌های جسم نیست؛ او با مهربانی، ایمان و صبر، مرهمی بر دل‌های خسته و روح‌های نگران بیماران می‌گذارد. پرستاری، هنری است آمیخته با عشق الهی؛ راهی است که در آن خدمت، عبادت می‌شود و لبخند بیمار، بزرگ‌ترین پاداش است. در روزی که به نام « سلامت جسمی و معنوی » مزین شده است، یاد می‌کنیم از پرستارانی که با تکیه بر ایمان و اخلاق، سلامت را از جسم تا جان بیماران جاری می‌سازند. دستان پرمهرشان، گرمای امید را به زندگی بازمی‌گرداند.