سی و پنج سال از شهادت آیت الله قدوسی و سرتیپ هوشنگ وحیددستجردی می گذرد؛دو تن از مجاهدان و رهروان راستین انقلاب که در راه آرمان های والای بنیانگزار جمهوری اسلامی گام نهادند و در مسیر دستیابی به اهداف خویش دعوت حق را لبیک گفتند و به شهادت رسیدند.

نظام جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به عنوان الگویی برتر از حاکمیت دینی برپایه ارزش ها و آرمان های عدالت خواهانه شکل گرفت. ویژگی برجسته ای که دشمنی گروهی از بداندیشان را به دلیل تضاد ماهیت نظام با ایدئولوژی های انحرافی آنان به همراه داشت. بدین شکل بسیاری از گروهک ها و جریان های تروریستی در همان سال های نخست با تمسک به اقدام های مسلحانه، رودر روی نظام قرار گرفتند و در سلسله اقدام های تروریستی خود از جمله بمب گذاری و ترور، بسیاری از شخصیت های برجسته و مردم را به شهادت رساندند.
در این میان مروری بر روزهای شهریور 1360 خورشیدی یادآور رویدادهای مهم و تلخی است که در سال های پس از انقلاب، مردم را با خاطرات جانسوز و درس آموزی همراه کرد. رخدادهایی که یادآوری آنها نه تنها مجاهدت های بزرگمردانی همچون شهیدان «آیت الله علی قدوسی» و «سرتیپ وحید دستجردی» را نمایان می کند، بلکه سبب می شود تا همیشه در حافظه تاریخ این مرز و بوم مانا باقی بماند. اینک در سالروز شهادت این بزرگ مردان بر زندگی سیاسی- اجتماعی آنان مروری کوتاه داریم.
** آیت الله قدوسی؛ بزرگمرد تاریخ انقلاب اسلامی
آیت الله علی قدوسی در مرداد 1306 خورشیدی در شهر نهاوند متولد شد. پدر وی آیت الله احمد قدوسی؛ عالمی بزرگ و مرجع تقلید به شمار می‏رفت که رسیدگی به امور اجتماعی مردم محور اصلی زندگی او بود.
این روحانی مبارز تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب ‏خانه و نزد پدر گذراند و به دلیل اینکه در نهاوند امکان ادامه تحصیل نبود، راهی قم شد و درس‏های علوم اسلامی و سطح حوزه علمیه را نزد «آیت ‏الله صدوقی» آموخت و پس از آن به درس خارج «آیت ‏الله بروجردی» راه یافت. او توانست از محضر امام خمینی در فقه و اصول بهره های فراوانی ببرد و با همتی عالی در1341 خورشیدی به مقام اجتهاد نایل شود.
وی از همان روزهای تحصیل نزد امام راحل، به ایشان علاقه‏مند شد و تصمیم گرفت در زندگی علمی، آموزشی، سیاسی و اجتماعی خویش، بنیانگزار انقلاب اسلامی را اسوه خود قرار دهد و در پیمودن مسیر تقوا و تزکیه از اخلاق و رفتار ایشان پیروی کند.
حضور آیت‏الله قدوسی در عرصه‏های علمی و عرفانی، وی را از تلاش‏های سیاسی باز نداشت. او در شمار استادان حوزه علمیه قم، به ندای رهبر فرزانه انقلاب علیه دشمن لبیک گفت و همراه دیگر علما و فقهای حوزه به افشاگری های پی در پی، روشنگری های موثر و اعتراض های شدید از راه نشریه ها، سخنرانی ها، اعلامیه ها به خنثی ساختن نقشه های استبداد و استکبار پرداخت و این امر سبب شد تا ماموران سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک) او را دستگیر و زندانی کنند.
شهید قدوسی پس از رهایی از آزادی، به قم رفت و اهداف خویش را درباره اصلاح ساختار آموزشی حوزه دنبال و از این ‏رو با حفظ اصالت ‏های حوزه و با تکیه بر امتیازها و ویژگی‏های برجسته این نظام، برنامه‏های جدیدی طراحی کرد.
برنامه ‏ریزی دقیق آموزشی، استفاده از روش‏های ارزشیابی، آزمون ‏های منظم، نظارت مستقیم بر متون درسی، از جمله برنامه‏های او در این راستا بود. چنین تفکر اصلاحی به تأسیس مدرسه حقانی انجامید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) با حکمی وی را به عنوان دادستانی کل کشور منصوب کردند. در آن زمان، بسیاری از نیروهای نفوذی و حتی عده‏ای از منافقان در نهاد دادستانی بودند که آن شهید برای آفت ‏زدایی و اصلاحات بنیادی، تلاش‏های فراوانی انجام داد و نیروهای مومن و انقلابی را جایگزین این‏گونه افراد ساخت.
او نخستین فردی محسوب می شد که آیین‏ نامه دادگاه‏های انقلاب را تدوین کرد و تغییرهای اصولی و زیربنایی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با پیشنهادهای سازنده وی صورت گرفت. تلاش آن شهید بر این بود که مقررات طاغوتی و ضد اسلامی محو و قوانین ارزشمند اسلامی جایگزین آنها شود.
آیت الله قدوسی پس از 31 ماه خدمت خالصانه در 14 شهریور 1360 خورشیدی بر اثر انفجار بمبی به وسیله منافقان در دادستانی انقلاب اسلامی به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
** سرتیپ هوشنگ وحید دستجردی؛ رهرو راستین انقلاب
وحید دستجردی در 1304 خورشیدی در اصفهان دیده به جهان گشود و پس از گذراندن تحصیلات تکمیلی وارد آموزشگاه شهربانی شد و از هواداران جنبش ملی شدن نفت ایران بود. شهید دستجردی در دوره خدمت به دلیل نگرش و عملکردش، چندین بار به وسیله حکومت وقت رژیم پهلوی مجبور به استعفا از شهربانی شد.
این مبارز راه حق از پیروان و یاران راستین امام خمینی(ره) به شمار می رفت و همواره در انجام دادن دستورهای دینی پایبند بود.
فاصله سال‌های 1356 تا 1357 خورشیدی حکومت دست‌نشانده پهلوی، به دستور استکبار جهانی بر آن شد که به کشتار مردم در شهرهای گوناگون ایران بپردازد تا بتواند مانع از پیشروی و پیروزی انقلاب اسلامی شود. از این رو دستجردی ناگزیر شد در 1357 خورشیدی پس از 32 سال خدمت در رده های گوناگون شهربانی درخواست بازنشستگی کند تا نقشی در ظلم و ستم آنها نداشته باشد و در همان سال، با لباس غیرنظامی در راهپیمایی پرشور و انقلابی مردم شرکت داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شهید دستجردی بار دیگر به خدمت فراخوانده شد و مسوولیت هایی همچون رییس شهربانی اصفهان، سرپرست اداره بازرسی و معاون انتظامی و ریاست شهربانی کل کشور را بر عهده گرفت.
گروهک منافقان که در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده بود، ترور مسوولان رده بالای نظام را در صدر کارهای خویش قرار داد و در این میان سرنگون کردن نظام نوپای جمهوری اسلامی از اهداف شوم آنها بود.
پس از حادثه هفتم تیر 1360 خورشیدی و به شهادت رسیدن تعداد زیادی از بزرگان و مسوولان عالی رتبه کشوری با وجود پیش‌بینی‌های گروهک منافقان، حضور مردم در حمایت از انقلاب گسترده‌تر و نشاط انقلابی آنان بیشتر شد اما آنان به اعمال تروریستی خویش همچنان ادامه دادند و در هشتم شهریور 1360 خورشیدی به دنبال انفجار دیگری که در ساختمان نخست ‌وزیری روی داد، دو تن از یاران با وفای انقلاب «شهید رجایی» و «شهید باهنر» به شهادت رسیدند؛ سرتیپ هوشنگ وحید دستجردی یکی دیگر از یاران امام خمینی(ره) در این انفجار دچار سوختگی شدیدی شد و سرانجام پس از شش روز در 14 شهریور همان سال به شهادت رسید و به دیار حق شتافت.
امام خمینی(ره) به مناسبت شهادت شهیدان هوشنگ وحید دستجردی و آیت‌الله شیخ‌علی قدوسی در پیامی فرمودند: «اینجانب، شهادت دادستان کل انقلاب(شهید قدوسی) و سرهنگ وحید دستجردی که در راس شهربانی و قوای انتظامی در حال انجام وظیفه بودند و به این تحفه الهی نایل شدند، را به ملت ایران، به حوزه علمیه قم و قوای مسلح تبریک و تسلیت عرض می کنم و از خدای متعال، رحمت برای آنان و صبر و شکیبایی برای خانواده محترمشان خواستار