روز ۲۷ رجب سال ۱۳ پیش از هجرت، هنوز زمانی که حضرت محمد صلّی‌الله‌علیه‌وآله در شهر مکه سکونت داشتند، ایشان از جانب پروردگار الهی به رسالت پیامبری  مبعوث شدند. در این زمان پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله چهل سال سن داشتند و در راه رسیدن به سعادت، آگاهی و هدایت مردم رنج و تلاش های بسیاری را پشت سر گذاشته بودند.

وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله که طبق عادت گذشته برای راز و نیاز تنهایی به غار حرا در کوه نور مراجعه می‌کردند، این بار انگار بار سنگینی بر دوش داشته و وقتی به خانه خدیجه همسر مهربان رسید، احساس خستگی شدید و عرق کردگی در چهره مبارک رسول خدا پیدا بود و وقتی علت سؤال شد، پیامبر فرمودند: فرشته وحی آیات الهی را نازل کرده و از جانب خداوند به پیامبری برانگیخته شده‌اند.

آنچنان بود که خداوند خواست در سرزمینی که مردم آن به عادت قبایل بدوی زندگی می‌کردند و تنها هنر آنها علاقه به شعر، شتر و شمشیر بود، اما در این میان پیامبر رحمة للعالمین از بین همه مردم برانیگخته شد که قبل از آن نزد هیچ استاد و در هیچ مدرسه‌ای درس نخوانده بود، اما وقتی آیات نورانی بر قلب مبارک پیامبر نازل شد، راهنما و پیامبر میلیون‌ها انسان در سراسر جهان شده و هنوز چراغ هدایت بشریت را روشن نگه داشته‌اند.