زندگی نامه امام موسی کاظم

نام: موسی‏ بن جعفر 

کنیه: ابو ابراهیم، ابوالحسن، ابوالحسن اوّل، ابوالحسن ماضی، ابوعلی و ابواسماعیل.

القاب: کاظم، صابر، صالح، امین و عبدالصالح.

ولادت امام موسی کاظم (علیه السلام)

حضرت موسی بن جعفر (ع) مشهور به امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان، در بیستم ماه ذی الحجه سال ۱۲۸ هجری قمری، در قریه ابواء( بین مکه و مدینه) دیده به جهان گشود. بعضی مکان تولد ایشان را مدینه دانسته اند.

در مورد تاریخ تولد امام کاظم علیه السلام اختلاف است؛ طبری میلاد ایشان را در ذی الحجه و طبرسی آنرا در ۷ صفر دانسته است. پدر بزرگوارشان امام صادق علیه السلام، امام ششم شیعیان و مادر مهربان مکرمه اشان، حمیده کنیزی از اهل مغرب یا اندلس (کشور اسپانیا) بوده است و نام پدر حمیده را صاعد مغربی( بربری) گفته اند. (بیشتر بخوانید: ماجرای ولادت امام موسی کاظم علیه السلام )

دوران امامت امام موسی کاظم (ع)

موسی بن جعفر، بعد از شهادت امام جعفر صادق علیه السلام در سال ۱۴۸ قمری  در ۲۰ سالگی به امامت رسید.

دوران امامت امام موسی کاظم (ع) با پادشاهی چهار تن از خلفای عباسی همزمان بود. حدود ۱۰ سال از امامت او در حکومت منصور( ۱۳۶- ۱۵۸ق)، ۱۱ سال در حکومت مهدی عباسی( ۱۵۸- ۱۶۹ق)، یک سال در خلافت هادی عباسی( ۱۶۹- ۱۷۰ق) و ۱۳ سال در حکومت هارون(۱۷۰- ۱۹۳ق) سپری شد. مدت امامت موسی بن جعفر ۳۵ سال بود و با شهید شدن وی در سال ۱۸۳ق امامت به فرزندش، امام رضاعلیه السلام انتقال یافت.

همسر و فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام

تعداد همسران امام کاظم (ع) روشن نیست. اولین آنها، نجمه مادر امام رضا (ع) است. 

از تعداد فرزندان امام موسی کاظه (ع) نیز در منابع تاریخی گزارش های مختلفی آمده است در بعضی منابع آمده است.

حضرت ابو الحسن موسی علیه السلام سی و هفت فرزند پسر و دختر داشت:علی بن موسی الرضا(ع)، ابراهیم، عباس، قاسم، اسماعیل، جعفر، هارون، حسن، احمد، محمد، حمزه، عبداللَّه، اسحق، عبیداللَّه، زید، حسن، فضل، حسین، سلیمان، فاطمه کبری، فاطمه صغری، رقیه، حکیمه، ام ابیها، رقیه صغری، ام جعفر، لبابه، زینب، خدیجه، علیه، آمنه، حسنه، بریهه، عایشه، ام سلمه، میمونه، ام کلثوم.

در بین تمام فرزندان حضرت ابو الحسن(ع) فرزند بزرگوارش حضرت ابو الحسن علی بن موسی الرضا(ع)  از همه بزرگوارتر و عالیقدرتر و داناتر و فاضلتر بوده. احمد بن موسی مردی کریم و بزرگوار و باتقوا بود و حضرت موسی بن جعفر این اولاد بزرگوار را دوست می داشت و بر دیگر فرزندان مقدم می داشت و بستان یسیر خویش را به او بخشیده بود.