همه ما میدانیم برخی از اجزاء مواد غذایی از قیبل چربی، قندها و یا نمک برای برخی افراد درسنین مختلف ویا برای افراد دارای بیماریهای مختلف می تواند مفید و یا مضر باشد. به عنوان مثال افراد دارای فشارخون نباید مواد غذایی که حاوی نمک زیاد می باشد مصرف کنند. باالصاق نشانگر رنگی بر روی برچسب محصولات تولیدی غذایی و آشامیدنی، مصرف کننده به سادگی می تواند محتوای انرژی ، قند، چربی،‌ نمک و اسیدهای چرب ترانس هر ماده غذایی را به صورت روزانه تشخیص داده و انتخاب نماید زیرا کلیه ویژگیهای مذکور براساس هر سهم ماده غذایی و با رنگهای مختلف مانند چراغ راهنما مشخص شده است.

تعریف رنگ ها در جدول نشانگر رنگی:

رنگ قرمز: رنگ قرمز نشان دهنده وجود آن جزء در مقادیر بالا در ماده غذایی می باد.به عنوان مثال چنانچه مقدار نمک در چراغ راهنما دارای رنگ قرمز می باشد مفهوم این است که آن ماده غذایی حاوی مقادیر زیادی نمک می باشد و ممکن است این ماده غذایی برای فرد دارای فشارخون بالا مناسب نباشد.

رنگ زرد: رنگ زرد بر روی هریک از اجزاء در جدول چراغ راهنما نشان دهنده وجود آن جزء در مقادیر متوسط در ماده غذایی می باشد. برای مثال چنانچه مقدار اسیدهای چرب ترانس چراغ راهنما دارای رنگ زرد باشد مفهوم این است که آن ماده غذایی حاوی مقدار متوسطی اسیدهای چرب ترانس می باشد و به این ترتیب مصرف کننده در انتخاب و میزان مصرف آن محصول غذایی راهنمایی می شود.

رنگ سبز: رنگ سبز بر روی هر یک از اجزاء در جدول چراغ راهنما نشان دهنده و جود آن جزء در مقادیر مناسب سلامتی در ماده غذایی می باشد . برای مثال چنانچه مقدار قنددر چراغ راهنما دارای رنگ سبز باشد مفهوم این است که آن ماده غذایی حاوی مقدار کمی قند بوده و آن محصول برای کسانی که تمایل به مصرف قند بالا در رژیم غذای خود را ندارند مناسب می باشد.

درنهایت از طریق جدول نشانگر های رنگی مصرف کننده می تواند میزان مصرف قند، چربی واسید چرب ترانسی را که از طریق مصرف فراورده های غذایی دریافت می کند تشخیص داده و از این طریق رژیم غذایی روزانه خود را مدیریت می کند.