به نقل از روابط عمومی معاونت غذا و دارو؛ علائم آنفلوانزا عبارتند از تب ناگهانی و شدید که ممکن است تا ۴۱ درجه بالا رود، گلودرد، سردرد، سرخی پوست و چشم‌ها، درد در پشت و سایر ماهیچه‌ها و سرفه که معمولاً از نوع خشک است. علائم آنفلوانزا سریع بروز می‌کنند و در عرض چند ساعت ممکن است حال کودک از خوب به بسیار بد تغییر کند.

آنفلوانزا در خردسالان می‌تواند با اسهال و استفراغ همراه باشد. تب ممکن است تا سه یا چهار روز به طول انجامد و پس‌از آن نیز کودک ضعیف شده و احساس خستگی می‌کند. ممکن است کودک دچار علائم ثانویه نیز شود. این بدان معناست که پس از چند روز که درجه حرارت او به حالت نرمال رسید، دوباره دچار تب شده و سرفه‌هایش شدیدتر و به‌صورت خلط‌دار درآیند، همچنین عفونت چشم، تند شدن تنفس، سفتی گردن، ضعف شدید و خستگی هم می‌توانند علائم ثانویه آنفلوانزا باشند که این علائم بر اثر وجود آنفلوانزا و بعد عفونت باکتریایی به وجود می‌آید؛ بدین معنا که ویروس زمینه را برای عفونت میکروبی آماده می‌کند.

درمان آنفلوانزا در کودکان
درمان آنفلوانزا بستگی به تشخیص نوع عامل بروز آن دارد اگر آنفلوانزا تشخیص بیماری باشد، بهترین درمان همان مراقبت‌های خانگی است. برای کاهش تب و درد در کودک می‌توانید از استامینوفن استفاده کرده و کودک را جهت ویزیت به پزشک برسانید. کودک‌تان را تشویق کنید که تا حد امکان استراحت کرده و از فعالیت زیاد خودداری کند.

همچنین نوشیدن مایعات زیاد شامل آب و آب‌میوه به برطرف شدن آنفلوانزا کمک می‌کند. زمانی که به آنفلوانزا باکتری اضافه شود، به درمان حتمی پزشکی نیاز است. درمان پزشکی شامل کشت، آزمایش خون، تجویز آنتی‌بیوتیک و در موارد حاد با نظر پزشک بستری در بیمارستان است.

آیا از بروز آنفلوآنزا در کودکان می‌توان جلوگیری کرد؟
با تزریق واکسن به‌صورت هرساله، می‌توان از ابتلا به آنفلوانزا پیشگیری کرد. در مورد تزریق واکسن با پزشک کودکان مشورت کنید و البته در صورتی که کودک‌تان نسبت به تخم‌مرغ حساسیت دارد، به پزشک کودک، اطلاع دهید.

آنفلوآنزا چه عوارضی دارد؟
یکی از عوارض شایع آنفلوانزا سینه‌پهلو (پنومونی) است که عامل این سینه‌پهلو یا خود ویروس آنفلوانزا یا یک باکتری است که ویروس از ضعیف شدن سیستم ایمنی استفاده کرده، وارد ریه شده و باعث عفونت باکتریایی ریه می‌شود.

از دیگر عوارض آنفلوآنزا می‌توان به سینوزیت، عفونت گوش میانی و التهاب مجاری هوایی (برونشیت) و التهاب مغز (آنسفالیت) اشاره کرد. یکی دیگر از عوارض بیماری، سرفه بعد از عفونت است که معمولاً بدون خلط بوده و ممکن است برای هفته‌ها تا ماه‌ها پس از رفع علائم آنفلوآنزا ادامه یابد و آن‌چنان شدید باشد که گاهی هنگام شب کودک را بیدار کند.

پیشگیری از آنفلوآنزا
برای پیشگیری از آنفلوآنزا، مکرر دستان خود را با آب و صابون بشویید؛ چراکه شایع‌ترین راه ابتلا به آنفلوآنزا لمس چشم، دهان، بینی، با دستان آلوده به ویروس است. بنابراین دست‌های خود را تمیز نگه‌ دارید و آن‌ها را از صورت خود دور نگه دارید. از فردی که به آنفلوآنزا مبتلا شده حداقل یک تا دو متر فاصله بگیرید و اگر خود بیمار هستید، به دیگران زیاد نزدیک نشوید. کسی که به آنفلوآنزا مبتلا شده بهتر است در خانه بماند و با حضور خود در مدرسه یا محل کار، دیگران را بیمار نکند.

بنابر اعلام ، هنگام عطسه و سرفه فرد بیمار باید جلوی دهان خود را با دستمال‌کاغذی سه لایه بگیرد تا قطره‌های آلوده به ویروس در فضا پخش نشوند. به یاد داشته باشید که فرد بیمار تا هفت روز می‌تواند باعث پخش ویروس در فضا شود، پس توصیه‌های بالا را باید تا یک هفته رعایت کرد تا احتمال ابتلای شما به آنفلوآنزا کاهش یابد. در کودک مشکوک به آنفلوآنزا هرگز برای کنترل تب از آسپرین استفاده نکنید.