روابط عمومی معاونت غذا و دارو اراک: میلاد باسعادت هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام موسی کاظم (ع) را به تمامی مسلمانان به ویژه همکاران غذا و دارو کشور تبریک و تهنیت می گوییم.

نام امام هفتم شیعیان، موسی ، لقب آن حضرت کاظم ( ع )و  کنیه آن امام " ابوالحسن " و " ابوابراهیم " است . شیعیان و دوستداران لقب " باب الحوائج " به آن حضرت داده اند. تولد امام موسی  کاظم ( ع ) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال 128هجری در " ابواء " بو.

 دوران امامت امام هفتم حضرت موسی بن جعفر ( ع ) مقارن بود با سالهای  آخر خلافت منصور عباسی و در دوره خلافت هادی و سیزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترین دوران عمر آن حضرت به شمار می رود، امام موسی  کاظم ( ع ) از حدود 21سالگی با وصیت پدر بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسید، و مدت امامت آن حضرت سی و پنج سال بود.

امام موسی کاظم فرمودند: هر کس می خواهد قوی ترین مردم باشد، بر خدا تکیه کند

 امام کاظم ( ع )  به تصدیق همه مورخان، به زهد و عبادت بسیار معروف بوده است و از عبادت و سختکوشی به " عبد صالح " معروف و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بود.

از حضرت موسی کاظم روایت شده است که فرمود : پدرم امام صادق (ع ) پیوسته مرا به سخاوت داشتن و کرم کردن سفارش می کرد. ایشان با آن کرم و بزرگواری و بخشندگی خود لباس خشن بر تن می کرد که این خود نشان دیگری از بلندی  روح و صفای باطن و بی اعتنایی آن امام به زرق و برقهای دنیا است. امام موسی کاظم ( ع ) نسبت به زن و فرزندان و زیردستان خود بسیار با عاطفه و مهربان بودو همیشه در اندیشه فقرا و بیچارگان بود، و پنهان و آشکار به آنها کمک می کرد. برخی از فقرای مدینه او را شناخته بودند اما بعضی پس از تبعید حضرت از مدینه به بغداد به کرم و بزرگواریش پی بردند و آن وجود عزیز را شناختند.

امام کاظم ( ع ) به تلاوت قرآن مجید انس زیادی داشت  و قرآن را با صدایی حزین و خوش تلاوت می کرد. آن چنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد می آمدند و از روی  شوق و رقت گریه می کردند .

کاظم یعنی: نگهدارنده و فروخورنده خشم. این رفتار در برابر کسی یا کسانی بوده که از راه جهالت و نادانی  یا به تحریک دشمنان به کارهای زشت و دور از ادب دست می زدند. رفتار حکیمانه و صبورانه آن حضرت کم کم ، حقانیت خاندان عصمت و اهل بیت ( ع ) را بر آنان روشن می ساخت، اما آنجا که پای گفتن کلمه حق در برابر سلطان و خلیفه ستمگری پیش می آمد، امام کاظم ( ع ) می فرمود : " قل الحق و لو کان فیه هلاکک " یعنی: حق را بگو اگرچه آن حقگویی موجب هلاک تو باشد.

در فروتنی نمونه بود، با فقرا می نشست و از بینوایان دلجویی می کرد. بنده را با آزاد مساوی می دانست و می فرمود همه ، فرزندان آدم و آفریده های خدائیم . براستی  امام موسی بن جعفر(ع) فقیهی دانا و توانا و متکلمی مقتدر و زبردست بود ".  

او در علم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بد اندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت می فرمود. لقب هایی چون کاظم (کسی که خشم خود را کنترل می کند)، صابر (صبر کننده)، صالح (درستکار) و امین داده اند. ایشان یک لقب مهم دیگر هم به نام باب الحوائج دارند. .

مدت امامت امام موسی کاظم (ع)  35 سال بود و  25 رجب سال 183 هجرى، در سن 55 سالگى به دستور هارون ‏الرشید به‏ وسیله زهر در زندان مسموم شدند و به شهادت رسیدند . مرقد مطهر  ایشان در  «کاظمین» است.