با داروهای اضافه در خانه چه کنیم؟
نگهداری دارو در منزل برای روز مبادا بسیارخطرناک و ناراحت کننده است؛ با این حال اگر لازم است که مقادیری دارو در خانه نگهداری کنید بهتر است شرایط درست نگهداری از آن را بدانید.
- نگهداری دارو در یخچال فقط برای داروهایی که یخچالی هستند ضروری و مناسب است.
- اگر روی جعبه دارو نوشته شده در دمای اتاق نگهداری شود باید دارو را در دمای ۲۱ تا ۲۵ درجه معمول اتاق نگهداری کنید.
- شربت های تاریخ گذشته را در فاضلاب خالی کنید و شیشه های آن را دور بریزید.
- هنگامی که به پزشک مراجعه می کنید لیست داروهایی که در منزل دارید را به او اطلاع دهید تا از تجویز مجدد آنها خودداری کنید.
- نحوه نگهداری صحیح هردارو را بدانید و در همان شرایط نگهداری کنید.
- داروهایی که تاریخ انقضای آنها به پایان رسیده است را به شکل صحیح معدوم کنید، بهتر است قرص ها و کپسول ها را با زباله های تر مخلوط کنید.
- به هیچ وجه دارو را به داروخانه بازنگردانید زیرا وقتی دارو از داروخانه خارج شد شرایط نگهداری آن خارج از کنترل است.
- از مصرف خودسرانه دارو خودداری کنید.
کلیدواژهها:
داروهای اضافه در خانه
علائم سرماخوردگی
اغلب علائم سرماخوردگی یک تا سه روز پس از آلودگی به ویروس ظاهر میشوند. این علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. برخی از آنها عبارتند از:
آبریزش بینی
گلو درد
سرفه
احتقان و گرفتگی بینی
درد خفیف بدن
سردرد
عطسه
تب
احساس ناخوشی و ضعف
درمان دارویی سرماخوردگی
تحقیقات نشان داده که دارویی برای درمان سرماخوردگی مناسبتر است که با توجه به شدت و نوع سرماخوردگی و همچنین شرایط بیمار، قدرت اثر متفاوتی داشته باشد. قرص کلداکس یکی از قرصهای درمان سرماخوردگی است که انواع مختلفی دارد. هر نوع آن با توجه به شرایط بیمار تجویز میشود و به همین دلیل عوارض جانبی آن برای بیمار بسیار کم است.
در واقع هر نوع قرص کلداکس از درصدهای متفاوتی از ترکیبات دارویی ضد تب، ضد احتقان، ضد سرفه و ... تشکیل شده است. با تجویز نوع مناسب قرص کلداکس، بیمار دوزهای کافی و مناسبی را جهت درمان خود دریافت میکند و در نتیجه مصرف قرص کلداکس در صورت مصرف صحیح عوارضی نخواهد داشت. در این مطلب قصد داریم بطور کامل اطلاعات دارویی قرصهای کلداکس را به تفکیک بررسی و معرفی کنیم. تا انتهای مطلب همراه ما باشید تا با انواع قرص کلداکس و موارد مصرف آن و همچنین عوارض جانبی قرص کلداکس آشنا شوید.
انواع قرص کلداکس و ترکیبات دارویی آنها
همانطور که گفته شد، قرصهای سرماخوردگی کلداکس انواع مختلفی دارند. در ادامه به انواع مختلف قرص کلداکس و ترکیبات دقیق دارویی آنها میپردازیم.
ترکیبات کلداکس سینوس و آلرژی: این نوع از کلداکس در درمان علائم سینوزیت، آلرژی و رفع حساسیت و آبریزش بینی مؤثر است و ترکیبات آن عبارتند از:
* استامینوفن: ۵۰۰ میلی گرم
* فنیل افرین هیدروکلراید: ۵ میلی گرم
* دیفن هیدرامین هیدروکلراید: ۲۵ میلی گرم
ترکیبات کلداکس روز و کلداکس شب: به دلیل ترکیب دارویی موجود در آن، این نوع قرص کلداکس علاوه بر اینکه سرفه را تسکین میدهد، هنگام شب موجب راحتی خواب بیمار میشود. ترکیبات هر دو نوع کلداکس روز و شب عبارت است از:
کلداکس روز (زرد رنگ):
* استامینوفن: ۵۰۰ میلی گرم
* فنیل افرین هیدروکلراید: ۵ میلی گرم
* دکسترومتورفان: ۱۵ میلی گرم
کلداکس شب (آبی رنگ):
* استامینوفن: ۵۰۰ میلی گرم
* فنیل افرین هیدروکلراید: ۵ میلی گرم
* دکسترومتورفان: ۱۵ میلی گرم
* کلرفنیرامین مالئات: ۲ میلی گرم
ترکیبات کلداکس آنفولانزا: این نوع کلداکس جهت رفع گرفتگی و احتقان بینی بسیار مؤثر بوده و در طول روز نیز هیچگونه احساس خواب آلودگی در فرد ایجاد نمیکند. ترکیبات دارویی کلداکس آنفولانزا عبارتند از:
* استامینوفن: ۵۰۰ میلی گرم
* فنیل افرین هیدروکلراید: ۵ میلی گرم
کدام نوع کلداکس برای درمان سرماخوردگی شما مناسب است؟
کلداکس سینوس و آلرژی: اگر سرماخوردگی شما همراه با درد و تب است، دچار آبریزش و گرفتگی بینی، عطسه و علائم آلرژی هستید و قصد دارید که هر چه سریعتر درمان شوید، کلداکس سینوس و آلرژی مناسب شرایط شماست و پیشنهاد میشود که این قرص را با اولویت بالاتری مصرف نمایید.
کلداکس روز و شب: اگر درد و تب دارید، بینی شما دچار گرفتگی و احتقان شده است، سرفههای زیادی دارید، در طول روز فرصت کافی برای استراحت در منزل را ندارید و میخواهید که در طول شب استراحت عمیقی داشته باشید، مصرف کلداکس روز و شب به شما پیشنهاد میشود.
کلداکس آنفولانزا: اگر درد و تب دارید، بینی شما دچار گرفتگی و احتقان شدید شده است و باید به کارهای روزانه خود نیز رسیدگی کنید، کلداکس آنفولانزا بهترین انتخاب برای شماست.
افراد بزرگسال و کودکان بالای ۱۲ سال میتوانند هر شش ساعت یک عدد قرص مصرف کنند.
عوارض جانبی قرصهای کلداکس چیست؟
اگر چه قرص کلداکس همانند بسیاری از داروها، بدون نسخه پزشک قابل تهیه است اما بهتر است قبل از مصرف هر نوع دارویی با پزشک خود مشورت کنید زیرا در برخی موارد ممکن است که بیمار به ترکیبات شیمیایی داروی مورد نظر حساسیت داشته باشد یا بر اثر ابتلا به بیماریهای خاص، واکنش خطرناکی به دارو داشته باشد. با توجه به اینکه قرص کلداکس نیز از این قاعده مستثنی نیست اما در واقع عوارض جانبی خطرناک برای قرص کلداکس شناخته نشده است و فقط ممکن است در برخی موارد، فرد به ترکیبات دارویی آن حساسیت نشان دهد.
پس برای اطمینان از اینکه با مصرف قرص کلداکس دچار هیچگونه عوارض جانبی نخواهید شد حتماً با پزشک خود مشورت نمایید. پزشک با بررسی وضعیت جسمانی و سابقه پزشکی شما قادر خواهد بود که احتمال بروز حساسیت شما به ترکیبات دارویی را تشخیص دهد. همچنین از مصرف خودسرانه قرص کلداکس در دوران بارداری و شیردهی حتماً خودداری کنید.
متادون چیست؟ آیا متادون خطرناک است؟
متادون چیست؟
متادون در طى جنگ دوم جهانى در آلمان ساخته شد و اولین بار براى تسکین درد به کار رفت. درمان با دوز نگهدارنده متادون که از بروز علائم ترک تریاک جلوگیرى کرده و تقاضاى آن را کاهش داده و یا از بین مىبرد، براى اولین بار در سالهاى ۱۹۶۰ برای درمان اعتیاد به این ماده متداول شد.
در واقع متادون از خانواده مواد شبه افیونى است و بیشتر در درمان وابستگى به سایر شبهافیونىها نظیر هروئین، کدئین و مورفین کاربرد دارد. متادون یک شبه افیونى (اپیوئید) مصنوعى است، یعنى از مواد شیمیایى در آزمایشگاه به دست مى آید. سایر شبه افیونىها یا طبیعى هستند مانند مرفین و کدئین که فرآوردههاى طبیعى بوته خشخاش هستند و یا شبهافیونیهاى نیمهمصنوعى هستند مانند هروئین، که مرفینى است که به طریقه شیمیایى پردازش شده است.
آیا متادون خطرناک است؟
محمد علی شاطری، مشاور مرکز درمانی ترک اعتیاد در گفتگو با خبرنگار فردا می گوید: متادون سیستم درمانی است که در کل دنیا از آن استفاده می شود. در واقع این ماده درمان نگه دارنده می باشد. طوری که با تجویز این دارو برای معتادان، سعی می کنیم آسیب های مواد را کم کنیم و به مرور زمان معتاد را به بیمار تبدیل کنیم. به عبارتی می توان گفت که متادون جایگزین مواد مخدر می شود و موجب می شود تا حالت خماری را در شخص ایجاد نمی کند. به این ترتیب معتاد به بیماری که دارو مصرف می کند تبدیل خواهد شد.
زمانى که متادون طبق تجویز پزشک دریافت مى شود، بى خطر بوده و آسیبى به اعضاى داخلى و یا قدرت تفکر وارد نمى کند، حتى اگر براى سال ها به طور روزانه مصرف شود. از سوى دیگر متادون یک داروى قوى است و مىتواند براى کسانى که آن را به طور منظم دریافت نمى کنند فوق العاده خطرناک باشد، چرا که این افراد نسبت به اثرات آن تحمل پیدا نکرده اند.این دارو حتى دوزهاى بسیار پائین نیز مىتواند براى کودکان کشنده باشند. از این رو تجویز متادون با دقت پایش و کنترل مى شود.
کلیدواژهها:
متادون
پاسخ به سؤالات متداول درباره قرص نوروبیون
من مصرف قرص نوروبیون را در روز بخصوصی فراموش کردم، چه باید بکنم؟
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، لطفاً به محض اینکه یادتان آمد، آن دوز را مصرف کنید. اما اگر زمان آن نزدیک به دوز بعدی دارو است، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید. در این موارد توصیه میشود دوز دارو را دو برابر نکنید.
من قرص نوروبیون را بیشتر از دوز تجویز شده مصرف کردم، چه باید بکنم؟
اگر احساس میکنید بیشتر از مقدار توصیه شده، نوروبیون مصرف کردهاید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اوردوز کردن در مصرف نوروبیون میتواند منجر به بروز عوارض جانبی شود.
آیا مصرف قرص نوروبیون در دوران بارداری مجاز است؟
مصرف قرص نوروبیون در دوران بارداری مجاز است و خطری مرتبط با مصرف نوروبیون به اندازهی توصیه شده توسط پزشک وجود ندارد.
آیا مصرف قرص نوروبیون در دوران شیردهی مجاز است؟
مصرف قرص نوروبیون طی دوران شیردهی مجاز است و خطری مرتبط با مصرف نوروبیون به اندازهی توصیه شده توسط پزشک وجود ندارد.
آیا وقتی قرص نوروبیون مصرف میکنم میتوانم رانندگی کنم؟
نوروبیون منجر به عوارضی مانند خوابآلودگی یا تاری دید نمیشود و بعد از مصرف نوروبیون میتوانید رانندگی کنید.
من قرص نوربیونی مصرف کردم که تاریخ مصرف آن گذشته بود، چه باید بکنم؟
مصرف یک دوز قرص نوروبیونی که تاریخ مصرف آن گذشته، منجر به عارضهی خاصی نمیشود اما جهت احتیاط توصیه میکنیم با پزشک مشورت کنید.
آیا به طور کلی مصرف قرص نوروبیون برای ما مجاز است؟
بله، مصرف قرص نوروبیون به طور کلی در صورتی که به اندازهی تجویز شده باشد، بیخطر است.
قرص نوروبیون معمولاً به چه افرادی توصیه میشود؟
فواید بالقوهی قرص نوروبیون در توانایی آن برای پیشگیری از کمبود ویتامین B و عوارض و مشکلات مرتبط با کمبود این ویتامین میباشد. بیشتر افراد میتوانند ویتامین B کافی را از طریق غذاهایی که میخورند دریافت کنند؛ اما گروههایی هستند که بیشتر در معرض کمبود ویتامین B قرار دارند؛ مانند:
. افراد بالای 50 سال
. زنان باردار
. افرادی که بیماریهای مزمن دارند
. افرادی که رژیم غذایی محدودی دارند مثلاً وگانها یا گیاهخوارها
. افرادی که داروهای بخصوصی مصرف میکنند، مثلاً متفورمین و داروهای کاهندهی اسید معده
کلیدواژهها:
قرص نوروبیون
چرا مردم باید در برابر آنفولانزا واکسینه شوند؟
تقریبا تمامی کسانی که بالای ۶ ماه سن دارند، میتوانند از واکسن آنفولانزا استفاده کنند. البته شرایط خاصی و یا عدم مصرف آنفولانزا برای عده معدودی نیز در نظر گرفته شده است. واکسینه کردن افراد برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا بسیار مهم است.
سرویس سبک زندگی فردا؛ بشیر قلی زاده سرچشمه: آنفولانزا یک از بیماریهای کاملا جدی است که میتواند باعث بستری شدن شخص بیمار و در پارهای اوقات سبب مرگ نیز شود. موارد ابتلا به آنفولانزا در هر فصلی متفاوت است و همچنین نحوهٔ تکثیر این بیماری در افراد مختلف با هم فرق دارد. هر ساله میلیونها نفر به بیماری آنفولانزا مبتلا میشوند. از این بین صدها هزار نفر در بیمارستان بستری میشوند و همچنین سالانه دهها هزار نفر نیز به خاطر ابتلا به این ویروس خطرناک جان خود را از دست میدهند. ویروس آنفولانزا میتواند افراد سالم را بیمار کند و از طریق همان افراد به راحتی گسترش یابد. واکسن سالانه آنفولانزا بهترین راه برای کاهش و کنترل این بیماری مرگبار است. وقتی مردم استقبال بیشتری از واکسن آنفولانزا میکنند، سطح گسترش این ویروس نیز، در جامعه کاهش مییابد.
چگونه واکسنهای آنفولانزا کار میکنند؟
واکسن های آنفولانزایی که برای انسان در نظر گرفته میشود، تقریبا دو هفته پس از واکسیناسیون آنتی بادیها را در بدن ایجاد میکنند. این آنتی بادیها بدن را در برابر عفونت حاصل از ویروس آنفولانزا حفظ میکند. واکسنهای سنتی آنفولانزا با نام واکسنهای سه گانه بدن شما را در برابر حمله ویروس آنفولانزا حفظ میکند. این واکسنهای سه گانه با سه نمونه ویروس آنفلوانزای) A (H1N1، یک ویروس آنفلوآنزا(A (H3N2 و یک ویروس آنفلوانزای B ساخته شده است. البته واکسن چهار گانه نیز برای محافظت شما در برابر انواع ویروسهای آنفولانزا ساخته شده است.
چه نوع واکسن آنفلوانزا در دسترس است؟
هر دو واکسنهای سه گانه (سه جزء) و چهارگانه (چهار جزء) آنفولانزا در دسترس خواهند بود.
چه کسی مجاز به دریافت واکسن آنفولانزا هستند؟
تقریبا تمامی کسانی که بالای ۶ ماه سن دارند، میتوانند از واکسن آنفولانزا استفاده کنند. البته شرایط خاصی و یا عدم مصرف آنفولانزا برای عده معدودی نیز در نظر گرفته شده است. واکسینه کردن افراد برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا بسیار مهم است. همچنین به افراد سالمند و کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند و ممکن است خیلی راحت به این بیماری مبتلا شوند، تزریق واکسن توصیه میشود. در کل استفاده از واکسن آنفولانزا به اشخاصی که ممکن است، بر اثر ابتلا به این بیماری جانشان تهدید شود، توصیه میشود. به طور مثال افراد بالای ۵۰ سال، افراد مبتلا به بیماریهای ریوی مزمن و انسانهایی که از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستند، بهتر است از این واکسن استفاده کنند.
چه کسی نباید از واکسن آنفولانزا استفاده کنند؟
CDC (مرکز کنترل بیماریها) واکسنهای مختلف آنفولانزا را برای استفاده عموم مردم در گروههای مختلف تایید کرده است. از جمله فاکتورهایی که تعیین میکند، شخص میتواند از واکسن آنفولانزا استفاده کند عبارتند از: سن، میزان سلامتی و هر گونه آلرژی به واکسن آنفلوانزا یا اجزای آن است. واکسن آنفولانزا برای افراد زیر ۶ ماه و اشخاصی که به واکسن و مواد درونش آلرژی دارند و همچنین کسانی که به تخم مرغ آلرژی دارند، توصیه نمیشود. قبل از استفاده از واکسن آنفولانزا باید با پزشک خود مشورت کنید.
زمان مناسب برای تزریق واکسن چه موقعی است؟
توجه داشته باشید پیش از آنکه ویروس آنفولانزا در جامعه گسترش یابد باید واکسن دریافت کرده باشید. یادتان نرود حدودا دو هفته طول میکشد تا آنتی بادیهای موجود در واکسن کار خود را برای حفاظت از بدنتان شروع کنند. قبل از شروع فصل سرما بهترین موقع برای تزریق واکسن آنفولانزا است. چرا که با سرد شدن هوا فعالیت ویروس آنفولانزا چندین برابر میشود. کودکانی که نیاز به ۲ دوز از واکسن دارند، باید زودتر اقدام به واکسیناسیون کنند، چرا که فاصله هر دوز از واکسن باید حداقل ۴ هفته باشد.
کجا میتوان واکسن آنفلوانزا را دریافت کنیم؟
تقریبا تمام داروخانهها، درمانگاهها، مراکز بهداشت و حتی در برخی موارد مراکز بهداشتی دانشگاهها این واکسن را ارائه میکنند. دریافت این واکسن نیازی به نسخه پزشک و یا مراقبت ویژه توسط پرستاران ندارد. اما بهتر است که شما تزریق این واکسن را در یک محیط درمانی انجام دهید تا در صورت بروز مشکل بتوانند، اقدامات لازمه را انجام دهند. مشورت با پزشکان درباره تزیق واکسن به نفع شما خواهد بود.
چرا باید هر ساله واکسن آنفولانزا تزریق کرد؟
استفاده از واکسن آنفولانزا در هر سال به دو دلیل ضروری است؛ اول اینکه پاسخ بدن به واکسیناسیون در طول زمان کاهش مییابد، بنابراین برای محافظت مطلوب، تزریق واکسن سالیانه لازم میشود. دوم اینکه ویروسهای آنفولانزا دائما در حال تغییر هستند، برای همین منظور متخصصین هر ساله در حال بررسی واکسن آنفولانزا هستند و گاهی اوقات آن را به روز میکنند تا بتوانند با تغییر رویکرد ویروس آنفولانزا بهتر مبارزه کنند. برای همین منظور برای محافظت بیشتر باید هر ۶ ماه یکبار و یا سالیانه واکسینه شوید.
آیا واکسن آنفلوآنزا درست کار می کند؟
در سوال این جواب باید بگویم که نه! چرا که دو هفته زمان میبرد تا واکسن روی بدن تاثیر بگذارد. اگر شخصی در این مدت به ویروس آنفولانزا مبتلا شود، به ناچار باید دوره نقاهت را بگذراند. به همین دلیل تاکید میشود که واکسن در اوایل فصل پاییز پیش از آنکه دوره سرما و فصل آنفولانزا شروع شود، تزریق را انجام داده باشید.
آیا پس از تزریق واکسن سالیانه آنفولانزا باز هم امکان ابتلا به به این بیماری وجود دارد؟
بله، پس از تزریق واکسن آنفولانزا امکان آلوده شدن به این ویروس وجود دارد. توانایی واکسن آنفولانزا برای حفاظت شما در برابر این بیماری به سن و وضعیت سلامت فرد در هنگام واکسیناسیون و نیز شباهت ویروسهایی که در جامعه با واکسنی که تزریق شده است دارد. اگر ویروس ضعیف شده واکسن آنفولانزا که به شما تزریق میشود با ویروس آنفولانزایی که در جامعه گسترش یافته است، مطاقبت داشته باشد، اثر بخشی واکسن بالا خواهد بود. در غیر این صورت واکسن آن چنان کارایی نخواهد داشت. به یاد داشته باشید که واکسنهایی را مصرف کنید که حتما مربوط به همان سال باشد تا سازگاری برای مبارزه با ویروسهای جدید را در خود داشته باشد.
مزایای تزریق واکسن آنفولانزا چیست؟
در حالی که استفاده از واکسن آنفولانزا میتواند متفاوت باشد. با این تفاسیر دلیل زیادی برای استفاده کردن از واکسن آنفولانزا سالیانه وجود دارد.
۱. واکسن آنفولانزا میتواند جان شما را از ابتلا به ویروس آنفولانزا حفظ کند.
۲. تزریق واکسن آنفولانزا میتواند درصد بستری شدن کودکان و افراد مسن را بر اثر ابتلا به ویروس آنفولانزا کاهش دهد.
۳. تزریق واکسن آنفولانزا یک ابزار پیشگری مهم برای افراد مبتلا به بیماریهای مزمن است.
۴. تزریق واکس آنفولانزا باعث کاهش بستری شدن افراد مبتلا به دیابت، بیماریهای مزمن ریوی و بیماران قلبی میشود.
۵. واکسیناسیون در حین و پس از بارداری میتواند از مادران باردار محافظت کند. این اثر بخشی در کودکان تازه متولد شده نیز تاثیر گذار است.
۶. مطالعات نشان داده است، واکسن آنفولانزا در زنان باردار خطر ابتلا به عفونت حاد تنفسی ناشی از آنفولانزا را در آنها کاهش میدهد. همچنین این اثر بخشی بر روی کودکان تا چند ماه پس از تولد مشاهده شده است.
۷. واکسن آنفولانزا میتواند تشدید بیماری را در شما کاهش داده و همین امر خطر مرگ و میر ناشی از ویروس آنفولانزا را نیز کاهش میدهد. همچنین این امر سبب میشود، افرادی که با شما زندگی میکنند، از طریق شما به این ویروس مبتلا نشوند.
آیا واکسن میتواند از شما حفاظت کند، حتی اگر با ویروس سال سازگار نباشد؟
بله، آنتی بادیهای موجود در واکسن میتواند بدن شما را در برابر حمله انواع ویروسها آنفولانزا حفظ کند. ممکن است آن اثر بخشی واقعی را نداشته باشد اما بی تاثیر نیز نیست. در هر صورت میتواند، اثر بخشی ویروسهای مهاجم را در بدن کاهش دهد. ریشه کن کردن ویروس در بدن بسته به واکسنی دارد که شما در آن سال تزریق کردهاید.
آیا واکسنهایی که درست میشوند، برای مبارزه با همان ویروسهایی هستند که در جامعه گسترش یافتهاند؟
همان طور که گفته شد، ویروسهای آنفولانزا هر چند مدت یک بار تغییر استراتژیک میدهند. این بدان معنی است که خودشان را در برابر واکسنهای قدیمی قویتر میکنند، از این رو متخصصین این حوزه سعی میکنند با کشت ویروسهای جدید راههای مبارزه تازهتری را در واکسنها ایجاد کنند. بنابراین ممکن است که واکسنی که هر سال تولید میشود، توانایی نابودی ویروسهای جدید را داشته باشد.
آیا واکسن آنفولانزا خود میتواند باعث بیماری آنفولانزا شود؟
نه، واکسن آنفولانزا قادر نیست باعث ایجاد بیماری آنفولانزا در بدن شود. هر چند که ویروسهای ضعیف شده این بیماری را در خود داشته باشد. از آنجایی که ویروس درون واکسنهای آنفولانزا به صورت غیر فعال تزریق میشوند و همچنین اسپریهایی که ویروس آنفولانزا را از طریق بینی وارد بدن میکنند، زنده هستند اما به صورت ضعیف شده به بینی اسپری میشوند. چنین ویروسهایی توانایی تکثیر و غلبه بر سیستم دفاعی بدن ما را ندارند. این ویروسها که به بینی اسپری میشوند، فقط میتوانند در دمای پایین از خود فعالیت داشته باشند. پس این گونه ویروسها نمیتوانند درون ریهها و یا دیگر مناطق گرم بدن گسترش پیدا کنند. ممکن است که واکسن آنفولانزا همراه با عوارض باشد اما این عوارض خفیف و کوتاه مدت خواهد بود. در ادامه با برخی از عوارض جانبی و جزئی استفاده از واکسن آنفولانزا آشنا میشوید؛ درد، قرمزی، و یا تورم در محل تزریق، تب در درجه پایین و تیر کشیدن سر، میتواند از عوارض جانبی استفاده از واکسن آنفولانزا باشد.
ویروسهای واکسن اسپری بینی ضعیف شده هستند و در اغلب موارد با عوارض خاصی همراه نیستند. اما در کودکان عوارض جانبی استفاده از اسپری بینی ممکن است باعث آبریزش بینی، خستگی، سردرد، استفراغ و حتی دردهای عضلانی منجر شود. عوارض جانبی استفاده از واکسن اسپری بینی در بزرگسالان ممکن است، باعث به وجود آمدن؛ آبریزش بینی، سردرد، گلو درد و سرفه شود. چنین علائمی معمولا در یک مدت کوتاه، پس از تزریق و یا اسپری کردن واکسن شروع می شود که بسیار ملایم و کوتاه مدت خواهد بود. تقریبا همه افرادی که واکسن آنفولانزا دریافت میکنند، پس از تزریق دچار مشکلات جدی و خاصی نمیشوند. با این حال در موارد نادر، واکسیناسیون آنفلوانزا میتواند باعث مشکلات جدی مانند واکنش شدید آلرژیک شود.
چه میزان واکسن در طول ۲۰۱۷-۲۰۱۶ در دسترس خواهد بود؟
واکسن آنفولانزا توسط تولید کنندگان خصوصی تولید میشود، بنابراین میزان عرضه به تولید کنندگان بستگی دارد. در ابتدا تولیدکنندگان واکسن تخمین زده بودند که از سال ۲۰۱۵ میلادی تا سال ۲۰۱۷ به میزان ۱۵۱ میلیون تا ۱۶۶ میلیون دوز واکسن آنفلوآنزای تزریقی (یعنی واکسنهای غیرفعال شده و واکسن آنفلوانزا) در دسترس خواهد بود.
کجا میتوانم اطلاعاتی در مورد عرضه واکسن پیدا کنم؟
اطلاعات مربوط به تامین واکسن در وب سایت CDC آنفلوانزا موجود است.
توجه ویژه به کسانی که به تخم مرغ آلرژی دارند
توصیههایی برای واکسیناسیون افراد مبتلا به آلرژیهای تخم مرغ از سالهای گذشته (تا سال جاری) هیچ تغییر نکرده و به قوت خود باقی است. افرادی که به تخم مرغ آلرژی دارند، میتوانند واکسنهای مخصوص به خود را با مجوز رسمی که برای شرایط سنی آنها درست شده، تهیه کنند. افرادی که واکنش آلرژیک شدید نسبت به تخم مرغ دارند، باید در مکانهای بیمارستانی و یا درمانگاهی پیشرفته زیر نظر پزشک تزریق کنند. این گونه افراد باید ۳۰ دقیقه پس از تزریق واکسن در درمانگاه و یا بیمارستان حضور داشته باشند تا در صورت بروز مشکل اقدامات لازم روی آنها صورت گیرد.
منبع: cdc.gov
کلیدواژهها:
واکسن آنفلوانزا
مسمومیت دارویی چیست؟
مسمومیت دارویی یکی از متداولترین انواع مسمومیتهاست. استفاده بیش از حد از هر دارو یا مادهای میتواند باعث این نوع مسمومیت شود.
گاهی حتی استفاده از داروهایی که به قصد درمان فرد تجویز شدهاند، در همان دوز مجاز مصرفی ممکن است به دلایلی مانند وجود مشکلات زمینهای در فرد و یا تداخل دارویی با یک داروی مصرفی دیگر، منجر به بروز مشکلات در بدن فرد و مسمومیت دارویی شوند.
سن بیمار، نوع بیماری و همچنین مکانیزم دفع دارو از بدن از نکاتی است که باید در تجویز و مصرف داروها حتما مورد توجه قرار بگیرند. برای مثال فردی که کلیهاش دچار مشکل است، نمیتواند داروهایی که از طریق کلیه دفع میشوند را مصرف کند و اگر از چنین داروهایی حتی در دوز پایین استفاده کند دچار مسمومیت میشود.
همین موضوع در مورد مصرف داروهایی که از طریق سیستم گوارش دفع میشوند، از سوی فردی با مشکلات گوارشی هم صدق میکند.
دانستن این نکته هم جالب است که مصرف مداوم داروهای به ظاهر بیخطری مانند استامینوفن که برخی آن را مانند نقل و نبات میخورند، باعث میشود به مرور زمان مقدار این ماده در بدن به بیش از حد مجاز برسد و فرد را با علائم مسمومیت دارویی مواجه کند.
اما گروه دیگری از داروها به محض مصرف و ورود به بدن موجب بروز مسمومیت میشوند، مثلا اگر راه تزریق دارو براساس استاندارد گفته شده نباشد و دارویی که باید به صورت عضلانی تزریق شود، به اشتباه داخل رگ تزریق گردد ممکن است بسیار خطرناک باشد و آسیب های جدی به بدن وارد کند، چون میزان دارو از حد معمول بسیار بیشتر است و عوارض خطرناکی به همراه خواهد داشت.
در مورد بعضی از داروها هم دوز درمانی با دوزی که باعث بروز مسمومیت می شوند بسیار به هم نزدیک است و مصرف کمی بیش از حد تجویز شده میتواند باعث بروز مسمومیت دارویی شود.
اگر فرد مسموم حالت خواب آلودگی دارد یا مدت زیادی از مصرف دارویش گذاشته، شست وشوی معده و استفراغ فایدهای در این حالت ندارد
انواع مسمومیت دارویی
مسمومیت سهوی و عمدی دو نوع شایع مسمومیت دارویی هستند.
در مسمومیت سهوی دارو به اشتباه مصرف میشود. معمولا کودکان و حتی در برخی موارد بزرگسالان و افراد کهنسال قربانی این نوع از مسمومیت هستند. مثلا فردی به پزشک مراجعه میکند و باید یک قرص را در هفته دو یا سه بار مصرف کند، اما به طور اشتباهی روزی سه عدد قرص میخورد و بعد از چند روز دچار مسمومیت میشود.
در مسمومیت عمدی، فرد آگاهانه و عمدی داروی بیش از حد مصرف میکند. معمولا داروهایی که در منزل نگهداری میشوند، مثل قرصهای آرام بخش و اعصاب از جمله داروهای مصرفی در این دسته هستند.
علایم و درمان
متاسفانه اکثر داروها علائم مشخص و اختصاصی برای تشخیص مسمومیت دارویی ندارند. بعضی داروها مثل آتروپین و امثال آن موجب گشادی مردمک چشم میشوند و اگر دارویی از این خانواده مصرف شود با معاینه چشم میتوان فهمید که داروی مصرفی از چه دستهای بوده است. ولی به غیر از این مورد نمیتوان دارویی را که موجب مسمومیت شده است، حدس زد.
گاهی اوقات هم دیده میشود که بسیاری از مردم به دلایل مختلف مثلا سردرد یا دندان درد بهطور مکرر از قرصهایی مثل استامینوفن استفاده میکنند. باید بدانید که مصرف یک یا دو عدد از این قرص باعث ایجاد مسمومیت نمیشود، ولی اثرات چنین دارویی در بدن به صورت تجمعی است، یعنی با مصرف مداوم چنین قرصهایی، اثرات آن در بدن جمع میشود و بعد از گذشت مدتی علایم مسمومیت را ایجاد میکنند.
تنفس تند یا حالت تهوع، سردرد و سرگیجه همگی از نشانههای مسمومیت چنین داروهایی هستند.
ولی مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که این علائم هم ویژگی اختصاصی مسمومیت نیستند و ممکن است با علائم بیماریهای دیگر اشتباه گرفته شوند.
اما در هرحال اگر متوجه شدید که فردی سهوی و یا از روی عمد مقداری دارو مصرف کرده که ممکن است موجب مسمومیتش شود، باید حتما او را نزد پزشک یا مرکز مسمومان ببرید تا هر چه زودتر شست وشوی معده برای او انجام شود و درمان مناسب صورت بگیرد.
البته اگر شخص به طور اشتباهی دارویی مصرف کرده، درصورتی که میدانید که چه نوع دارویی استفاده کرده و هوشیار است، میتوانید از مواردی که باعث استفراغ در انسان میشود استفاده کنید و اجازه ندهید تا داروها در بدن جذب شوند.
بعضی داروها مثل قرص دیازپام جذب بالایی دارند و سریعا جذب بدن میشوند، یعنی به محض ورود قرص در بدن اثر میکند. بنابراین در چنین مواردی مخصوصا اگر فرد مصدوم، کودک باشد بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید یا خودتان فرد را به مرکز مسمومیت برسانید.
در صورت بد حال بودن مریض تماس با اورژانس بسیار ضروری است، چون ممکن است نیاز به مراقبتهای دیگری باشد.
توجه به تاریخ مصرف داروها از دیگر نکات قابل توجه است. اگر داروها را بعد از گذشت تاریخ مصرف استفاده کنید آسیب جدی به بدن وارد میشود
اگر فرد مسموم حالت خواب آلودگی دارد یا مدت زیادی از مصرف دارویش گذاشته، شست وشوی معده و استفراغ فایدهای در این حالت ندارد، یعنی دارو وارد سیستم گردش خون شده بنابراین فرد را سریع به مرکز درمانی ببرید.
چنین بیماری به دلیل اینکه هوشیار نیست و دچار منگی میشود، ممکن است با استفراغ، محتویات معده وارد ریهاش شود و دچار خفگی گردد.
پس در این موارد به هیچ وجه توصیه نمیشود که فرد مصدوم را وادار به استفراغ کنید، چون منجر به انسداد ریه خواهد شد و خطر خفگی به دنبال خواهد داشت.
پیشگیری از مسمومیت با داروها
بهترین راه برای پیشگیری از مسمومیت ناخواسته با داروها آن است که دارو را فقط با تجویز پزشک مصرف کنید و از خوددرمانی بپرهیزید و داروها را به هیچ عنوان در دسترس به خصوص کودکان قرار ندهید.
همچنین پیشنهاد میشود تا در خوردن داروهای سه حلقهای ضدافسردگی نظیر «ایمن پرامین» بسیار دقت کنید. این قرصها به طور معمول در همه خانهها یافت میشود، اما مساله مهم این است که بدن افراد مختلف در دوزهای متفاوت این داروها عکس العمل عجیبی نشان میدهند.
بیمارانی هستند که با خوردن پنج عدد از این قرصها دچار مسمومیت شدهاند، اما شاید شخص دیگری 20 عدد از این قرصها را مصرف کند، اما اتفاقی برایش نیفتد. بنابراین در مورد خیلی از داروها نمیتوان به طور دقیق گفت که مصرف چه میزان از آنها علایم مسمومیت را به همراه خواهد داشت، چون عکسالعمل بدن افراد به میزان مصرف داروها بسیار متفاوت است.
یادتان باشد اگر دارویی را با تجویز پزشک برای درمان ناراحتی خاصی مصرف میکنید، به هیچ عنوان در موارد دیگر برای رفع ناراحتیهای دیگر مثل سردرد و غیره استفاه نکنید.
عدم رعایت این موضوع نیز میتواند موجب بروز مسمومیت دارویی شود، چون شرایط جسمانی شما ممکن است با گذشته متفاوت باشد، بنابراین از خوددرمانی به شدت پرهیز کنید تا دچار مسمومیت نشوید.
توجه به تاریخ مصرف داروها از دیگر نکات قابل توجه است. اگر داروها را بعد از گذشت تاریخ مصرف استفاده کنید آسیب جدی به بدن وارد میشود.
بعد از گذراندن دوره درمانی اگر مقداری از دارو باقی مانده، سعی کنید تا آن را دور بریزید و در خانه نگهداری نکنید.
یادتان باشد که به هیچ عنوان نمیتوانید شربتی را که چهار یا پنج ماه در یخچال نگهداری شده مصرف کنید، در غیراین صورت ممکن است باعث بروز مسمومیت در میان یکی از افراد خانواده شود.
کلیدواژهها:
مسمومیت های دارویی
آیا ویتامین C می تواند سرماخوردگی را درمان کند؟
بسیاری از افراد بر این باورند که ویتامین C می تواند سرماخوردگی را درمان کند. اما تحقیقات این مسئله را تایید نمیکند. دوز بالای ویتامین C می تواند از افرادی که در معرض هوای سرد و فعالیت های بدنی شدید هستند در برابر سرماخوردگی محافظت کند اما شواهدی مبنی بر درمان سرماخوردگی با مصرف ویتامین C وجود ندارد. بنابراین متخصصان توصیه می کنند که بهتر است همه افراد ویتامین C کافی مصرف کنند تا از سرماخوردگی پیشگیری شود زیرا مصرف ویتامین C در حین سرماخوردگی تاثیر چندانی در بهبود بیماری ندارد.
کلیدواژهها:
ویتامین c
چرا بدن به ویتامین C نیاز دارد؟
ویتامین C مانند سایر ویتامین ها ترکیبات ارگانیکی هستند که حاوی کربن و اکسیژن می باشند. از آنجایی که ویتامین C یک ویتامین محلول در آب است بدن قادر به ذخیره سازی آن نیست بنابراین برای دریافت میزان کافی ویتامین C افراد باید به طور روزانه از منابع این ویتامین استفاده کنند.
ویتامین C در برخی از اعمال بدن ایفای نقش می کند. مثلاً تولید کلاژن، ال کارنیتین و برخی از نوروترانسمیترها به کمک ویتامین C انجام میشود. همچنین ویتامین C به سوخت و ساز پروتئین ها و فعالیت آنتی اکسیدان ها کمک می کند.
آنتی اکسیدان ها باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان می شوند. کلاژن که به کمک ویتامین C ساخته می شود اصلیترین جزء بافت همبند است و جزء بیشترین پروتئین های موجود در بدن پستانداران است. بین یک تا دو درصد بافت عضلانی کلاژن است.
کلاژن جزو اجزای مهم در برخی بافت ها است مانند: تاندون ها، لیگامان ها، پوست، قرنیه، غضروف، استخوان ها، روده ها و عروق خونی.
کلیدواژهها:
ویتامین c
در دوران بارداری و شیردهی چقدر کلسیم مصرف کنیم؟
چرا کلسیم؟ کلسیم، ماده معدنی کلیدی در دوران بارداری و شیردهی است. اگر چه این عنصر در سراسر زندگی فرد مهم است اما در دوران بارداری و شیردهی اهمیتش دو چندان می شود، چون مادر و فرزند هر دو به آن نیاز دارند. به طور متوسط جنین در دوران بارداری، به 30 گرم کلسیم نیاز دارد که 80 درصد آن در سه ماه آخر بارداری که اسکلت جنین به سرعت در حال رشد است، استفاده می کند.
در دوران شیردهی مقدار کلسیمی که از مادر به نوزاد منتقل می شود از 250 میلی گرم در بدو تولد به 1000 میلی گرم در ماه های بعد می رسد. به طوری که مادر بعد از 6 ماه شیر دادن به نوزاد، 6 درصد از توده استخوانی خود را از دست می دهد.
چقدر کلسیم؟ جالب است که بدانید زنان باردار و شیرده تفاوتی در نیاز به کلسیم با هم سن و سال های غیر باردار خود ندارند. همچنین مقدار کلسیم در شیر مادر به صورت خودبخودی تنظیم می شود و وابسته به کلسیم مصرفی مادر نیست. مقدار کلسیم المنتال مورد نیاز برای افراد 9 تا 18 سال 1300 میلی گرم و برای افراد 19 تا 50 سال 1000 میلی گرم است. این مقادیر برای همه افراد 18-9 سال و 50-19 سال صدق می کند و ربطی به باردار بودن یا نبودن فرد ندارد.
اما چرا با افزایش نیاز مادر لزومی به مصرف مقدار بیشتری کلسیم نیست؟
در دوران بارداری و شیردهی فرآیند هایی در بدن فعال می شود که سبب استفاده بهتر از کلسیم می شود. در این دوران جذب استخوانی و گوارشی کلسیم افزایش و دفع کلیوی آن کاهش می یابد. به عبارت دیگر می توان گفت بدن در این دوران از ذخایر کلسیم خود محافظت می کند.
برخی افراد با تصور اینکه نیاز به مصرف کلسیم اضافی در دوران بارداری و شیردهی نیست، مصرف کلسیم را نادیده می گیرند. باید توجه داشت که درست است نیاز به کلسیم بیشتری در این دوران نیست اما حتما باید مقدار کافی کلسیم در روز (زنان زیر 18 سال 1300 میلی گرم و زنان بالای 19 سال 1000 میلی گرم) دریافت شود.
در دوران بارداری و شیردهی زنان مقداری از توده استخوانی خود را از دست می دهند.اما خبر خوب اینکه چند ماه بعد از بارداری و قطع شیردهی، در صورت مصرف کافی کلسیم، دانسیته توده استخوانی به حالت عادی بر می گردد. اما اگر مقدار کافی کلسیم در این دوران طلایی مصرف نشود، توده استخوانی ترمیم نشده و خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی در سنین بالاتر افزایش می یابد.
پس مصرف کافی کلسیم در زنان باردار و شیرده بسیار مهم است.
چگونه بفهمم که کلسیم کافی دریافت می کنم؟
مواد غذایی غنی از کلسیم شامل:
- لبنیات کم چرب: شیر، ماست، پنیر، دوغ و بستنی
- سبزیجات برگ سبز مانند بروکلی
- ماهی ساردین
- بادام
منابعی هستند که با آن می توان محاسبه کرد که چقدر در روز کلسیم مصرف می کنیم.
در صورتی که مقدار مناسبی کلسیم مصرف نمی کنید می توان از مکمل ها استفاده کرد. برخی افراد مصرف مکمل های کلسیم را به طور کامل، جایگزین کلسیم مواد غذایی می کنند که این کار کاملا اشتباه است. توصیه می شود حداقل نیمی از کلسیم دریافتی از منابع غذایی باشد.
چند نکته کاربردی درباره انتخاب مکمل کلسیم و مصرف آن:
- انواع مختلفی از کلسیم مانند کربنات، سیترات، گلوکونات، لاکتات، هیدروکسی آپاتیت و ... در بازار وجود دارد. هنگام خرید محصول روی برچسب آن دقت کنید و دنبال مقدار کلسیم (کلسیم المنتال) فرآورده باشید نه مقدار ترکیبات کلسیم آن (مانند کلسیم سیترات، کلسیم کربنات و ...).
کلسیم المنتال مقدار واقعی کلسیمی است که بدن می تواند از ترکیبات کلسیم جذب کند. به عنوان مثال کلسیم کربنات 40 درصد کلسیم المنتال دارد، بنابراین 1250 میلی گرم کلسیم کربنات 500 میلی گرم کلسیم خالص دارد.
سیترات یا کربنات؟
دو شکل رایج تر کلسیم، کلسیم کربنات و کلسیم سیترات است. کلسیم کربنات به دلیل ارزان تر بودن و داشتن مقادیر بالاتری از کلسیم المنتال بیشتر مصرف می شود و اغلب انتخاب اول است.
- مصرف کلسیم سیترات برای افراد زیر توصیه می شود:
افرادی که اسید معده کمی دارند مانند افراد بالای 50 سال و افرادی که داروهای مهار کننده اسید معده را مصرف می کنند.
افراد مبتلا به بیماری های التهابی روده (IBS)
افرادی که اختلالات جذب دارند.
افرادی که به عوارض گوارشی کلسیم کربنات حساس هستند.
- کلسیم کربنات برای جذب به اسید معده نیاز دارد پس بهتر است با غذا مصرف شود اما جذب کلسیم سیترات با معده پر یا خالی یکسان است و تفاوتی ندارد.
- بهتر است زنان باردار و شیرده از کلسیمی که از پودر استخوان، پوسته صدف، دولومیت، مرجان استخراج شده است استفاده نکنند زیرا در صورتی که فرآیند تصفیه سازی به درستی انجام نشده باشد احتمال آلودگی با سرب و سایر فلزات سنگین وجود دارد.
- جذب کلسیم در مقادیر بالاتر از 500 میلی گرم در هر وعده (مکمل + مواد غذایی) به شدت کاهش می یابد. پس بیش از 500 میلی گرم کلسیم در هر وعده نباید مصرف کرد. مثلا اگر قرار است 1000 میلی گرم قرص کلسیم مصرف شود، باید در دو وعده و هر وعده 500 میلی گرم استفاده شود.
- از مصرف همزمان مکمل های کلسیم با چای و مولتی ویتامین های مینرال (آهن، روی و ...) خودداری کنید.
- اسید اگزالیک (موجود در ریواس، اسفناج، چغندر، فلفل سبز و ...)، اسید فیتیک (موجود در سبوس و دانه غلات) و فسفر (موجود در شیر و فرآورده لبنی) ممکن است با جذب کلسیم تداخل داشته باشند. بهتر است از مصرف همزمان مکمل های کلسیم با فرآورده های حاوی این ترکیبات خودداری کنید.
کلیدواژهها:
بارداری شیردهی مصرف کلسیم
آیا انواع مکمل های کلسیم را مبشناسید؟
1-سیترات کلسیم:مکمل کلسیم در محیط اسیدی بهتر جذب می شود، از این رو سیترات کلسیم بهتر از سایر مکمل ها جذب می شود. این مکمل نیاز به اسید معده زیادی برای جذب ندارد و می توان آن را در هر موقع از روز و حتی با شکم خالی مصرف کرد. اما این مکمل معمولاً کلسیم کمی دارد، بنابراین بسته به نیاز فرد برای تأمین کلسیم بیشتر، باید تعداد قرص بیشتری مصرف نمود.
2-کربنات کلسیم: بیشتر مکمل های کلسیمی از این نوع هستند. این مکمل برای جذب بهتر نیاز به مقدار زیادی اسید معده دارد. بنابراین بایستی بعد از وعده غذایی مصرف شود.
3-گلوکونات کلسیم ولاکتات کلسیم: این نوع مکمل ها، کلسیم کمی دارند. بنابراین برای رفع نیاز به کلسیم بایستی تعداد قرص های بیشتری مصرف کرد.
4-کلسیم سخت(Coral calcium): این نوع مکمل فقط کربنات کلسیم دارد و به دلیل قلیایی بودن، مسمومیت اسیدی بدن را خنثی کرده و آن را از بین می برد. این نوع مکمل کلسیم غیر از حفظ سلامت استخوان ها، در سایر بیماری ها نیز مصرف می شود که از آن جمله می توان به بیماری های قلبی، سرطان و دیابت اشاره نمود.
یکی از عوامل مهم در جذب کلسیم، میزان محلولیت مکمل کلسیم در بدن است. سعی کنید همیشه مکمل های استاندارد و مورد اطمینان را مصرف کنید تا بدانید چه میزان عنصر کلسیم دارند و چه مقدار در بدن حل می شوند.
کلسیم کورال یا مرجانی چیست؟
این نوع از کلسیم از مرجان های سطح دریا تهیه شده که ساختار منظمی دارند و از نوع کلسیم کربنات محسوب می شوند. از ویژگی های کلسیم کورال می توان به جذب بالا و عدم عوارض گوارشی آن در بدن اشاره نمود. میزان المنتال این کلسیم 40 درصد است که در نتیجه به ازای 1000 میلی گرم 400 میلی گرم جذب بدن می شود و بالاترین میزان ممکن جذب است. همچنین مکمل های کلسیمی کورال حاوی 72 ماده معدنی مورد نیاز هستند که با بدن انسان سازگاری بسیار بالایی دارند.
عوارض گوارشی مصرف مکمل های کلسیمی کدامند:
استفاده از مکمل کلسیم معمولا عوارض خاصی به همراه ندارد با این وجود در صورتی که دوز های بالایی از این عنصر مورد مصرف قرار گیرد می تواند موجب بروز سنگ کلیه، اسهال، یبوست، حالت تهوع، دل درد و … شود. البته مشکلات گوارشی به وجود آمده در اثر مصرف مکمل های کلسیم را می توان با تغییر نوع مکمل و یا شروع مصرف با دوز کم و افزایش تدریجی مقدار این مکمل طی چند روز از بین برد.
عوارض جانبی : یبوست، بیاشتهایی، انسداد، تهوع، استفراغ، نفخ، اسهال، هیپراسیدیتی، واکنش، آروغ زدن.
افرادی که معده بسیار حساسی دارند می توانند از مکمل های کلسیمی که به صورت سافت ژل تولید می شوند، استفاده کنند. یکی از این مکمل ها، مکمل سافت ژل کورال کربنات است که برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند گزینه بسیار مناسبی به حساب می آید.
این محصول کلسیمی که به صورت کپسول های ژله ای بسته بندی شده است حاوی کلسیم، ویتامین D و 73 ماده معدنی مفید برای بدن از مواد معدنی موجود در مرجان ها بوده و نقش مهمی در سلامت استخوان ها و مفاصل ایفا می کند و برای کسانی که مشکلات گوارشی دارند بسیار مفید است.
کلیدواژهها:
انواع مکمل های کلسیم
داروهای گوارشی را می توان خودسرانه مصرف کرد؟
دکتر محسنی معاون امور دارویی معاونت غذا و دارو ، اظهار داشت: عوارض و عواقب مصرف خودسرانه داروهای گوارشی با توجه به افزایش مصرف خودسرانه داروهای گوارشی و اهمیت توجه زود هنگام به علائم گوارشی باید از مصرف خودسرانه این داروها و بدون تجویز پزشک خودداری شود. گاهی اوقات توجه نکردن به علایم به ظاهر ساده مانند اسهال، یبوست، تهوع، استفراغ، خون در ادرار و مدفوع سبب تشخیص دیر هنگام بیماری و بروز عواقب ناگوار می شود .
وی افزود: داروهای گوارشی باید برای بیماری های خاص گوارشی با توجه به نوع بیماری، برای مدت زمان مشخص و با دوز مشخص استفاده شوند. از جمله شایعترین داروهای گوارشی پر مصرف در ایران میتوان بهرانیتیدین،به رانیتدین، سایمتیدین، امپرازول، پنتوپرازول، لانسوپرازول، رابپرازول، اس امپرازول و فرآورده های آنتی اسید (حاوی آلومینیوم ، منیزیوم، سایمتیکون) اشاره کرد.که در مصرف خودسرانه به مدت محدود باید مصرف شوند. برای مثال امپرازول بیشتر از 14 روز خودسرانه نباید مصرف شود .
دکتر محسنی درباره عوارض استفاده خودسرانه از داروهای کاهند اسیدیته ادامهداد: مصرف بعضی از این داروها (خصوصا مصرف طولانی مدت) با افزایش احتمال بروز وقوع اسهال کلستریدیوم خصوصا در بیماران بستری همراه است. 3. استفاده طولانی مدت بعضی آنها مانند پنتوپرازول و رانیتیدین می تواند سبب سوءجذب مواد مغذی شود حتی در برخی موارد در درمان های طولانی با امپرازول بدخیمی گزارش شده است..
معاون امور دارویی معاونت غذا و دارو اراک عنوان کرد: تغییرات سبک زندگی که کمک به بهبود بیماری های گوارشی میکنند شامل توقف سیگار کشیدن، کاهش وزن (اگر لازم باشد)، افزایش دفعات وعده های غذایی و کاهش حجم هر وعده، اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ، تا سه ساعت بعد از غذا خوردن دراز نکشی، موقع خواب سر خود 6-8 اینچ بالا نگه داشتن حدودی، از مصرف نوشیدنی ها و غذاهایی که علایم را تشدید می باشد.
وی با بیان اینکه برخی غذاها ممکن است سبب تشدید علائم ریفلاکس شوند، گفت: غذاهای حاوی فرآورده های گوجه (مانند پیتزا و ماکارونی)، فرآوردههای کافئیندار، بعضی آب میوه ها و آب مرکبات، غذاهای چرب یا سرخ شده، نوشیدنی های الکلی، غذاهای تند و اسانس و عرقیات حاوی نعناع سبب تشدید علائم ریفلاکس میشوند .
کلیدواژهها:
داروهای گوارشی مصرف خودسرانه
از بین آنتیهیستامین های نامبرده در زیر مصرف کدامیک کمترین خطر افزایش وزن را دارد؟
- فکسوفنادین
- سیپروهپتادین
- لوراتادین
- ستریزین
- کلرفنیرآمین
- پرومتازین
افزایش وزن و #آنتی_هیستامین ها
عارضه افزایش وزن با مصرف همه آنتیهیستامین های نسل یک و دو مشاهده میشود. مشخص نیست که این عارضه بدلیل کم تحرکی و خواب آلودگی ناشی ازاین داروهاست یا افزایش اشتها…
عارضه چاقی و افزایش وزن با نسل دوم آنتی هیستامینها (مانند لوراتادین، ستریزین و فکسوفنادین) از نسل اول (مانند سیپروهپتادین، هیدروکسی زین، پرومتازین و کلرفنیرآمین) بمراتب کمتر است.
چاقی و افزایش اشتها با مصرف فکسوفنادین نسبت به سایر آنتیهیستامینهای نسل دوم کمتر رخ می دهد.
فکسوفنادین که متابولیت ترفنادین است، گاهی بعنوان نسل سوم آنتی هیستامینها طبقهبندی میشود. با غذا و بخصوص آبمیوهها نباید مصرف گردد.
فکسوفنادین بهتر است با شکم خالی مصرف شود و بخصوص با آبمیوه ها اصلا استفاده نشود.
کلیدواژهها:
آنتی هیستامین
متادون چیست؟ آیا متادون خطرناک است؟
متادون چیست؟
متادون در طى جنگ دوم جهانى در آلمان ساخته شد و اولین بار براى تسکین درد به کار رفت. درمان با دوز نگهدارنده متادون که از بروز علائم ترک تریاک جلوگیرى کرده و تقاضاى آن را کاهش داده و یا از بین مىبرد، براى اولین بار در سالهاى ۱۹۶۰ برای درمان اعتیاد به این ماده متداول شد.
در واقع متادون از خانواده مواد شبه افیونى است و بیشتر در درمان وابستگى به سایر شبهافیونىها نظیر هروئین، کدئین و مورفین کاربرد دارد. متادون یک شبه افیونى (اپیوئید) مصنوعى است، یعنى از مواد شیمیایى در آزمایشگاه به دست مى آید. سایر شبه افیونىها یا طبیعى هستند مانند مرفین و کدئین که فرآوردههاى طبیعى بوته خشخاش هستند و یا شبهافیونیهاى نیمهمصنوعى هستند مانند هروئین، که مرفینى است که به طریقه شیمیایى پردازش شده است.
آیا متادون خطرناک است؟
محمد علی شاطری، مشاور مرکز درمانی ترک اعتیاد در گفتگو با خبرنگار فردا می گوید: متادون سیستم درمانی است که در کل دنیا از آن استفاده می شود. در واقع این ماده درمان نگه دارنده می باشد. طوری که با تجویز این دارو برای معتادان، سعی می کنیم آسیب های مواد را کم کنیم و به مرور زمان معتاد را به بیمار تبدیل کنیم. به عبارتی می توان گفت که متادون جایگزین مواد مخدر می شود و موجب می شود تا حالت خماری را در شخص ایجاد نمی کند. به این ترتیب معتاد به بیماری که دارو مصرف می کند تبدیل خواهد شد.
زمانى که متادون طبق تجویز پزشک دریافت مى شود، بى خطر بوده و آسیبى به اعضاى داخلى و یا قدرت تفکر وارد نمى کند، حتى اگر براى سال ها به طور روزانه مصرف شود. از سوى دیگر متادون یک داروى قوى است و مىتواند براى کسانى که آن را به طور منظم دریافت نمى کنند فوق العاده خطرناک باشد، چرا که این افراد نسبت به اثرات آن تحمل پیدا نکرده اند.این دارو حتى دوزهاى بسیار پائین نیز مىتواند براى کودکان کشنده باشند. از این رو تجویز متادون با دقت پایش و کنترل مى شود.
کلیدواژهها:
متادون
کلد استاپ و هشدار های آن
هر قرص کلداستاپ حاوی 500 میلیگرم استامینوفن، 30 میلیگرم پسودوافدرین و 25 میلیگرم دیفنهیدرامین است که به ترتیب اثرات مسکن و ضد آبریزش بینی و ضد حساسیت دارند و مهمترین عوارض سرماخوردگی را درمان میکنند.
کلد استاپ از جمله داروهایی است که عموما برای بزرگسالان کاربرد دارد و از همینرو به شکل قرص در بازار موجود است.
این دارو که پس از بلع جذبش آغاز میشود، در افراد بزرگسال توصیه میشود و باید 8 قرص در روز مصرف کنند، یعنی به عبارتی در یک فرد بزرگ جثه توصیه میشود هر 6 ساعت 2 قرص میل کند.
قبل از مصرف کلد استاپ چه باید کرد؟
قبل از مصرف این دارو، در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- در صورت وجود هر نوع حساسیت به استامینوفن، پسودوافدرین و دیفن هیدرامین
- در صورت مصرف دارو در بارداری و شیردهی
- در صورت مصرف در کودکان و سالمندان
- در صورت مصرف سایر داروها بخصوص آنتی کولینرژیک ها، داروهای پایین آورنده فشار خون، داروهای ضد افسردگی، داروهای تضعیف کننده و یا محرک سیستم عصبی مرکزی.
- در صورت ابتلا به بیماری هایی نظیر اعتیاد به الکل، بیماری های قلبی - عروقی، دیابت، گاستریت (التهاب معده) و یا زخم معده، پرفشاری خون، پرکاری غده تیروئید و بزرگی پروستات.
هشدار درباره کلد استاپ
- مصرف این دارو در کودکان، به دلیل داشتن خطر، توصیه نمی شود.
- دارو را بیش از مقدار تجویز شده مصرف ننمایید.
- دارو را همراه با غذا، آب و یا شیر جهت کاهش تحریکات گوارشی میل نمایید.
ـ به دلیل وجود ترکیب پسودوافدرین، این دارو در افراد دارای فشارخون بالا و بیماران قلبی نباید خودسرانه مصرف شود، چراکه فشار خون فرد را میتواند بالا ببرد.
ـ کسانی که کلد استاپ مصرف میکنند، باید جدا از مصرف الکل و نوشیدنیهایی از این قبیل پرهیز کنند، چرا که مسمومیت شدید کبدی برایشان به همراه دارد.
ـ خشکی دهان از جمله عوارض کلد استاپ است. برای رهایی از این عارضه میتوانید از آدامس یا نوشیدن مداوم مایعات استفاده کنید.
ـ در صورتی که عمل جراحی در پیش دارید، 5 روز قبل از جراحی، مصرف کلد استاپ را کنار بگذارید.
- اگر از کلداستاپ استفاده میکنید، دیگر لازم نیست از داروهای ضد حساسیت و آنتیهیستامین استفاده کنید.
ـ در دوران شیردهی یا بارداری، نباید خودسرانه از کلد استاپ استفاده کرد.
- در صورتی که تحت رژیم درمانی مشخص می باشید، در صورت فراموش کردن یک دوز به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اما در صورتی که زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و دوز بعدی را دو برابر ننمایید.
- احتمال ایجاد تداخل در جواب تست های پوستی که در آن از مواد حساسیت زا استفاده می شود با مصرف این دارو وجود دارد.
- در صورت تشدید و یا بر طرف نشدن علائم بیماری و یا تداوم تب بالا، به پزشک مراجعه نمایید.
- از مصرف مشروبات الکلی یا سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی همزمان با مصرف این دارو خودداری نمایید. مصرف الکل سبب افزایش خطر ابتلا به سمی شدن کبدی ناشی از مصرف این دارو نیز می گردد.
- این دارو ممکن است سبب بی خوابی گردد. لذا دارو را چند ساعت قبل از خواب مصرف نمایید.
- در صورت استفاده از داروهای کاهش دهنده اشتها، این دارو را با احتیاط مصرف کنید.
- در صورت نیاز به هر گونه عمل جراحی، حتماً پزشک و یا دندانپزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.
- سایر داروهای حاوی استامینوفن، آسپیرین و یا سایر سالیسیلات ها (شامل دیفلونیزال) را با احتیاط مصرف کنید.
- در صورت مشکوک شدن به مصرف بیش از حد دارو، فورا درخواست کمک نمایید.
کلیدواژهها:
کلداستاپ
آیا دادن استامینوفن بعد از انجام واکسن تاثیر واکسن را کم میکند؟
دادن استامینوفن به کودکان بعد از انجام واکسن میتواند از تاثیرگذاری واکسن کم کند. مطالعات گستردهای که در این مورد انجام شده است نشان میدهد استامینوفن به خوبی میتواند احتمال تب کردن کودکان بعد از انجام واکسن را کاهش داده یا بهطور کلی از بین ببرد اما گاهی بهتر است که والدین خطر تبدار شدن فرزندشان را به جان بخرند و سراغ این دارو نروند.
چراکه در همین بررسی گسترده ثابت شد با دادن استامینوفن به بچههای واکسن زده، ایمنی بدنشان در برابر واکسن هم بالا میرود و تاثیرات مثبت تزریق کمتر میشود. به همین دلیل پژوهشگران توصیه میکنند والدین پیش از تزریق سراغ این دارو نروند و تنها در صورتی که مشاهده کردند فرزندشان ناخوش بوده و تبش در حال بالا رفتن است از استامینوفن کمک بگیرند. جالب اینجاست که در هر دو گروه مورد بررسی، چه در میان آنهایی که استامینوفن بعد از واکسیناسیون دریافت کرده بودند و چه در میان کسانی که این دارو را نگرفته بودند، تب بالاتر از 5/39 دیده نشد.
کلیدواژهها:
واکسن استامینوفن
مصرف داروهای تقلبی چه عوارضی را بدنبال خواهد داشت؟
مصرف داروهای تقلبی برای کاهش وزن ،سبب مشکلات کبدی،ریزش مو،فشار خون،سکته، عوارض ترک اعتیاد،دیابت،چربی خون و در برخی موارد باعث بروز سرطان میشود.
کلیدواژهها:
داروهای تقلبی
آیا می توانیم خودسرانه داروی چشمی نفازولین مصرف کنیم؟
دکتر ژبلا محسنی ، معاون امور دارویی این معاونت، گفت: با توجه به افزایش مصرف خودسرانه قطره چشمی نفازولین توسط عامه مردم توجه به نکات زیر در این خصوص مفید است .
وی افزود: قطره چشمی نفازولین که یک داروی چشمی ضد احتقان است و در مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک، بیشتر از 3 روز نباید مصرف شود، زیرا به علت انقباظ عروق مداوم نکروز عروقی و عدم تغذیه سلولهای ناحیه مربوط را در بر دارد.
این داروساز ادامه داد: قبل از استفاده از این قطره ها باید لنزهای تماسی از چشم خارج شده باشد .
دکترمحسنی اظهار کرد: قطره های نفازولین حتما باید دور از دسترس کودکان قرار گیرد، به طوریکه در صورت بلع اتفاقی حتی مقادیر1-2 میلی لیتر آن در بچه های 5 ساله و کوچکتر امکان بروز عوارض جدی شود.
عضو هئیت علمی دانشگاه اراک وی در ادامه با بیان اینکه در صورت بلع اتفاقی مراجعه فوری به بیمارستان مسمومین ضروری است، گفت: در بیماران دیابتی، بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید، بیماری های قلبی عروقی مانند فشار خون، نارسایی قلبی،بیماری کرونری قلب، بیماران با عفونت یا آسیب موضع با احتیاط مصرف شود .
دکتر محسنی در پایان خاطرنشان کرد: ایمنی و اثربخشی این دارو در افراد زیر 12 سال مشخص نشده است .
کلیدواژهها:
قطره چشمی نفازولین مصرف خودسرانه
آنتی بیوتیک ها؟
آنتی بیوتیک ها دسته ای از داروها هستند که در درمان بیماری های عفونی مورد استفاده قرار می گیرند. منشا بسیاری از آنتی بیوتیک ها طبیعی است (مانند پنی سیلین)، درحالیکه برخی دیگر (مانند فلوروکینولون ها) به صورت صناعی تهیه می شوند.
نکته بسیار مهم در تجویز آنتی بیوتیک ها، اطلاع دقیق از طیف اثر این داروها و کاربرد آن ها در جایگاه مناسب می باشد که این مسئله در کنار استفاده صحیح و به موقع و تکمیل دوره درمان به طور چشمگیری از ایجاد مقاومت های میکروبی جلوگیری می کند. بنابراین مصرف خودسرانه این دسته داروها به دلیل احتمال بروز مقاومت در فرد و جامعه به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
توجه شود که بیماران حتما باید سابقه حساسیت به آنتی بیوتیک ها را با پزشک معالج در میان بگذارند و به علاوه سایر داروهای مصرفی خود را برای جلوگیری از تداخلات احتمالی به پزشک اطلاع دهند. هم چنین باید تداخلات آنتی بیوتیک ها با مواد غذایی، سیگار، الکل و ... در نظر گرفته شود تا با انتخاب داروی مناسب، بیمار در کمترین زمان و با تحمل کمترین عوارض سلامتی خود را به دست آورد.
کلیدواژهها:
آنتی بیوتیک
پروبیوتیک ها چیستند؟
پروبیوتیک ها ، ارگانسیم های زنده ی سودمند موجود در برخی از غذاهای هستند ، به طور طبیعی فلور روده ی انسان حاوی این باکترهای مفید ( پروبیوتیک ها ) میباشد که این باکتری ها در تولید ترکیبات مورد نیاز بدن مانند ویتامین ها ، اسیدهای آلی و... نقش دارند . عدم توازن باکتری های مفید و مضر می تواند باعث بیماری هایی از قبیل آلرژی غذایی ، خستگی مفرط ، افسردگی و سردرد گردد.
پری بیوتیک ها ، غذای پروبیوتیک ها در دستگاه گوارش هستند ، مصرف مداوم این ترکیبات می تواند به رشد باکتری های سودمند دستگاه گوارش کمک شایانی کند . محصولاتی که هر دو گروه را ( پروبیوتیک و پری بیوتیک ) در کنار هم دارند ، سن بیوتیک نامیده می شوند .
با اشاره به منافع تغذیه ای بسیار زیادی که از سوی این باکتری ها ، متوجه انسان می گرددافزود کارخانجات صنایع غذایی بسیار زیادی اقدام به تولید محصولات نظیر ماست پروبیوتیک و دوغ کفیرو... که حاوی این دسته از باکتری های مفید باشند ، کرده اند . مصرف مداوم پروبیوتیک ها در بهبود عملکرد سیستم ایمنی و رفع مشکلات گوارشی از قبیل یبوست ، اسهال های ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها و اسهال های مسافرتی نقش موثری دارند .
کلیدواژهها:
پروبیوتیک ها
آیا ازعوارض مصرف خودسرانه ریتالین خبر دارید؟
مصرف کنندگان تصور می کنند ریتالین دارویی بی خطر است در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این دارو می تواند در حد موادی نظیر کوکایین و آمفتامین باشد. پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام می کنند قطع مصرف داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین و اکستازی، بسیار سخت تر و پیچیده تر از مواد مخدر می باشد.
نکاتی در مورد مصرف داروی آلندرونات
یکی از داروهایی که در پوکی استخوان ناشی از، یائسگی یا مصرف استروییدها یا بیماری پاژه ممکن است استفاده شود آلندرونات است. این دارو ممکن است زمانی که خطر بالایی برای شکستگی استخوان به دلیل پوکی استخوان دارید تجویز شود.
دارو را حداقل نیم ساعت قبل از صبحانه و قبل از اینکه هر چیزی یا هر داروی دیگری بخورید باید استفاده کنید.
دارو را حتما با یک لیوان آب خالص مصرف کنید و از مصرف همراه با قهوه و چای ، آب میوه و آب معدنی یا هرنوع نوشیدنی دیگر جدا خودداری کنید.قرص ها را خورد یا له نکنید و به صورت کامل ببلعید و تا حداقل نیم ساعت بعد دراز نکشید یا نخوابید.
در صورت مشکل در مری یا کم بودن سطح کلسیم خون ،آلندرونات نباید مصرف شود.
در صورت درد قلبی یا بدتر شدن آن یا ایجاد سوزش معده یا درد موقع بلع مصرف آلندرونات باید با مشورت پزشک، قطع شود.
اعتصام اضافه کرد: در زمانی که آلندرونات مصرف می کنید توجه ویژه ای به نظافت دندان های خود کنید و از مسواک و نخ دندان حتما استفاده کنید .ضمنا اگر شما نیاز به هر کار دندان پزشکی (خصوصا جراحی ) داشتید ، به دندان پزشک خود حتما اطلاع دهید که این دارو را مصرف میکنید.
این داروساز تصریح کرد: حداقل نیم ساعت بعد از خوردن آلندرونات از مصرف فرآورده های آنتی اسید ها و املاح کلسیم ، فرآورده های آهن و منیزیوم و ویتامینها خودداری کنید.
اعتصام در ادامه عنوان کرد: در صورت مصرف آلندرونات باید مطمین باشید که میزان کلسیم و ویتامین (د) دریافتی روزانه کافی باشد.
در صورت بروز عارضه یبوست (خفیف) مایعات بیشتری بنوشید ، فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید و در صورتیکه مشکل برطرف نشد ، با مشورت پزشک از یک ملین یا نرم کننده مدفوع استفاده کنید.
کلیدواژهها:
آلندرونات
آنتیبیوتیک را چگونه مصرف کنیم؟
آنتیبیوتیکها بعد از مسکنها دومین دسته از داروهای پرمصرف کشور محسوب میشوند که بسیاری از آنها را میتوان بدون نسخه پزشک از داروخانهها تهیه کرد. همین امر باعث شده بسیاری از افراد با ظهور اولین نشانههای سرماخوردگی یا مشکل در دفع ادرار و ... مثل «نقل و نبات» آنتیبیوتیک مصرف کنند.
آنتیبیوتیکها بعد از مسکنها دومین دسته از داروهای پرمصرف کشور محسوب میشوند که بسیاری از آنها را میتوان بدون نسخه پزشک از داروخانهها تهیه کرد. همین امر باعث شده بسیاری از افراد با ظهور اولین نشانههای سرماخوردگی یا مشکل در دفع ادرار و ... مثل «نقل و نبات» آنتیبیوتیک مصرف کنند.
گرانی هزینههای درمانی هم شیوع مصرف خودسرانه آنتیبیوتیکها را چند برابر کرده غافل از اینکه مصرف نادرست و نابجای این داروها میتواند جان فرد و حتی اطرافیانش را به خطر بیندازد، به خصوص اگر بیمار دوره مصرف آنتیبیوتیک را کامل نکند.
در زمان سرماخوردگی ویروسی آنتیبیوتیک نخورید
منظور از مصرف زیاد، مقدار آنتیبیوتیک نیست؛ عمده مشکلی که وجود دارد مصرف غیرمنطقی آنتیبیوتیک است، یعنی در شرایطی که ضرورتی به استفاده از آنتیبیوتیک نیست از آن استفاده میشود. آنتیبیوتیکها عمدتا در مقابله با بیماریهای میکروبی استفاده میشوند. خود واژه آنتیبیوتیک هم از همین کلمه گرفته شده است؛ یعنی ضدمیکروارگانیسمهایی که عمدتا باکتریها هستند. برای مثال اکثر سرماخوردگیها ویروسی هستند و آنتیبیوتیکهایی که به صورت وسیع استفاده میشوند هیچ تاثیری روی روند بیماریهای ویروسی نخواهند گذاشت.
البته یک طیف محدودی از داروهای ضدویروس وجود دارد، اما باور عمومی بر این است که وقتی سرماخوردگی حادث میشود باید آنتیبیوتیک مصرف کرد. در این شرایط ما میگوییم مصرف آنتیبیوتیک نادرست است. مشکل مهمتری هم وجود دارد و آن هم اینکه معمولا بیمار در اینکه دوز کامل آنتیبیوتیک را به مدت لازم مصرف کند به اندازه کافی دقت نمیکند. یعنی اگر قرار است دارو را برای یک دوره ۷ تا ۱۴ روزه مصرف کند طی ۲ یا ۳ روز اول که علائم بیماریاش فروکش میکند مصرف آنتیبیوتیک را قطع میکند.
وقتی جان اطرافیانتان را هم به خطر میاندازید!
فروکش کردن علائم بیماری عمدتا در سرماخوردگیهای ویروسی دیده میشود یعنی خود به خود بیماری خوب میشود. در هر صورت چه مصرف نابجا باشد و چه بجا، اگر آنتیبیوتیک به میزان کم و ناکافی مصرف شود، باعث میشود آن میکروارگانیسم از بین نرود و مقاوم شود. در چنین شرایطی دیگر نمیتوان به راحتی با مصرف آنتیبیوتیک این میکروارگانیسم را ازبین برد چراکه نسبت به حمله آنتیبیوتیک از خود مقاومت نشان خواهد داد. این میکروارگانیسم بار بعدی که در فرد یا حتی افراد دیگر بیماری ایجاد کند، مقاوم شده و آن آنتیبیوتیک کارایی لازم را نخواهد داشت.
این موضوع نگرانی عمده ما درمورد آنتیبیوتیکهاست و اینکه سازمان جهانی بهداشت یک سال را به عنوان سال مقابله با مصرف نادرست آنتیبیوتیکها نامگذاری میکند بهدلیل اهمیت موضوع مقاومت میکروبی است. این موضوع فقط خود فرد را دچار مشکل نمیکند بلکه اطرافیان را هم درگیر میسازد، یعنی وقتی یک میکروب مقاوم میشود اگر به فرد دیگری هم انتقال پیدا کند درمورد آن فرد نیز آنتیبیوتیک قبلی را نمیتوان استفاده کرد.
درواقع زمانی مشکل حاد میشود که بیماری سرپایی نباشد یعنی به هر دلیل بیمار در بیمارستان بستری شود. بیشتر بیمارانی که بستری میشوند بهدلیل وجود عفونتهای بیمارستانی برایشان آنتیبیوتیک تجویز میشود. در این شرایط وقتی مقاومت به آنتیبیوتیکها ایجاد میشود دیگر دست پزشک بسته شده و خطر جانی برای بیمار به همراه میآورد.
اگر پشت سر هم دچار عفونت شویم چهکار کنیم؟!
کسانی که به دلایل مختلف به طور مکرر دچار عفونتهای باکتریایی میشوند (باز هم تاکید میشود عفونت ویروسی نباشد یعنی با تشخیص پزشک عفونت باکتریایی باشد) برای مثال جراحی لثه انجام میدهند و مجبورند آنتیبیوتیک بخورند و بعد از مدتی دچار عفونت ادراری میشوند، اگر آنتیبیوتیک را درست مصرف کنند مشکلی برایشان ایجاد نمیشود، چون آنتیبیوتیکی که روی عفونت لثه تاثیرگذار است با آنتیبیوتیکی که برای سیستم عفونت ادراری استفاده میشود، متفاوت است.
درمورد کسانی که دچار عفونتهای باکتریایی عودشونده میشوند و مجبورند به طور مکرر از آنتیبیوتیک استفاده کنند قطعا با تشخیص آنتیبیوگرام (آزمایشهای حساسیت دارویی) برایشان دارو تجویز میشود و آنتیبیوتیکی به آنها داده میشود که میکروب نسبت به آن حساس باشد و از بین برود. درواقع آنجایی مشکل ایجاد میشود که ما با اصرار خودمان در شرایطی که لازم نیست آنتیبیوتیک میخوریم یا در شرایطی که لازم است آنتیبیوتیکمان را به طور کامل مصرف نمیکنیم.
بیماریهای مختلف، آنتیبیوتیکهای مختلف
آنتیبیوتیک فرآورده یا مادهای است که از یک میکروارگانیسم گرفته میشود و ارگانیسمهای دیگر را از بین میبرد یا مانع فعالیتشان میشود. آنتیبیوتیکها انواع مختلفی دارند که از لحاظ خصوصیات شیمیایی، فیزیکی و بحث داروشناسی با یکدیگر متفاوت هستند. یک گروه آنتیبیوتیکهای وسیع الطیف هستند که در مقابله با انواع وسیعتری از میکروارگانیسمها فعالیت میکنند و برخی آنتیبیوتیکها هم طیف اثرشان محدودتر است.
وقتی که سرماخوردگی آنتیبیوتیک میخواهد
بعضی مواقع برخی بیماریهای ویروسی وقتی طولانی میشوند عفونت باکتریایی روی آنها سوار میشود. بیشتر سرماخوردگیها بهخصوص در فصل زمستان از نوع ویروسی هستند و بیمار میتواند با ۳ تا ۵ روز استراحت و نوشیدن مایعات فراوان بیماریاش را رفع کند و نیازی به مصرف آنتیبیوتیک نخواهد داشت. اما گاهی اوقات واقعا بیماری باکتریایی است و لازم است آنتیبیوتیک مصرف شود. تشخیص نوع بیماری اعم از باکتریایی یا ویروسی از طریق بررسی ترشحات ته حلق و معاینه پزشک صورت میگیرد.
با آب فراوان بخورید
نحوه مصرف آنتیبیوتیکهای مختلف با یکدیگر متفاوت است. بیشتر آنتیبیوتیکها بهدلیل مشکلات گوارشی که ایجاد میکنند بهتر است بعد از غذا خورده شوند، اما یکسری از آنتیبیوتیکها هستند که باید با معده خالی مصرف شوند تا اثرگذاری بیشتری داشته باشند. برخی آنتیبیوتیکها هم با مصرف برخی مواد غذایی تداخل دارند. طیف آنتیبیوتیکها بسیار وسیع است و بیماران باید نحوه مصرف آنها را از پزشک یا داروسازشان سؤال کنند. بیشتر آنتیبیوتیکها بهتر است با شیر، آبمیوه، چای و نوشابه مصرف نشوند. مصرف همزمان شیر با برخی آنتیبیوتیکها، اثرگذاریشان را کاهش میدهد، بهتر است آنتیبیوتیک همراه با آب فراوان مصرف شوند.
با آنتیبیوتیک ویتامین بخوریم؟
آنتیبیوتیکها معمولا در فلور طبیعی دستگاه گوارش تغییر ایجاد میکنند، به همین دلیل بسیاری از افراد وقتی آنتیبیوتیک مصرف میکنند دچار مشکلات معده و رودهای، اسهال و ... میشوند (بهخصوص در مورد کودکان). طبیعی است که وقتی دارویی را مصرف میکنیم فقط روی سلول هدف و میکروارگانیسم موردنظر اثر نمیگذارد و ممکن است بقیه بدن را هم دستخوش تغییرات و عوارض خود کند.
از آنجایی که جذب بیشتر ویتامینها از طریق دستگاه گوارش انجام میشود باور بر این است که در زمان مصرف آنتیبیوتیک میتوان با استفاده از ویتامینهای طبیعی که به وفور در اطرافمان وجود دارد یا مولتی ویتامینها این نقص را در کسانی که طولانیمدت آنتیبیوتیک مصرف میکنند، جبران کرد.
مصرف محصولات پروبیوتیک هم بیتاثیر نیست، اما به هرحال تاثیر آنتیبیوتیک کوتاهمدت است یعنی فرد برای یک دوره محدودی آنتیبیوتیک مصرف میکند. حال این دوره ممکن است در یک شرایط خاص مثلا ۳ هفته باشد. حتی در کسانی که عفونت مکرر دارند و مادام دارو مصرف میکنند نوعی تطابق بین میکروبهای طبیعی دستگاه گوارش و آنتیبیوتیکی که مصرف میکنند، پیش میآید. یکی از باورهای اشتباه، ایجاد مشکلات قلبی براثر مصرف آنتیبیوتیک است. در این مورد باید بدانید مصرف آنتیبیوتیک روی قلب تاثیری نمیگذارد و عمده مشکلی که ایجاد میکند همان مقاومت میکروبی است.
کلیدواژهها:
آنتی بیوتیک ها
سرفه های طولانی مدت را باید جدی بگیرید؟
سرفه معمولا یک نشانه از بیماری است که در پی حساسیت، سرماخوردگی، آنفولانزا یا ناراحتی های دستگاه تنفسی رخ می دهد. در روزهایی که حضور در مجامع عمومی مانند تکیه و هیات زیاد می شود خطر انتقال بیماری ها از این طریق نیز افزایش می یابد.
سرفه یک واکنش طبیعی است که طی آن مجاری تنفسی از مواد آلوده خارجی و نیز مخاطی که در ریه ها و نای وجود دارد، پاکسازی می شود.
سرفه انواع متعددی دارد، یک نوع سرفه معمولی است که پس از دم و بازدم انجام می شود و هوای داخل ریه ها را با فشار بیرون می راند، این نوع سرفه شدید نیست و عمدتا به شکل تک سرفه است.
یک نوع دیگر، سرفه تولیدی یا خلط دار است که معمولا پس از سرماخوردگی های ویروسی بوجود می آید. این نوع سرفه مواد مخاطی را از دستگاه های تنفسی شما بیرون می راند. البته آلرژی یا عفونت های باکتریایی نیز این نوع سرفه ها را ایجاد می کنند.
نوع دیگر سرفه، سرفه خشک یا غیر تولیدی است. این سرفه ها خشک و بدون خلط هستند و می توانند برای مدت طولانی شما را آزار دهند.
اگر هفته ها پس از سرماخوردگی همچنان سرفه می کنید، حتما به پزشک مراجعه کنید. چرا که سرفه های طولانی ممکن است به معنای درمان نشدن بیماری شما باشند. ضمن این که سرفه که خود نشانه وجود عامل ویروسی یا باکتریایی در بدن شماست، ممکن است به مزمن شدن ناراحتی های ریوی منجر شود.
کلیدواژهها:
سرفه های طولانی مدت
چه دلایلی ممکن است موجب کمبود منیزیم در شما شوند؟
نشانهها و اثرات کمبود منیزیم
دلایلی که ممکن است موجب کمبود منیزیم در شما شوند
شاید خیلی وقتها به کمبود پروتئین و آهن فکر کرده باشید؛ اما وقت زیادی را صرف توجه به کمبود منیزیم نکنید در حالی که جالب است بدانید عدم دریافت منیزیم کافی به طرز شگفتآوری میتواند بر سلامت روان و جسم شما از چندین طریق مختلف تأثیر بگذارد.
منیزیم دومین ماده معدنی از نظر فراوانی در بدن و یک مادهی مغذی ضروری است که برای انجام بیش از 300 واکنش شیمیایی بدن به آن نیاز است. اگر شما کمبود منیزیم داشته باشید، این واکنشهای مهم و حیاتی، به کُندی صورت میگیرند یا کلاً متوقف میشوند. در واقع، سلولها به منیزیم نیاز دارند تا جریان انرژی بدن، یعنی آدنوزین تری فسفات را بسازند ATP یا آدنوزین تری فسفات، مولکول پُرانرژی است که انقباضات عضله و فرایند متابولیک را پیش میبرد. بدن شما حتی برای ساختن پروتئینهای جدید و DNA نیز به منیزیم نیاز دارد.
بیشتر مردم به اندازه کافی منیزیم دریافت نمیکنند، و برآورده کردن نیاز روزانه منیزیم از طریق رژیم غذایی دشوار است. بسته به نیازهای فردی، شما روزانه به 310 تا 420 میلیگرم منیزیم نیاز دارید. اگر پزشک تشخیص داده است که دریافت مقادیر کافی منیزیم به طور روزانه و فقط از طریق رژیم غذایی برای شما دشوار است، ممکن است توصیه کند در صورتی که مشکل کلیوی نداشته باشید، مکمل دریافت کنید.
بیشتر بخوانید
چگونه با کمبود منیزیم مقابله کنیم؟
ضمناً، ما میدانیم که کمبود منیزیم میتواند منجر به عوارضی در سلامتی شود: مانند فشارخون بالا، بیماری قلبی عروقی و پوکی استخوان. در واقع افرادی که بیماری قلبی یا بیماریهایی مانند دیابت دارند، به منیزیم بیشتری نیازمندند، چه از طریق رژیم غذایی و چه با مصرف مکمل منیزیم.
منیزیم و سلامت قلب
منیزیم با سلامت قلب چه ارتباطی دارد؟ وقتی عروق شما به خاطر پلاک مسدود میشوند، رگهای خونی عملکرد لازم را ندارند و به جای اینکه به اندازهی کافی شل و منبسط شوند، منقبض و سفت میشوند و در نتیجه جریان خون در رگها کاهش مییابد و احتمال لخته شدن خون زیاد میشود.
آیا منیزیم میتواند عملکرد رگها را بهبود بدهد؟ مطالعهای که روی 50 زن و مرد دچار بیماری عروق کرونری انجام شد نشان داد مصرف مکمل منیزیم به مدت 6 ماه توانسته بود عملکرد اندوتلیال یعنی توانایی منبسط شدن رگهای خونی را بهبود بدهد. ضمناً یک سری از پژوهشها نشان میدهند افرادی که رژیمهای غذایی سرشار از منیزیم دارند، کمتر در معرض مرگ ناگهانی ناشی از بیماری قلبی و عروقی هستند.
تحقیقات نشان میدهد منیزیم میتواند بیماریهای دیگری را نیز بهبود بدهد از جمله سردردهای میگرنی و آسم. مطالعات حاکی از آن هستند که افراد مبتلا به آسم و میگرن، میزان منیزیم در بافتهای بدنشان کمتر است. کاملاً واضح است که ما به منیزیم کافی نیاز داریم؛ اما عواملی هستند که میتوانند احتمال کمبود منیزیم را افزایش بدهند. در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم.
عواملی که احتمال کمبود منیزیم را افزایش میدهند
بالای 60 سال سن دارید
کمبود منیزیم بعد از 60 سالگی شایعتر است. چرا؟ چون با بالا رفتن سن، بدن، منیزیم کمتری جذب میکند. البته لزوماً به این معنی نیست که شما حتماً باید مکمل منیزیم مصرف کنید اما مهم است که به رژیم غذاییتان توجه داشته باشید و غذاهای منیزیمدار بیشتر مصرف کنید. تقریباً 50 درصد از جمعیت افراد، روزانه منیزیم کافی دریافت نمیکنند. مغزها، غلات کامل، دانهها و سبزیجات برگ سبز دارای بیشترین میزان منیزیم هستند.
دیابت دارید
هم دیابت نوع اول و هم دیابت نوع دوم، احتمال کمبود منیزیم را بیشتر میکنند. این ریسک در افرادی که دیابتشان به خوبی تحت کنترل نیست بیشتر است. به طور طبیعی، بدن شما گلوکز را ذخیره میکند. بنابراین یک فرد سالم که سطح قند خون نرمالی دارد، گلوکز را از راه ادرار دفع نمیکند؛ اما افرادی که دیابت دارند، گلوکز خونشان بالاست و مقداری از این گلوکز را از راه ادرار دفع میکنند. با وارد شدن گلوکز در ادرار، منیزیم نیز دفع میشود.
ضمناً پایین بودن سطح منیزیم در بدن میتواند کنترل قند خون را در افراد دیابتی سختتر کند زیرا مقاومت به انسولین را افزایش میدهد. برخی مطالعات نشان میدهند مصرف مکمل منیزیم به اندازهی 300 تا 400 میلیگرم در روز، کنترل قند خون در افراد دچار دیابت را بهبود میدهد.
کمبود منیزیم میتواند منجر به افسردگی شود. البته این بدان معنا نیست که اضافه کردن یک مکمل ماده معدنی به برنامهی روزانه شما باعث میشود همه مشکلات سلامت روان شما از بین برود؛ اما تأیید پزشک و روانپزشک برای اطمینان از اینکه بدن شما منیزیم مورد نیاز خود را دریافت میکند، میتواند بخشی از بهبود سلامت روانتان باشد
داروهای بخصوصی مصرف میکنید
معمولترین داروهایی که سطح منیزیم را در بدن کاهش میدهند داروهای ادرارآور هستند. داروهای ادرارآور، دفع ادرار را افزایش میدهند و با از دست رفتن آب از بدن، پتاسیم و منیزیم نیز از بدن دفع میشود. اما برخی از داروهای ادرارآور، سبب دفع پتاسیم نمیشوند. سایر داروهایی که میتوانند سطح منیزیم بدن را پایین بیاورند عبارتند از: مهارکنندههای پمپ پروتون که برای درمان ریفلاکس اسید معده به مری به کار میروند، آنتیبیوتیکها و داروهای شیمیدرمانی. اگر دارویی مصرف میکنید، از پزشکتان سؤال کنید آیا این دارو باعث اختلال در تعادل منیزیم بدن میشوند یا خیر.
مشکلاتی در سیستم گوارش خود دارید
اگر مشکل خاصی در گوارش خود داشته باشید بدنتان منیزیم را به راحتی جذب نخواهد کرد. بنابراین احتمال اینکه دچار کمبود منیزیم شوید بیشتر میشود. اگر قسمتی از رودههایتان برداشته شده باشد نیز منیزیم کمتری جذب میکنید. پزشکتان ممکن است توصیه کند مکمل منیزیم مصرف کنید.
مکمل زینک (روی) مصرف میکنید
اگر مکمل زینک یا روی با دوز بالا مصرف کنید، سطح منیزیم بدنتان افت خواهد کرد. زینک و منیزیم برای گیرندههای جذب در رودهها با هم رقابت میکنند. اگر زینک زیادی اطراف این گیرندهها را بگیرد، منیزیم پس زده خواهد شد. قبل از مصرف هرگونه مکملی با پزشک خود مشورت کنید.
ساختار رژیم غذاییتان
غذاهایی که میخورید میتوانند بر منیزیم قابل دسترس برای بافتها اثر بگذارند. داشتن یک رژیم غذایی پُرفیبر میتواند جذب منیزیم را کاهش بدهد و رژیم غذایی کم پروتئین نیز همین تأثیر را دارد. مصرف زیاد الکل نیز میتواند منجر به کمبود منیزیم شود. آیا غذاهای تصفیه شده و قند زیاد مصرف میکنید؟ مصرف زیاد قند و غذاهای تصفیه شده، احتمال کمبود منیزیم را افزایش میدهند.
تشخیص کمبود منیزیم ساده نیست
از کجا باید بدانید کمبود منیزیم دارید؟ شاید تصور کنید سنجش مقدار منیزیم در خونتان، آزمایشی قابل اعتماد برای تشخیص کمبود منیزیم است. اما اینطور نیست! تنها یک درصد از منیزیم بدن شما در خونتان وجود دارد و بقیه در بافتها هستند. یک آزمایش خون فقط میتواند کمبود منیزیم شدید را نشان بدهد. سطح منیزیم در خون شما ممکن است نرمال باشد در حالی که در واقع میزان منیزیم در بافتهایتان به شدت کم باشد.
بیشتر افراد میتوانند از بیشتر مصرف کردن غذاهای منیزیم دار، سود ببرند و افرادی که به دلیل اختلالاتی در روده در معرض کمبود منیزیم هستند نیز ممکن است به مکمل منیزیم نیازمند باشند. اما مکمل منیزیم میتواند با برخی از داروها تداخل ایجاد کند از جمله برخی از آنتیبیوتیکها، داروهای فشارخون و داروهای ادرارآور. بنابراین قبل از مصرف مکمل از پزشک خود اجازه بگیرید.
علائمی که نشان میدهد به احتمال زیاد دچار کمبود منیزیم هستید
کمبود انرژی
ATP، منبع اصلی انرژی در سلولهای شما، باید به یک یون منیزیم متصل شود تا از نظر بیولوژیکی فعال باشد. اگر منیزیم کافی نداشته باشید توانایی بدنتان برای تولید انرژی کم میشود. یک فنجان قهوه یا چای سبز ممکن است به طور موقتی و کوتاهمدت انرژیتان را افزایش دهد؛ اما اگر به طور مرتب متوجه کمبود انرژی میشوید، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که تمام مواد مغذی که بدنتان به آن نیاز دارد را دریافت میکنید.
بیشتر بخوانید
کم جان شده اید؟ منیزیم بخورید
بدتر شدن علائم PMS
وقتی پریود هستید، احتمالاً علاوه بر خونریزی، با تعداد زیادی از عوارض جانبی دیگر نیز روبرو هستید. اگر شما دچار گرفتگی عضلات هستید یا علائم شدیدی دارید، کمبود منیزیم میتواند این مشکلات را بدتر کند. در واقع کمبود منیزیم علائم سندروم پیش از قاعدگی (PMS) مانند هوس کربوهیدرات، احتباس آب، عصبانیت و افسردگی را بدتر میکند. خبر خوب این که برخی از غذاهای خوشمزهای که ممکن است هنگام قاعدگی هوس کنید مانند شکلات تیره، آجیل و آووکادو، همه منابع گیاهی عالی منیزیم هستند.
اختلال خواب
خواب ناکافی میتواند تمرکزتان را دشوار کند، انگیزه کمتری برای انجام کارها داشته باشید و روحیهتان ضعیف شود. اگر اخیراً کیفیت خوابتان از حد معمول بدتر شده است، ممکن است به میزان منیزیم دریافتی روزانهتان ربط داشته باشد. منیزیم با افزایش گابا (گاما آمینو بوتیریک اسید) به آرامش شما و این که خواب عمیقتری داشته باشید، کمک میکند.
اشکال در تنظیم قند خون
ممکن است به سطح قند خونتان زیاد اهمیت ندهید مگر اینکه دیابت داشته باشید؛ اما اگر به اندازه کافی منیزیم دریافت نکنید احتمال دارد تنظیم قند خونتان با مشکل روبرو شود؛ زیرا منیزیم نقش مهمی در تنظیم قند خون و عملکرد انسولین ایفا میکند. توجه داشته باشید که کمبود منیزیم مداوم میتواند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
افسردگی
همه علائم کمبود منیزیم کاملاً جسمی نیستند. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد کمبود منیزیم میتواند منجر به افسردگی شود. البته این بدان معنا نیست که اضافه کردن یک مکمل ماده معدنی به برنامهی روزانه شما باعث میشود همه مشکلات سلامت روان شما از بین برود؛ اما تأیید پزشک و روانپزشک برای اطمینان از اینکه بدن شما منیزیم مورد نیاز خود را دریافت میکند، میتواند بخشی از بهبود سلامت روانتان باشد. برنج قهوهای و موز راههای خوشمزهای برای دریافت منیزیم هستند.
بیشتر بخوانید
این 10 مادهی غذایی ضدافسردگی را دریابید
پوکی استخوان
وقتی به سلامتی استخوان خود فکر میکنید، احتمالاً نوشیدن مقدار زیادی شیر و خوردن مقدار زیادی پنیر به ذهنتان خطور میکند زیرا لبنیات حاوی کلسیم هستند؛ اما منیزیم هم نقش مهمی در محافظت از سلامت استخوانها و جلوگیری از شرایطی مانند پوکی استخوان دارد. در واقع دریافت بیشتر منیزیم با تراکم استخوان بیشتر همراه است و تأمین منیزیم مورد نیاز روزانه میتواند خطر ابتلا به شکستگی استخوان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
بیشتر بخوانید
ویتامینها و مواد معدنی دوستدار استخوانها
گرفتگی یا انقباض عضلات
اگر با انجام یک فعالیت بدنی جدید عضلهتان شروع به گرفتگی کند، خیلی جای نگرانی ندارد؛ اما اگر کار خاصی انجام ندادهاید و دچار درد و گرفتگی عضلات شدهاید، ممکن است سطح منیزیم بدنتان مقصر باشد. چرا که وقتی یک فرد کمبود منیزیم داشته باشد، کلسیم بیش از حد وارد سلولهای عصبی شده و منجر به ایجاد گرفتگی و انقباض ناخوشایندی میشود.
کلیدواژهها:
منیزیم
چرا مردم باید در برابر آنفولانزا واکسینه شوند؟
پاسخ به ۱۵ سوال متداول درباره واکسن آنفولانزا
تقریبا تمامی کسانی که بالای ۶ ماه سن دارند، میتوانند از واکسن آنفولانزا استفاده کنند. البته شرایط خاصی و یا عدم مصرف آنفولانزا برای عده معدودی نیز در نظر گرفته شده است. واکسینه کردن افراد برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا بسیار مهم است.
آنفولانزا یک از بیماریهای کاملا جدی است که میتواند باعث بستری شدن شخص بیمار و در پارهای اوقات سبب مرگ نیز شود. موارد ابتلا به آنفولانزا در هر فصلی متفاوت است و همچنین نحوهٔ تکثیر این بیماری در افراد مختلف با هم فرق دارد. هر ساله میلیونها نفر به بیماری آنفولانزا مبتلا میشوند. از این بین صدها هزار نفر در بیمارستان بستری میشوند و همچنین سالانه دهها هزار نفر نیز به خاطر ابتلا به این ویروس خطرناک جان خود را از دست میدهند. ویروس آنفولانزا میتواند افراد سالم را بیمار کند و از طریق همان افراد به راحتی گسترش یابد. واکسن سالانه آنفولانزا بهترین راه برای کاهش و کنترل این بیماری مرگبار است. وقتی مردم استقبال بیشتری از واکسن آنفولانزا میکنند، سطح گسترش این ویروس نیز، در جامعه کاهش مییابد.
بیشتر بخوانید: بهترین زمان برای تزریق واکسن آنفولانزا
چگونه واکسنهای آنفولانزا کار میکنند؟
واکسن های آنفولانزایی که برای انسان در نظر گرفته میشود، تقریبا دو هفته پس از واکسیناسیون آنتی بادیها را در بدن ایجاد میکنند. این آنتی بادیها بدن را در برابر عفونت حاصل از ویروس آنفولانزا حفظ میکند. واکسنهای سنتی آنفولانزا با نام واکسنهای سه گانه بدن شما را در برابر حمله ویروس آنفولانزا حفظ میکند. این واکسنهای سه گانه با سه نمونه ویروس آنفلوانزای) A (H1N1، یک ویروس آنفلوآنزا(A (H3N2 و یک ویروس آنفلوانزای B ساخته شده است. البته واکسن چهار گانه نیز برای محافظت شما در برابر انواع ویروسهای آنفولانزا ساخته شده است.
چه نوع واکسن آنفلوانزا در دسترس است؟
هر دو واکسنهای سه گانه (سه جزء) و چهارگانه (چهار جزء) آنفولانزا در دسترس خواهند بود.
چه کسی مجاز به دریافت واکسن آنفولانزا هستند؟تقریبا تمامی کسانی که بالای ۶ ماه سن دارند، میتوانند از واکسن آنفولانزا استفاده کنند. البته شرایط خاصی و یا عدم مصرف آنفولانزا برای عده معدودی نیز در نظر گرفته شده است. واکسینه کردن افراد برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا بسیار مهم است. همچنین به افراد سالمند و کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند و ممکن است خیلی راحت به این بیماری مبتلا شوند، تزریق واکسن توصیه میشود. در کل استفاده از واکسن آنفولانزا به اشخاصی که ممکن است، بر اثر ابتلا به این بیماری جانشان تهدید شود، توصیه میشود. به طور مثال افراد بالای ۵۰ سال، افراد مبتلا به بیماریهای ریوی مزمن و انسانهایی که از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستند، بهتر است از این واکسن استفاده کنند.
چه کسی نباید از واکسن آنفولانزا استفاده کنند؟
CDC (مرکز کنترل بیماریها) واکسنهای مختلف آنفولانزا را برای استفاده عموم مردم در گروههای مختلف تایید کرده است. از جمله فاکتورهایی که تعیین میکند، شخص میتواند از واکسن آنفولانزا استفاده کند عبارتند از: سن، میزان سلامتی و هر گونه آلرژی به واکسن آنفلوانزا یا اجزای آن است. واکسن آنفولانزا برای افراد زیر ۶ ماه و اشخاصی که به واکسن و مواد درونش آلرژی دارند و همچنین کسانی که به تخم مرغ آلرژی دارند، توصیه نمیشود. قبل از استفاده از واکسن آنفولانزا باید با پزشک خود مشورت کنید.
زمان مناسب برای تزریق واکسن چه موقعی است؟
توجه داشته باشید پیش از آنکه ویروس آنفولانزا در جامعه گسترش یابد باید واکسن دریافت کرده باشید. یادتان نرود حدودا دو هفته طول میکشد تا آنتی بادیهای موجود در واکسن کار خود را برای حفاظت از بدنتان شروع کنند. قبل از شروع فصل سرما بهترین موقع برای تزریق واکسن آنفولانزا است. چرا که با سرد شدن هوا فعالیت ویروس آنفولانزا چندین برابر میشود. کودکانی که نیاز به ۲ دوز از واکسن دارند، باید زودتر اقدام به واکسیناسیون کنند، چرا که فاصله هر دوز از واکسن باید حداقل ۴ هفته باشد.
کجا میتوان واکسن آنفلوانزا را دریافت کنیم؟
تقریبا تمام داروخانهها، درمانگاهها، مراکز بهداشت و حتی در برخی موارد مراکز بهداشتی دانشگاهها این واکسن را ارائه میکنند. دریافت این واکسن نیازی به نسخه پزشک و یا مراقبت ویژه توسط پرستاران ندارد. اما بهتر است که شما تزریق این واکسن را در یک محیط درمانی انجام دهید تا در صورت بروز مشکل بتوانند، اقدامات لازمه را انجام دهند. مشورت با پزشکان درباره تزیق واکسن به نفع شما خواهد بود.
بیشتر بخوانید: بیماران مبتلا به دیابت واکسن آنفولانزا بزنند
چرا باید هر ساله واکسن آنفولانزا تزریق کرد؟
استفاده از واکسن آنفولانزا در هر سال به دو دلیل ضروری است؛ اول اینکه پاسخ بدن به واکسیناسیون در طول زمان کاهش مییابد، بنابراین برای محافظت مطلوب، تزریق واکسن سالیانه لازم میشود. دوم اینکه ویروسهای آنفولانزا دائما در حال تغییر هستند، برای همین منظور متخصصین هر ساله در حال بررسی واکسن آنفولانزا هستند و گاهی اوقات آن را به روز میکنند تا بتوانند با تغییر رویکرد ویروس آنفولانزا بهتر مبارزه کنند. برای همین منظور برای محافظت بیشتر باید هر ۶ ماه یکبار و یا سالیانه واکسینه شوید.
آیا واکسن آنفلوآنزا درست کار می کند؟
در سوال این جواب باید بگویم که نه! چرا که دو هفته زمان میبرد تا واکسن روی بدن تاثیر بگذارد. اگر شخصی در این مدت به ویروس آنفولانزا مبتلا شود، به ناچار باید دوره نقاهت را بگذراند. به همین دلیل تاکید میشود که واکسن در اوایل فصل پاییز پیش از آنکه دوره سرما و فصل آنفولانزا شروع شود، تزریق را انجام داده باشید.
آیا پس از تزریق واکسن سالیانه آنفولانزا باز هم امکان ابتلا به به این بیماری وجود دارد؟
بله، پس از تزریق واکسن آنفولانزا امکان آلوده شدن به این ویروس وجود دارد. توانایی واکسن آنفولانزا برای حفاظت شما در برابر این بیماری به سن و وضعیت سلامت فرد در هنگام واکسیناسیون و نیز شباهت ویروسهایی که در جامعه با واکسنی که تزریق شده است دارد. اگر ویروس ضعیف شده واکسن آنفولانزا که به شما تزریق میشود با ویروس آنفولانزایی که در جامعه گسترش یافته است، مطاقبت داشته باشد، اثر بخشی واکسن بالا خواهد بود. در غیر این صورت واکسن آن چنان کارایی نخواهد داشت. به یاد داشته باشید که واکسنهایی را مصرف کنید که حتما مربوط به همان سال باشد تا سازگاری برای مبارزه با ویروسهای جدید را در خود داشته باشد.
مزایای تزریق واکسن آنفولانزا چیست؟
در حالی که استفاده از واکسن آنفولانزا میتواند متفاوت باشد. با این تفاسیر دلیل زیادی برای استفاده کردن از واکسن آنفولانزا سالیانه وجود دارد.
۱. واکسن آنفولانزا میتواند جان شما را از ابتلا به ویروس آنفولانزا حفظ کند.
۲. تزریق واکسن آنفولانزا میتواند درصد بستری شدن کودکان و افراد مسن را بر اثر ابتلا به ویروس آنفولانزا کاهش دهد.
۳. تزریق واکسن آنفولانزا یک ابزار پیشگری مهم برای افراد مبتلا به بیماریهای مزمن است.
۴. تزریق واکس آنفولانزا باعث کاهش بستری شدن افراد مبتلا به دیابت، بیماریهای مزمن ریوی و بیماران قلبی میشود.
۵. واکسیناسیون در حین و پس از بارداری میتواند از مادران باردار محافظت کند. این اثر بخشی در کودکان تازه متولد شده نیز تاثیر گذار است.
۶. مطالعات نشان داده است، واکسن آنفولانزا در زنان باردار خطر ابتلا به عفونت حاد تنفسی ناشی از آنفولانزا را در آنها کاهش میدهد. همچنین این اثر بخشی بر روی کودکان تا چند ماه پس از تولد مشاهده شده است.
۷. واکسن آنفولانزا میتواند تشدید بیماری را در شما کاهش داده و همین امر خطر مرگ و میر ناشی از ویروس آنفولانزا را نیز کاهش میدهد. همچنین این امر سبب میشود، افرادی که با شما زندگی میکنند، از طریق شما به این ویروس مبتلا نشوند.
آیا واکسن میتواند از شما حفاظت کند، حتی اگر با ویروس سال سازگار نباشد؟
بله، آنتی بادیهای موجود در واکسن میتواند بدن شما را در برابر حمله انواع ویروسها آنفولانزا حفظ کند. ممکن است آن اثر بخشی واقعی را نداشته باشد اما بی تاثیر نیز نیست. در هر صورت میتواند، اثر بخشی ویروسهای مهاجم را در بدن کاهش دهد. ریشه کن کردن ویروس در بدن بسته به واکسنی دارد که شما در آن سال تزریق کردهاید.
آیا واکسنهایی که درست میشوند، برای مبارزه با همان ویروسهایی هستند که در جامعه گسترش یافتهاند؟
همان طور که گفته شد، ویروسهای آنفولانزا هر چند مدت یک بار تغییر استراتژیک میدهند. این بدان معنی است که خودشان را در برابر واکسنهای قدیمی قویتر میکنند، از این رو متخصصین این حوزه سعی میکنند با کشت ویروسهای جدید راههای مبارزه تازهتری را در واکسنها ایجاد کنند. بنابراین ممکن است که واکسنی که هر سال تولید میشود، توانایی نابودی ویروسهای جدید را داشته باشد.
بیشتر بخوانید: تزریق واکسن آنفولانزا به چه کسانی توصیه میشود؟
آیا واکسن آنفولانزا خود میتواند باعث بیماری آنفولانزا شود؟
نه، واکسن آنفولانزا قادر نیست باعث ایجاد بیماری آنفولانزا در بدن شود. هر چند که ویروسهای ضعیف شده این بیماری را در خود داشته باشد. از آنجایی که ویروس درون واکسنهای آنفولانزا به صورت غیر فعال تزریق میشوند و همچنین اسپریهایی که ویروس آنفولانزا را از طریق بینی وارد بدن میکنند، زنده هستند اما به صورت ضعیف شده به بینی اسپری میشوند. چنین ویروسهایی توانایی تکثیر و غلبه بر سیستم دفاعی بدن ما را ندارند. این ویروسها که به بینی اسپری میشوند، فقط میتوانند در دمای پایین از خود فعالیت داشته باشند. پس این گونه ویروسها نمیتوانند درون ریهها و یا دیگر مناطق گرم بدن گسترش پیدا کنند. ممکن است که واکسن آنفولانزا همراه با عوارض باشد اما این عوارض خفیف و کوتاه مدت خواهد بود. در ادامه با برخی از عوارض جانبی و جزئی استفاده از واکسن آنفولانزا آشنا میشوید؛ درد، قرمزی، و یا تورم در محل تزریق، تب در درجه پایین و تیر کشیدن سر، میتواند از عوارض جانبی استفاده از واکسن آنفولانزا باشد.
ویروسهای واکسن اسپری بینی ضعیف شده هستند و در اغلب موارد با عوارض خاصی همراه نیستند. اما در کودکان عوارض جانبی استفاده از اسپری بینی ممکن است باعث آبریزش بینی، خستگی، سردرد، استفراغ و حتی دردهای عضلانی منجر شود. عوارض جانبی استفاده از واکسن اسپری بینی در بزرگسالان ممکن است، باعث به وجود آمدن؛ آبریزش بینی، سردرد، گلو درد و سرفه شود. چنین علائمی معمولا در یک مدت کوتاه، پس از تزریق و یا اسپری کردن واکسن شروع می شود که بسیار ملایم و کوتاه مدت خواهد بود. تقریبا همه افرادی که واکسن آنفولانزا دریافت میکنند، پس از تزریق دچار مشکلات جدی و خاصی نمیشوند. با این حال در موارد نادر، واکسیناسیون آنفلوانزا میتواند باعث مشکلات جدی مانند واکنش شدید آلرژیک شود.
چه میزان واکسن در طول ۲۰۱۷-۲۰۱۶ در دسترس خواهد بود؟
واکسن آنفولانزا توسط تولید کنندگان خصوصی تولید میشود، بنابراین میزان عرضه به تولید کنندگان بستگی دارد. در ابتدا تولیدکنندگان واکسن تخمین زده بودند که از سال ۲۰۱۵ میلادی تا سال ۲۰۱۷ به میزان ۱۵۱ میلیون تا ۱۶۶ میلیون دوز واکسن آنفلوآنزای تزریقی (یعنی واکسنهای غیرفعال شده و واکسن آنفلوانزا) در دسترس خواهد بود.
کجا میتوانم اطلاعاتی در مورد عرضه واکسن پیدا کنم؟
اطلاعات مربوط به تامین واکسن در وب سایت CDC آنفلوانزا موجود است.
توجه ویژه به کسانی که به تخم مرغ آلرژی دارند
توصیههایی برای واکسیناسیون افراد مبتلا به آلرژیهای تخم مرغ از سالهای گذشته (تا سال جاری) هیچ تغییر نکرده و به قوت خود باقی است. افرادی که به تخم مرغ آلرژی دارند، میتوانند واکسنهای مخصوص به خود را با مجوز رسمی که برای شرایط سنی آنها درست شده، تهیه کنند. افرادی که واکنش آلرژیک شدید نسبت به تخم مرغ دارند، باید در مکانهای بیمارستانی و یا درمانگاهی پیشرفته زیر نظر پزشک تزریق کنند. این گونه افراد باید ۳۰ دقیقه پس از تزریق واکسن در درمانگاه و یا بیمارستان حضور داشته باشند تا در صورت بروز مشکل اقدامات لازم روی آنها صورت گیرد.
کلیدواژهها:
آنفولانزا ممنوعیت مصرف واکسن سوال متداول